Zdążyć przed Panem Bogiem - czas i miejsce akcji
Reportaż Krall ma dwa plany czasowe. W „Zdążyć przed Panem Bogiem” większa część dotyczy wspomnień Marka Edelmana z czasów powstania w getcie warszawskim. Powstanie wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. Edelman jednak pamięcią chwilami wybiega jeszcze dalej, do czasów poprzedzających podjęcie decyzji o walce. W rozmowie z Krall Edelman dość szeroko opisuje walki uliczne (te toczyły się między 19 a 24 kwietnia). Opowiada także o tym, co stało się, kiedy Niemcy podpalili getto, a Żydzi chronili się w domach i budynkach (do 10 maja). Pojedyncze grupy ocalałych dotrwały w getcie do połowy lipca. Edelman wspomina, że wtedy też zapadła decyzja o II akcji likwidacyjnej, która była eksterminacją. Masowo likwidowano Żydów przez sześć tygodni między 22 lipca a 8 września 1942 roku. Dzień po ogłoszeniu tej akcji samobójstwo popełnia Adam Czerniakow. Edelman opisuje ucieczkę przez kanały i historie pojedynczych ocaleń.
Drugi plan przestrzenny dotyczy okresu powojennego. Edelman opowiada o swojej pracy asystenta profesora Jana Molla i udziale w skomplikowanych operacjach na sercu.
Te dwie warstwy czasowo-przestrzenne się przenikają, natomiast warto jeszcze uwzględnić odwołania do samego momentu rozmów Krall i Edelmana, kiedy przywódca powstania tłumaczy się z odbioru wywiadu z nim, mówi o planach filmu Wajdy.
