Rodzina chrześcijańska spełnia swoją misję poprzez wychowanie dzieci, które stanowią o przyszłości oraz nadziei dla społeczeństwa oraz kościoła. Kolejne lata przyniosły w rodzinie dużo zmian, jednak pozostała dla człowieka najpełniejszą, a także i najbogatszą szkołą. Tutaj właśnie przeżywa się doświadczenie miłości, która jest zupełnie bezinteresowna, przeżywa się również doświadczenie wierności, szacunku oraz obrony życia. Wyjątkowym jej zadaniem jest dobre wychowanie dzieci wraz z przekazywaniem cnót oraz tych wartości, które budują a także wzmacniają osobę wraz ze społeczeństwem. Odpowiedzialność ta spoczywa także w rodzinie chrześcijańskiej. Jej członkowie poprzez konsekrację i poprzez uświęcenie mają do wypełnienia ważne zadanie. Przyjęcie sakramentu małżeństwa, osoby dorosłe zobowiązane są apostolskim powołaniem. Świadomość celu rodziny i jej szczególnego powołania prowadzi do pełnego uświęcania oraz pokory, miłosierdzia, sprawiedliwości oraz prostoty serca. Powinna być miejscem, gdzie żyje sam Chrystus, który poprzez swoje działanie pragnie zbawić ludzi i w niej zbudować swoje Królestwo Boże. Poszczególni członkowie w rodzinie wierzą, w życie wieczne jak również posilają się pokarmem ze stołu pańskiego. Przyjęcie sakramentów pozwala na wyrażanie tożsamości ujawniający się w ewangelicznym sposobie myślenia oraz działania otwierającym drogę do świętości tutaj na ziemi jak i również życia wiecznego już w niebie.
Rodzice pragnący dla swego dziecka jak najlepiej okazują miłość i czułość swojemu dziecku już od dziecięcych lat. Świadectwo ich życia powinien stanowić dobry przykład oraz słowo wraz z głębokim przeżywaniem obecności Boga, która oparta jest na modlitwie, miłości, posłuszeństwie, wierności. Tak wychowuje się swoje potomstwo do świętości, która co raz bardziej otwiera serce mające przyjąć naukę Jezusa Chrystusa wzywającego człowieka, aby za Nim podążał oraz szukała Królestwa Bożego. Tutaj zadanie chrześcijańskiego wychowania dla rodziców staje się ważnym oraz niezmiernie delikatnym, gdyż to właśnie oni przygotowują, chronią, rozwijają powołania występujące w rodzinie, dlatego zobowiązani są do ubogacania wartości duchowych oraz moralnych w rodzinie. W rodzinie powinna mieć miejsce duchowa oraz głęboka religijność a także występowanie świadomości apostolskiej i odpowiedniej koncepcji towarzyszącej powołaniu. W każdej rodzinie powinno nastąpić przyjęcie Jezusa Chrystusa, który jest centrum oraz najgodniejszym naśladowania wzorcu w życiu. To w rodzinie człowiek prawdziwie dojrzewa do swojego powołania. Zadanie to należy do jej zasadniczych zadań. Wszelkie oddalanie się od samego Boga doprowadza do zatracania się poprzez używki. To początek stawiania na najważniejszym miejscu rzeczy materialnych nad duchowymi. To staje się przyczyną głębokiego smutku. Dużo jest przykładów związanych z problemami, które budzą niepokój i prowadzą jedynie do wyniszczenia. Niewątpliwie problemy, które budzą dużo niepokojów w rodzinie chrześcijańskiej prowadzą także do ich rozpadów. Konsekwencje, które związane są z chaosem ideowym oraz moralnym ponoszą bardzo dotkliwie rodziny, przez, co cierpi również Kościół, a co za tym idzie całe społeczeństwo. Pozbawienie dzieci wzorców prowadzi do wielu trudności, które wiążą się z brakiem poszanowania wartości związanych ze sferą ludzką jak i chrześcijańską. Siła wraz z trwałością w rodzinie jest fundamentalnym warunkiem dojrzewania powołań. Rodzina stanowi naturalne i pierwotne środowisko duszpasterskie, gdyż to rodzice powinni przyjąć łaskę, która ofiarowana jest przez Boga jako dar powołania ich dzieci do życia w kapłaństwie albo do życia zakonnego. Taką łaskę wyprasza się poprzez modlitwę. Pójście do Ojca, do którego prowadzi sam Jezus Chrystus jest bardzo dobrym programem związanym z powołaniem. Kapłani, osoby konsekrowane, zakonnicy, misjonarze, jeżeli zaopiekują się rodziną poprzez rozwijanie form dialogu oraz poszukiwań związanych z Ewangelią, rodzina na pewno wzbogaci te wartości przyczyniające się i stanowiące, że będzie ona tzw. pierwszym seminarium, w którym będą dojrzewać do powołania dzieci i młodzież. Osoby konsekrowane, który utrzymują bliski oraz przyjazne stosunki z rodzinami poprzez apostolską działalność w najróżnorodniejszych instytucjach dają świadectwo oddania się samemu Jezusowi Chrystusowi. Święta Rodzina z Nazaretu jest bardzo dobrym przykładem życia we wspólnocie pełnej miłości. Ważne jest, aby każda rodzina potrafiła otworzyć swoje serce na działalność Boga żywego, który dokonuje w niej ważnych przemian i dzieł. Rodziny są źródłem powołań. Wychowanie do życia w świętości zaczyna się w rodzina, gdyż to ona powinna być przepełniona i przesiąknięta ta miłością, którą Bóg wylała na całą ludzkość poprzez swój krzyż. Rodzice swoje dzieci powinni otaczać odpowiednią opieką oraz troską. Rodzina obecnie jest szczególnie atakowana. Ona niejednokrotnie staje się miejscem traumatycznym dla osób z niej się wywodzących. Często słyszy się o rozbitych rodzinach, które na skutek trudnych sytuacji związanych np. z alkoholem czy jakąś inną patologią. Szczególną rolę rodziny dostrzegała i o nią dbał Jan Paweł II. Rodzina dla człowieka staje się pierwszym światem, który daje mu poczucie bezpieczeństwa związanego nieodłącznie z miłością. Tutaj dziecko stawia swoje pierwsze kroki, przy, których towarzyszy mu rodzice. Później dziecko dorasta i oczekuje od rodziców głębokiego świadectwa, które można tylko dać poprzez życie ewangelia i zjednoczeniem się z Jezusem Chrystusem. Takie świadectwo może stać się podstawą dobrego i godnego dążenia do odkrywania z biegiem czasu swojego własnego powołania.
