Definicja narodu mówi, że naród to historycznie wytworzona, trwała wspólnota ludzi, ukształtowana na gruncie wspólnych losów dziejowych, kultury, języka terytorium i życia ekonomicznego. Powstanie wspólnoty narodowej jest jednym z najbardziej znaczących przejawów życia zbiorowego. Proces powstawania wspólnoty narodowej jest bardzo złożony i skomplikowany, a ponad to jest bardzo długi. Naród tworzy się na skutek istnienia tak zwanych czynników narodowotwórczych. Do czynników narodowotwórczych zaliczamy: język, wspólną historię, kulturę, wspólne pochodzenie etniczne, terytorium, świadomość "my". Czynniki te wpływają na rozwój, powstanie oraz trwanie narodu. W historii często naród powstawał w wyniku łączenia się plemion, które zamieszkiwały określone terytorium. Plemiona te łącząc się tworzyły jedną organizacje państwową, która z upływem czasu rozwijała się i stawała się coraz silniejsza i lepiej zorganizowana. Zamiar utrzymania ciągłego rozwoju takiej organizacji, sprawił, że również państwo stało się czynnikiem narodowotwórczym. Duża rola tego elementu widoczna jest w historii trwania narodu polskiego, w takich momentach jak rozbiory Polski czy tez okres drugiej wojny światowej, gdzie naród przetrwał nie mając jakby swojego państwa. Często pojęcie naród wiąże się ze słowem ojczyzna. Naród bowiem często ma swoja ojczyznę czyli kraj, miejsce urodzenia, miejsce i ludzi, z którymi jest związany szczególną więzią, bo więzią narodową. Zdefiniowanie ojczyzny nie jest proste, oznacza ona bowiem coś więcej niż tylko miejsce urodzenia czy miejsce pobytu, to w którym się mieszka; ojczyzna utożsamiana bywa z domem, miejscem, w którym dana zbiorowość czuje się bezpiecznie, gdzie wytworzyła się przechodząca z pokolenia na pokolenie swoista tradycja i kultura. Ze wspólnotą narodową związane są pewne postawy. Jedna z takich postaw jest patriotyzm. Oznacza on umiłowanie i przywiązanie do własnej ojczyzny i własnego narodu, wiąże się on z solidarnością ze wspólnota narodową i często z postawa obronną w momentach zagrożenia. Również emigranci czyli osoby, mieszkające poza granicami danego państwa, często utrzymują więzi ze swoją wspólnotą. Przykładem jest polonia czyli skupiska Polaków poza granicami Polski, która kultywuje polskie tradycje i pielęgnuje polska kulturę. Skupiska polonijne są bardzo duże, a według danych pochodzących z 1996 roku skupiska polonijne liczą około dwanaście milionów ludzi.