Każde państwo posiada, rozbudowane w większym lub mniejszym stopniu rolnictwo, które spełnia określone zadania:
Produkcja żywności - jest to jedno z najważniejszych zadań rolnictwa, właśnie w tym celu uprawia się ziemię i hoduje zwierzęta, aby później dostarczyć niezbędnych artykułów żywnościowych społeczeństwu.
Wytwarzanie potrzebnych surowców dla przemysłu - to właśnie rolnictwo jest największym dostawcą naturalnych składników niezbędnych przy produkcji w różnych gałęziach przemysłu, dostarcza włókna, skóry, kości, tłuszcze itp. Faktem jest, że prawie cały przemysł spożywczy opiera się na produktach wytworzonych przez gospodarstwa rolne oraz hodowlane. Odpady pochodzące z rolnictwa stanowią składnik biomasy, która jest odnawialnym źródłem energii.
Tworzenie miejsc pracy - w krajach słabo rozwiniętych wielkość zatrudnienia w rolnictwie jest bardzo wysoka i sięga nawet 90%, ten wskaźnik maleje wraz ze wzrostem rozwoju gospodarczego państwa oraz wielkości gospodarstw rolnych oraz stopnia mechanizacji.
Tworzenie Produktu Krajowego Brutto - w krajach wysoko rozwiniętych, gdzie dominuje handel i usługi, rolnictwo posiada zaledwie 10% wpływu na tworzenia PKB. Wraz ze wzrostem gospodarczym procentowy wpływ rolnictwa będzie systematycznie malał. Sytuacja ma całkowicie odmienny charakter, jeżeli chodzi o kraje słabo rozwinięte, gdzie rolnictwo stanowi podstawowe źródło utrzymania państwa.
Udział w handlu zagranicznym - produktów rolnych najwięcej eksportują kraje słabo rozwinięte. Wyspecjalizowanie się w produkcji określonych produktów rolnych, które uchodzą za atrakcyjne i poszukiwane przez inne państwa, sprzyja zdominowaniu rynków przez kraje posiadające tego rodzaju towary.
Pomimo wielkiego skoku cywilizacyjnego oraz odkrywaniu coraz to nowszych metod genetycznej modulacji żywności, to nadal rolnictwo uzależnione jest w dużej mierze od czynników atmosferycznych:
Klimat - jest to najważniejszy czynnik przyrodniczy, to on decyduje o rodzaju upraw w danym regionie i on wpływa na porę siewów, zbiorów, czy na okres wegetacji. Zależne od niego jest wszystko co niezbędne do produkcji rolnej, a mianowicie deszcz i słońce.
Gleby - to kolejny czynnik bez którego nie można się obyć przy takim rodzaju produkcji. Oczywiście najbardziej pożądane są gleby żyzne (czarnoziemy, mady), gdzie wielkość plonów jest nieporównywalnie wyższa, niż na glebach bardziej jałowych.
Ukształtowanie powierzchni - ten czynnik ma również istotne znaczenie w produkcji rolnej. Najbardziej odpowiednie tereny dla tego rodzaju działalności, to płaskie i lekko faliste obszary nizinne, lub kotliny śródgórskie.
Najlepsze obszary rozwoju gospodarki rolniczej to rejony posiadające odpowiednie warunki klimatyczne, dobra glebę i teren adekwatny do rodzaju uprawy.
Oprócz podanych wyżej niezbędnych składników potrzebnych do produkcji, dobry rozwój rolnictwa uwarunkowany jest także innymi czynnikami wpływającymi pośrednio na jego pozytywną koniunkturę, są to czynniki demograficzne, ekonomiczne, kulturowe, społeczne i polityczne.
Zasoby siły ludzkiej - jest to ilość osób pracujących w rolnictwie, które zawierają się na przestrzeni 100 ha gruntów użytkowych. W krajach gdzie stopień mechanizacji rolnictwa jest na bardzo niskim poziomie, potrzeba więcej rąk do pracy. W większości przypadkach zorganizowanie takiej ilości osób nie jest możliwe następuje więc niedobór siły roboczej i rozwój rolnictwa znacznie zwalnia. Inaczej to wygląda w krajach wysoko rozwiniętych, gdzie ilość pracowników w zupełności wystarcza, ponieważ zastosowana została w gospodarstwach rolnych zaawansowana automatyzacja.
Własności ziemi - w wielu współczesnych krajach ziemia w gospodarstwach rolnych, jest własnością prywatną. Takie rozwiązanie przyniosło bardzo dobre efekty. Rolnicy sami dbają o to aby ich gospodarstwa były rentowne i przynosiły odpowiednie zyski. Śledzą rynki zbytu i przewidują co w następnym sezonie najlepiej będzie uprawiać. Jednak nie wszędzie tego typu rozwiązania są stosowane. Dobrym przykładem mogą być kraje Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu, czy Indie, gdzie korzysta się jeszcze z ustroju feudalnego. Polega to na tym, że wielcy właściciele ziemscy udostępniają swoje ziemie do uprawy innym rolnikom, w zamian płacą im tzw. rentę feudalną, która przeważnie jest w postaci części zbiorów. Nie pozwala to na rozwój rolnictwa w dzierżawionej części, ani tym bardziej na jego unowocześnienie.
Wielkość gospodarstw - szanse na rozwój i stopniową modernizacje oraz wprowadzanie coraz to nowszych technologii mają większe gospodarstwa rolne. Mniejsze gospodarstwa nie posiadają odpowiednio wysokich zysków, które pozwoliły by im na takiego rodzaju inwestycje.
Kultura rolna - w niej zawiera się rozwój rolnictwa i używanie w produkcji wyrobów nowoczesnych środków technologicznych oraz zastosowanie chemii w postaci nawozów sztucznych i różnego rodzaju koncentratów.
Poziom usług i przemysłu - te dwa elementy również mają istotny wpływ na rozwój rolnictwa. Od przemysłu zależy czy jest w stanie wyprodukować odpowiednie maszyny rolnie oraz czy podmioty naukowo-badawcze są w stanie stworzyć odpowiednie koncentraty, lub środki ochrony roślin dla gospodarstw rolnych. Natomiast od usług zależy, czy są w stanie sprzedać wyprodukowane przez rolników produkty.
Polityka państwa - jest to bardzo ważny czynnik, praktycznie od niej zależy, czy państwo wspiera rodzimą gospodarkę rolną wprowadzając odpowiednią linię kredytową dla rolników, stosuje odmienny system rozliczania podatkowego czy ustalające ceny adekwatne do wytworzonych wyrobów.
Gospodarka intensywna - duży nakład kapitału oraz pracy ludzkiej w celu uzyskania jak największych plonów
Gospodarka ekstensywna - mały nakład kapitału i pracy na jednostkę powierzchni gruntowej, czy jednej sztuki zwierząt hodowlanych
Gospodarka towarowa - produkuje towary wyłącznie na sprzedaż
Gospodarka naturalna - właściciel gospodarstwa przeznacza całość wyprodukowanych wyrobów na zaspokojenie potrzeb własnej rodziny.
