ruch umysłowy rozwijający się we Francji w XVII w., nawiązujący do renesansowego humanizmu. Wywarł znaczny wpływ na kulturę i literaturę oświecenia. Zwolennicy libertynizmu, zwani libertynami, przeciwstawiali się dominacji Kościoła, propagowali oswobodzenie umysłu z uwarunkowań tradycji, religii, stereotypów myślowych. Libertynizm dążył do ukształtowania postawy laickiej, wolnomyślicielskiej, połączonej ze sceptycyzmem, swobodą wyboru norm etycznych i tendencjami epikurejskimi. Elementy libertynizmu wystąpiły w twórczości polskich poetów oświeceniowych - S. Trembeckiego i K. Węgierskiego. W znaczeniu potocznym przez libertynizm rozumiano porzucenie wszelkich zasad moralnych, pogardę wobec religii, hedonizm, skłonność do rozpusty.
