Jedną z najsłynniejszych tragedii Szekspira, opartą o pewne wydarzenia historyczne jest "Makbet". Główny bohater to przywódca wojsk Szkocji. Za swe niezwykłe osiągnięcia i oddanie sprawom kraju został obdarzony wieloma odznaczeniami. Realizuje się on także w życiu prywatnym. Ma kochającą żonę, wiedzie życie opływające w liczne dostatki, niczego mu nie brakuje. Harmonię w życiu Makbeta burzy jedno przypadkowe spotkanie. Powracając do obozu wojskowego z przyjacielem Bankiem, spotyka on trzy czarownice, które przepowiadają mu, że wkrótce zostanie on tanem Kawdoru a następnie królem. To proroctwo miało fundamentalne znaczenie dla życia Makbeta i jego żony. Postanawiają oni urzeczywistnić słowa wypowiedziane przez czarownice. Aby zdobyć upragnioną władzę muszą zrealizować nikczemny plan, stworzony przez Lady Makbet. Zaślepieni żądzą panowania posuwają się do czynów najokrutniejszych - do zbrodni.
Początkowo Makbetowi ciężko jest uwierzyć w słowa wypowiedziane przez czarownice. Wydają mu się nierealne, ale tylko do momentu kiedy zgodnie ze słowami przepowiedni zostaje tanem Kawioru. To właśnie w tym momencie zdaje sobie sprawę jak blisko jest tronu królewskiego. Ambicję i chęć panowania podsyca w nim Lady Makbet, dla której zdobycie przez męża tronu, staje się głównym celem.
Lady Makbet pragnie władzy dla swojego męża, gdyż zdaje sobie sprawę, że także ona sama zdobędzie silną pozycję. Jedyna przeszkodą małżonków na drodze po władzę jest król Dunkan, któremu do tej pory służył Makbet. Główny bohater zdaje sobie sprawę, że aby osiągnąć swój cel musi zabić swego pana. Początkowo targają nim liczne wątpliwości, nie potrafi on znaleźć w sobie odwagi do popełnienia zbrodni. Zastanawia się on także czy będzie umiał dalej funkcjonować, mając świadomość okropności swego czynu.
Do zabicia króla Dukana przyczynia się także lady Makbet. To ona właśnie podsyca w Makbecie żądzę panowania. Kierowany własną ambicją i pragnieniami Makbet postanawia zabić króla. Podjętą przez siebie decyzję uzasadnia słowami: ,,Jeden wyłącznie jeden tylko bodziec podżega we mnie tę pokusę, to jest ambicja..."
Popełniona zbrodnia pociąga jednak za sobą kolejne. Makbet nie potrafi się już uwolnić, staje się niewolnikiem swych złych czynów. Tak bardzo pragnie władzy, że gotów jest wyeliminować wszystkich, którzy staną mu na drodze do osiągnięci celu.
Także jego żona nie dostrzega niebezpieczeństwa, które pociągają za sobą popełniane zbrodnie. Podobnie jak Makbet pragnie ona władzy, jest gotowa na wszystko aby ją zdobyć. Zaślepia ją pragnienie bogactwa i luksusu, chęć dominowania nad innymi.
Aby osiągnąć swój cel Lady Makbet układa plan. Popycha swego męża do kolejnych zbrodni, to ona kieruje jego działaniami. Po zabiciu króla postanawiają oni zgładzić wieloletniego przyjaciela Makbet, Banko. On jako jedyny bowiem słyszał słowa przepowiedni. Lady Makbet z niezwykłą starannością tuszuje zbrodnie popełniane przez męża. Wie, że ich czyny nie mogą ujrzeć światła dziennego, nikt nie może się o nich dowiedzieć. Jest ona kobieta bardzo silną i odporną, nie ma ona żadnych skrupułów, nie dostrzega okropności swych czynów. Popełniane zbrodnie dzielą jednak małżonków. Makbet staje się bezwzględnym władcą, który gotowy jest do popełnienia każdej zbrodni aby tylko utrzymać swą pozycję. Jego żona natomiast pod wpływem dokonanych morderstw popada w szaleństwo. Zaczynają ją dręczyć koszmary, nie może ona zaznać spokoju, po jej dłoniach spływa krew. Stale towarzyszy jej lęk i obawa przed tym, że cała prawdą ujrzy światło dzienne.
Szekspir podkreśla jak bardzo zmienia się zachowanie głównych bohaterów. Makbet jest początkowo przeciwny zabiciu króla, ale pod wpływem żony decyduje się na popełnienie morderstwa. Pierwsza zbrodnia pociąga za sobą kolejne, a Makbet staje się bezwzględnym tyranem. Nie poddaje się już wpływowi żony, sam podejmuje decyzje o następnych morderstwach. Przemiana zachodzi także w Lady Makbet. To właśnie ona jest autorka całego planu, zachęca swego męża do popełnienia tych strasznych czynów i podsyca w nim żądzę władzy. Choć jest odporna psychiczne to jednak nie potrafi znieść wyrzutów sumienia, dręczących ja niepokojów. Ostatecznie decyduje się ona na samobójczą śmierć, pozostawiając Makbeta samego, czekającego na karę.
