Najwybitniejszym dramaturgiem i poetą Anglii, był bez wątpienia William Szekspir. Twórczość Szekspira odegrała ogromną rolę w kształtowaniu i tworzeniu się teatru w całej Europie nie tylko w Anglii. Krytycy różnie oceniali jego sztuki, współcześni przyjmowali je entuzjastycznie, później zarzucano im łamanie klasycznych zasad i prostactwo. Wiek XIX przywrócił mu pochlebne opinie, stał się bowiem wzorem dla romantycznych twórców. Dobra passa dramatów Szekspira trwa nadal. Odnajdujemy je w dzisiejszym repertuarze teatralnym.

Do największych jego dzieł zaliczyć możemy "Makbeta", który powstał prawdopodobnie koło roku 1606.

Jest to tragedia, w której oprócz zwykłych postaci pojawiają się zjawy, duchy, a także wiedźmy.

W utworze głównym motywem jest przepowiednia, bowiem przez nią bowiem tytułowy bohater schodzi na zła drogę. Popełnia zbrodnie, by zdobyć władzę.

Jaki właściwie jest Makbet? Ma on słaby charakter, bo podatny jest na wszelkie sugestie. Pełni funkcję dowódcy armii szkockiej.

Makbet jest psychicznie rozdarty pomiędzy dobrem a złem, nie wie, co wybrać. Czy żyć w zgodzie z własnym sumieniem czy zaspokoić pragnienie zdobycia władzy? Szalę na tę złą stronę przechyliła żona Makbeta - Lady Makbet, która nakłoniła go do zabójstwa króla Duncana.

Gdyby nie stanowczość żony prawdopodobnie Makbet nie zamordował by króla. Po zabójstwie dręczyły go potworne wyrzuty sumienia. Tu leży właśnie przyczyna tragizmu naszego bohatera, jedna zbrodnia pociągnęła za sobą następne. Zabijał wszystkich którzy mogli wyjawić tą tajemnicę lub stanąć na drodze władzy.

Wynajęci przez niego mordercy zabili jego przyjaciela Banko , gdyż znał on przepowiednię , i łatwo mógł odgadnąć kto stoi za zabójstwem króla. Po drugiej przepowiedni czarownic Makbet już całkowicie nie panuję nad swoimi myślami, czynami. Sterowanie Makbetem przez czarownice i Lady Makbet przyczyniło się do jego ostatecznej zguby. Jej namowa spowodowała u niej wyrzuty sumienia, pchnęła ją do samobójstwa.

Wina jednak leżała po obydwu stronach, mimo słabej woli Makbet jednak popełnił zbrodnię i musiał za to ponieść zasłużoną karę.