Książka "Inny świat" nosi podtytuł "Zapiski sowieckie", który wskazuje, jakie są źródła pisarskiej relacji. To przede wszystkim doświadczenia autora z czasów jego pobytu w licznych więzieniach mieszczących się czy to w Grodnie, Witebsku czy Leningradzie. Równie istotne były wspomnienia z obozu w Jercewie. Historia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego zakończyła się szczęśliwie, bo został uwolniony i trafił do nowo utworzonej armii polskiej. Ta relacja powstała przed dziełem Sołżenicyna i wywołała wielkie zainteresowanie. Dotychczas nikt tak gruntownie i wnikliwie nie opisał tego co się działo w Rosji.
Należy także pamiętać, że znaczenie tej książki wynika nie tylko z dokumentalnych ujęć. Oczywiście autobiograficzne wątki są ważne, ale przecież nie tylko one tutaj się liczą. Czytelnik nie tylko poznaje los konkretnego człowieka, ale zapoznaje się ze sposobem funkcjonowania całego totalitarnego świata. Chociaż poznaje przykłady sytuacji obozowych, to przecież na ich podstawie można sobie wyrobić zdanie na temat codziennego funkcjonowania więźniów. Poszczególne rozdziały powiązane są w bloki tematyczne. Dzięki temu można zobaczyć nie tylko rzeczywistości ówczesna, jak również organizację przymusowej pracy w powiązaniu z kolejnymi porami roku. Charakteryzowani są przedstawiciele różnych narodowości o odmiennym poziomie wykształcenia. Autor próbuje opisać ich stan psychiki, a także opisać świat niejako z ich perspektywy. Zajmuje się także tymi z drugiej strony. Pokazuje mentalność strażników obozowych. Największe poruszenie czyni jednak opis chronicznego głodu panującego powszechnie. Towarzyszy temu beznadzieja egzystencji, poczucie strachu i lęku, którego nie można w żaden sposób unicestwić. W pamięci pozostaje także okrucieństwo związane z życiem erotycznym. Pisarz nie ucieka przy tym przed trzeźwym, racjonalnym sądem i próbą uogólnienia.
Powieść Herlinga-Grudzińskiego jest świadectwem okrutnych czasów, w których przyszło żyć pisarzowi. To także ciekawie skonstruowany utwór literacki. Autorski komentarz nie ogranicza się do obozowych refleksji, ale zmierza do humanistycznej wymowy. W ogólnym przesłaniu da się odczytać silną wiarę w trwałość rudymentarnych praw moralnych. Zasadnicza ocena ludzkich postaw musi być niezależna od okoliczności zewnętrznych.
