"Prośba o piosenkę" pochodzi z wydanego przez Tuwima w 1926 roku tomiku poetyckiego "Słowa we krwi". Tomik ten przynosi zmianę światopoglądu poetyckiego poety. Postanowił on odejść w swojej twórczości od tematów radosnych, od witalizmu i biologizmu. "Prośba o piosenkę" jest utworem programowym zapowiadającym nową koncepcję poezji. Podmiot liryczny, czyli poeta, w bezpośredni sposób zwraca się do Boga (modlitwa) z prośbą o natchnienie, dar tworzenia. Nie chce już pisać górnolotnych hymnów niezrozumiałych dla zwykłych ludzi ("Nie natchnij mnie hymnami, bo nie hymnów trzeba"). Prosi o proste utwory skierowane przeciwko możnym i tyranom:
"bym, jak dawni poeci prosty i szlachetny,
Wichurą krwi uderzał w możnych i tyranów".
Tuwim uważa, że poezja powinna stać się bronią biednych w walce z bogaczami. Świadomie więc przywołuje słownictwo związane z militariami i walką:
"Lecz słowom mego gniewu daj błysk ostrej stali,
Brawurę i fantazję, rym celny i cienki,
Aby ci, w których palnę, prosto w łeb dostali
Kulą z sześciostrzałowej piosenki!"
