Każdy obywatel jest zobowiązany do pracy. Poprzez prace człowiek się samorealizuje. W pracy staje się bardziej doświadczony, pracuje nad swoim charakterem, kształtuje go, wyrabia w sobie poczucie obowiązku i wytrwałość. Praca jest sensem życia człowieka. Jest człowiekowi niezbędna do życia, do utrzymania siebie i rodziny. I to właśnie rodzina i jej dobro są najsilniejszą motywacją dla pracującego człowieka. Nie powinno być sytuacji, w której praca jest luksusem. A tak właśnie się teraz dzieje, bezrobocie jest duże, spora grupa społeczeństwa nie może znaleźć zatrudnienia.

Człowiek zawsze dążył do osiągnięcia sukcesu, do samorealizacji, do zadowolenia i satysfakcji z tego, co robi. Ważne jest szczęście w życiu osobistym i zawodowym. Ludziom zależy na tym, żeby to, co robią przynosiło efekty, żeby pomagało im spełniać marzenia, osiągać zamierzone cele. I zawsze, kiedy tak się dzieje człowiek odczuwa radość i satysfakcję. Pracodawcy wysoko cenią profesjonalizm i zaangażowanie w pracę. Pracownik natomiast potrzebuje poczucia, że jest potrzebny, że praca, którą wykonuje ma sens. Wtedy angażuje w nią całego siebie.

Moim zdaniem praca nie powinna być tylko i wyłącznie sposobem na zdobycie pieniędzy, powinna być również źródłem satysfakcji. Ideałem byłoby, żeby każdy mógł robić to, co lubi. Żeby w pełni zaangażować się w pracę nie wystarczą dobre warunki finansowe. One powodują tylko tyle, że pracownik nie jest niezadowolony. Natomiast rzeczywiści motywującymi czynnikami są uznanie pracodawcy, współpracowników, bliskich oraz nasze własne osiągnięcia i własne poczucie zadowolenia z pracy. Często można spotkać się z poglądem, że tak idealnie jest tylko na zachodzie, że w Polsce dla pracownika jedyną motywacja do pracy są pieniądze. Można pójść dalej we wnioskach i pokusić się o stwierdzenie, ze Polacy najchętniej nie pracowaliby wcale, jeśli tylko mieliby pieniądze. Według mnie, mówią tak tylko ludzie, którzy nigdy nie doznali uczucia satysfakcji z wykonywanej przez siebie pracy. Dla tych ludzi praca to tylko rutynowe wypełnianie swoich obowiązków, tych samych mechanicznych czynności, każdego dnia. Nudne, męczące realizowanie obowiązków służbowych.

Moim zdaniem oczywistym jest, że praca musi być atrakcyjna finansowo, ale idealnie byłoby, żeby była też źródłem zadowolenia, szczęścia. Tylko wtedy człowiek może poczuć się całkiem spełniony. To zaś w prostej drodze prowadzi do szczęścia zawodowego i osobistego.