Sądzi się, że idealny wzór kobiety doskonałej tamtego czasu przedstawiał obraz Leonarda da Vinci, pt: "Mona Liza". W tamtym czasie, kobieta ta była wzorem piękności. Pochodziła ona z Florencji i stała się symbolem prawdziwej kobiecości. Zadziwiające jest to, że dziś wizerunek tej kobiety jest równie popularny i podziwiany.
Jak wówczas opisywano kobietę idealną? Konieczni musiała mieć wielkie, migdałowe, piękne oczy. Musiał mieć wyraźne i kształtne brwi. Niezbyt wielkie i rzucające się w oczy usta. Za piękną uważano również kobietę przy kości. To zupełnie odwrotnie niż dziś.
Jakich artystów inspirowały takie kobiety:
- znany jest również ideał kobiecości Boticielliego. Co ciekawe artysta ten sam nie zachwycał się kobietami i nigdy nie chciał się ożenić.
- przedstawiał on kobiety w niezwykle poetycki i liryczny sposób. W jego wyobraźnie najczęściej okazywały się być one nimfami, aniołami, antycznymi boginiami. Niemal na każdym obrazie miały one charakterystycznie nachyloną głowę, szczupłe ramiona i nieskazitelne dłonie. Przykładem może stać się wielkie dzieło zatytułowane "Stworzenie Wenus". Obraz ten przedstawia kobietę jako symbol zmysłowości i płodności. Kobieta taka musiała mieć koniecznie kształtny i piękny nos, twarz o idealnych rysach, nieskazitelne usta i włosy o złocistym kolorze. Kobieta ta przedstawiona jest zupełnie nago, ale nie ma w niej cienia wulgarności, a jedynie piękno i skromność. Jest symbolem jedności cnoty, ducha z ciałem.
- Charakterystyczne jest to, że w czasie odrodzenia przedstawiano kobiety w najważniejszym miejscu obrazu. Jako przykład może posłużyć obraz noszący tytuł "Wolność wiodąca lud na barykady". Na tym obrazie kobieta zajmuje najważniejsze miejsce, jest w centrum. Kobieta symbolizuje wolność jako ogólne pojęcie. Naga do pasa kobieta, stoi na martwych działach walczących żołnierzy.
