We współczesnej muzyce rozrywkowej widocznych jest wiele różnych tendencji i kierunków. Ich różnorodność jest tak wielka, że z pewnością można by powiedzieć, iż ich omówienie mogłoby być tematem niejednej pracy doktorskiej z muzykologii.
Do najpopularniejszych należą pop i rock. Dla popu charakterystyczna jest prostota tekstów i muzyki. Piosenki pop opowiadają o miłości, samotności, zakochaniu. Najczęściej służą wyrażaniu prostych uczuć- w sposób nieskomplikowany. Rzadko trafiamy tu na coś oryginalnego. Teksty rzadko też wydają się być szczere- częściej banalne i dostosowane do szerokich mas publiczności. Sam wizerunek ich wykonawcy nie jest nigdy charakterystyczny, ale przeciętny i nie dostosowany do konkretnej grupy odbiorców.
Z kolei muzyka rockowa porusza tematy trudniejsze, sprawia wrażenie skierowanej do węższej grupy słuchaczy. Zbiera wokół siebie ludzi o podobnych poglądach, spojrzeniu na życie- przez co nie wydaje się tak banalna jak pop. Większy nacisk w stosunku niż pop kładzie na rytm, niż na linię melodyczną. Pop ma być śpiewny- rock: twardy, niosący jakieś przesłanie, poruszający interesujące jego słuchaczy problemy. Wykonawcy śpiewają, że nic co ludzkie nie jest im obce, ich tekstom nieobca jest narkomania, alkohol, przemoc, wiara. Znają dylematy ludzi poszukujących w życiu czegoś prawdziwego.
Te dwa najbardziej rozpowszechnione nurty współczesnej muzyki rozrywkowej dają nam dość szerokie możliwości wyboru. Niemal każdy może w nich znaleźć coś, co przykuje jego uwagę.
