Księga Hioba:

  • "Człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie."

Heraklit z Efezu:

  • "Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki"

Epikur: (epikureizm)

  • "Wszelka przyjemność ze względu na swoją naturę jest dobra, ale nie każda jest godna wyboru."

Seneka: (stoicyzm)

  • "Abyś był nie wzruszony zarówno w obliczu zła, jak i pod wpływem dobra."

Horacy:

  • "Zbudowałem sobie pomnik trwalszy niż ze spiżu, / Od królewskich piramid sięgający wyżej."

Sofokles Antygona:

  • "Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić"
  • "Słowami świadczyć miłość - to nie miłość."
  • "Dopóki żyje, człowiek błądzić może, ale jest głupcem, kiedy trwa w uporze."

Św. Franciszek:

  • "Pochwalon bądź Panie, z wszystkimi swymi twory, przede wszystkim z szlachetnym bratem naszym, słońcem."

Mikołaj Rej:

  • "A niechaj narodowie wżdy postronni znają, / Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają!"

Jan Kochanowski:

  • "Gościu siądź pod mym liściem, a odpocznij sobie!" (Na lipę)
  • "Próżno uciec, próżno się przed miłością schronić, / Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić?" (O miłości)
  • "Nie rzekł jako żyw żaden więtszej prawdy z wieka, / Jako kto nazwał bożym igrzyskiem człowieka. / Bo co kiedy tak mądrze człowiek począł sobie, / Żeby się Bóg nie musiał jego śmiać osobie?" (Człowiek Boże igrzysko)
  • "A nigdy nie zbłądzi, / Kto tak umysł narządzi, / Jakoby umiał szczęście i nieszczęście znosić, / Temu mężnie wytrzymać, w owym się nie wznosić." (Pieśń IX)
  • "A jeśli komu droga otwarta do nieba, / Tym co służą ojczyźnie. Wątpić nie potrzeba." (Pieśń XII)
  • "Miło szaleć, kiedy czas po temu." (Pieśń XX)
  • "Niezwykłym i nie lada piórem opatrzony / Polecę precz, poeta, ze dwojej złożony / Natury." (Pieśń XXIV)
  • "Cieszy mnie ten rym: 'Polak mądr po szkodzie', / Lecz jeśli prawda i z tego nas zbodzie, / Nową przypowieść Polak sobie kupi, / Że i przed szkodą, i po szkodzie głupi." (Pieśń V)
  • "Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim, / Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim! / Pełno nas, a jakoby nikogo nie było, / Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło." (Tren VIII)
  • "Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze." (Tren IX)
  • "Tego się, synu, trzymaj, a ludzkie przygody / Ludzkie noś; jeden jest Pan smutku i nagrody." (Tren XIX)
  • "Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowieńska!" (Tren VI)
  • "Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory Mojej najmilszej cory!" (Tren VII)
  • "Nieznajomy wróg jakiś miesza ludzkie rzeczy, / Nie mając ani dobrych, ani złych na pieczy." (Tren XI)
  • "By rozum był przy młodości, Nigdy takiej obfitości." (Odprawa posłów greckich)
  • "Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie" (Odprawa posłów greckich)
  • "O, nierządne królestwo i zginienia bliskie, / Gdzie ani prawa ważą, ani sprawiedliwość / Ma miejsce, ale wszystko złotem kupić trzeba!" (Odprawa posłów greckich)

Mikołaj Sęp Szarzyński:

  • "Pokój szczęśliwość, ale bojowanie / Byt nasz podniebny" (O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem)
  • "Cóż będę czynił w tak straszliwym boju, / Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?" (O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem)
  • "Ty mnie przy sobie postaw, a prześpiecznie / Będę wojował i wygram statecznie!" (O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem)
  • "I nie miłować ciężko, i miłować / Nędzna pociecha." (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego)

Daniel Naborowski:

  • "Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi. / Krótka rozprawa: jutro - coś dziś jest, nie będziesz, / A żeś był, nieboszczka imienia nabędziesz; / Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt - żywot ludzki słynie" (Krótkość żywota)
  • "Między śmiercią, rodzeniem byt nasz ledwie może / Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była / Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła." (Krótkość żywota)
  • "Świat hołduje marności" (Marność)
  • "To na wieki nie minie, Że marna marność słynie." (Marność)

Jan Andrzej Morsztyn:

  • "Leżysz zabity i jam też zabity, / Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości" (Do trupa)
  • "Ty się rozsypiesz prochem w małej chwili, / Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem / Wiecznych mych ogniów, rozsypać popiołem." (Do trupa)

Błażej Pascal Myśli:

  • "Człowiek jest tylko trzciną... ale trzciną myślącą."
  • "Czymże jest człowiek w przyrodzie? Nicością wobec nieskończoności, wszystkim wobec nicości."

William Szekspir:

  • "Życie jest tylko przechodnim półcieniem, / Nędznym aktorem, który swoją rolę / Przez parę, godzin wygrawszy na scenie / W nicość przepada - powieścią idioty, głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą." (Makbet)
  • "Zdaje mi się, że widzę... gdzie? - Przed oczyma duszy mojej" (Hamlet)

Immanuel Kant:

  • "Niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie"

John Locke:

  • "Umysł jest czystą kartą (tabula rasa) nie zapisaną żadnymi znakami, a cała wiedza człowieka, oparta jest na doświadczeniu i z niego ostatecznie się wywodzi."

Voltaire Kandyd:

  • "Na tym najlepszym ze światów trzeba uprawiać swój ogródek."

Ignacy Krasicki:

  • "Niech się miota złość na cię i chytrość bezczelna - / Ty mów prawdę, mów śmiało, satyro rzetelna." (Świat zepsuty)
  • "I śmiech niekiedy może być nauką, / Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa, / I żart dowcipną przyprawiony sztuką / Zbawienny, kiedy szczypie a nie kąsa." (Monachomachia)
  • "Prawdziwa cnota krytyk się nie boi." (Monachomachia)

Adam Mickiewicz:

  • "Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy; / Młodości! Dodaj mi skrzydła! / Niech nad martwym wzlecę światem / W rajską dziedzinę ułudy." (Oda do młodości)
  • "Czucie i wiara silniej mówi do mnie / Niż mędrca szkiełko i oko." (Romantyczność)
  • "Miej serce i patrzaj w serce" (Romantyczność)
  • "Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, / Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi." (Stepy akermańskie)
  • "Polały się łzy me czyste, rzęsiste / Na me dzieciństwo sielskie, anielskie, / Na moją młodość górną i durną, / Na mój wiek męski, wiek klęski; / Polały się łzy me czyste, rzęsiste"
  • "Nad wodą wielką i czystą"

Juliusz Słowacki:

  • "Że nie wiem gdzie się w mogiłę położę, Smutno mi Boże!" (Hymn)
  • "Polsko! Lecz ciebie błyskotkami łudzą; / Pawiem narodów byłaś i papugą, / A teraz jesteś służebnicą cudzą." (Grób Agamemnona)
  • "Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei / I przed narodem niosą oświaty kaganiec; / A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, / Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!" (Testament mój)
  • "Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna, / Co mi żywemu na nic... tylko czoło zdobi; / Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna, / Aż was, zjadacze chleba - w aniołów przerobi." (Testament mój)

Cyprian Kamil Norwid:

  • "Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, / Do tych, co mają tak za tak - nie za nie - / Bez światło-cienia... / Tęskno mi, Panie..." (Moja piosenka [II])
  • "Nad stanami jest stanów-stan, / Jako wieża nad płaskie domy / Stercząca w chmury" (Pielgrzym)
  • "Przecież i ja - ziemi tyle mam, / Ile jej stopa ma pokrywa, / Dopokąd idę!..." (Pielgrzym)

Adam Asnyk:

  • "Każda epoka ma swe własne cele / I zapomina o wczorajszych snach. / Nieście więc wiedzy pochodnię na czele / I nowy udział bierzcie w wieków dziele, / Przyszłości podnoście gmach! / Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, / Choć macie sami doskonalsze wznieść; / Na nich się jeszcze święty ogień żarzy / I miłość ludzka stoi tam na straży, / I wy winniście im cześć!"
  • "I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi, / W ciemnościach pogasną znów!"

Jan Kasprowicz:

  • "Przestałem się wadzić z Bogiem / Serdeczne to były zwady: / Zrodziła je ludzka niedola, / Na którą nie ma już rady." ([Przestałem się wadzić z Bogiem...])

Kazimierz Przerwa-Tetmajer:

  • "i chociaż życie nasze nic niewarte: evviva l'arte!" (Evviva l'arte)
  • "i jakaś dziwna mię pochwyca / bez brzegu i bez dna tęsknica, / niewysłowiony żal" (Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej)

Wisława Szymborska:

  • "Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. / Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy / i pomrzemy bez rutyny" (Nic dwa razy)
  • "Czemu ty się zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem? / Jesteś - a więc musisz minąć. / Miniesz - a więc to jest piękne" (Nic dwa razy)
  • "Tu leży staroświecka jak przecinek / autorka paru wierszy. Wieczorny odpoczynek / raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup / nie należał do żadnej z literackich grup" (Nagrobek)
  • "Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy / i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę" (Nagrobek)
  • "Niebo gwiaździste nad myślącą trzciną, / prawo moralne w niej." (Szkielet jaszczura)
  • "Nie być bokserem, być poetą / mieć wyrok skazujący na ciężkie norwidy, / z braku muskulatury demonstrować światu / przyszła lekturę szkolną - w najlepszym razie - / O Muzo. O Pegazie, / aniele koński" (Wieczór autorski)
  • "Radość pisania. Możność utrwalania. Zemsta ręki śmiertelnej" (Sto pociech)
  • "Nie miej mi to za złe, mowo, że pożyczam patetycznych słów, / a potem trudu dokładam, żeby wydały się lekkie." (Wszelki wypadek)
  • "Tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono."
  • "wyrafinowana, ostra dyscyplina warsztatowa, gra znaczeń i niedopowiedzeń, staroświecki sposób wierszowania przypomina trochę styl księdza Baki z XVII w.; prowokacyjna, wprowadza staroświeckie opowiadanie, anegdotę, gawędę z całym wewnętrznym rozgardiaszem, dokonuje poetyzacji niepoetyckiego na prawach magii zaraźliwej, przewaga funkcji informacyjnej nad emotywnymi, ton intymnego zwierzenia, zasada 'pytań zadawanych sobie', przywraca świeżość pewnym utartym związkom frazeologicznym, paradoksy tkwiące w materii języka, nurt refleksji wiąże się z ambiwalentnym odkrywaniem jedności i wielości, urody świta i przerażenia jego właściwościami, kosmiczna perspektywa podkreśla przypadkowość naszego poznania, czasu, egzystencji, postawa laickiego trochę panteistycznego franciszkanizmu"
  • "Człowiek, który wie na pewno, To człowiek źle zorientowany"

Ks. Jan Twardowski:

  • "Bóg jest tak wielki że jest i go nie ma / Tak wszechmogący że potrafi nie być" (Nieobecny jest)
  • "W śpiewie łabędzim / Patos udawanie / Wolę prawdziwe śmieszne / spóźnione kukanie" (Nie łabędzi śpiew)
  • "Żebym (...) nie zamykał się w budce poezji - / kiedy trzeba mówić najprościej" (Do siebie samego)
  • "Postanawiam pracować nad tym / aby się pozbyć / byka retoryki / wazeliny stylizacji / galanteryjnych pauz / wypucowanej składni / lirycznego śmietnika / żeby zimą przyklęknąć / i przynieść Ci niewykwalifikowaną ręką / baranka śniegu" (Postanowienie)

Leopold Staff

  • "Znam gorycz i zawody, wiem, co ból i troska / Złuda miłości, zwątpień mrok, tęsknot rozbicia / a jednak będę głosił wam pochwałę życia"
  • "Kochałem i wiem teraz skąd się rodzi pieśń"
  • "Żyłem i z rzeczy ludzkich nic nie jest mi obce"
  • "I uczę miłowania, radości w uśmiechu, / W łzach widzieć słodycz smutną, dobroć chorą w grzechu, / I pochwalam tajń życia w pieśni i w milczeniu, / Pogodny mądrym smutkiem i wprawny w cierpieniu." (Przedśpiew)
  • "Nauczyłem się prostej godnej postawy / I kiedym, stary smutku dom zburzywszy w gruzy, / Uczynił z siebie jeno wschodom słońca próg, / Rozumie mnie me serce i kochają Muzy." (Curriculum Vitae)

Stanisław Grochowiak:

  • "Wolę brzydotę / Jest bliżej krwiobiegu / Słów gdy prześwietlać / Je i udręczać." (Czyści)
  • "Rozbieranie do snu"
  • "Powołał mnie Pan na bunt" (Święty Szymon Słupnik)

Czesław Miłosz:

  • "W mojej ojczyźnie, do której nie wrócę, / Jest takie leśne jezioro ogromne, / Chmury szerokie, rozdarte, cudowne / Pamiętam, kiedy wzrok za siebie rzucę." (W mojej ojczyźnie)
  • "Ja jednak wtedy myślałem O samotności ginących." (Campo di Fiori)
  • "I ci ginący, samotni, / Już zapomniani od świata, / Język nasz stał się im obcy / Jak język dawnej planety. / Aż wszystko będzie legendą / I wtedy po wielu latach / Na nowym Campo di Fiori / Bunt wznieci słowo poety." (Campo di Fiori)
  • "Miłość to znaczy popatrzeć na siebie, / Tak jak się patrzy na obce nam rzeczy." (Miłość)
  • "W dzień końca świata / Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji (...) A którzy czekali błyskawic i gromów, / Są zawiedzeni (...) Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem, / Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie, / Powiada przewiązując pomidory: / Innego końca świata nie będzie" (Piosenka o końcu świata)
  • "Który skrzywdziłeś człowieka prostego (...) Nie bądź bezpieczny. / Poeta pamięta. Możesz go zabić - narodzi się nowy. / Spisane będą czyny i rozmowy." (Który skrzywdziłeś)
  • "Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, która nie byłaby zanadto poezją ani zanadto prozą i pozwoliłaby się porozumieć nie narażając nikogo, autora ni czytelnika, na męki wyższego rzędu."
  • "Moja wierna mowo, / służyłem tobie. (...) Byłaś moją ojczyzną bo zabrakło innej. / Myślałem że będziesz także pośredniczką / pomiędzy mną i dobrymi ludźmi. (...) Bo ty jesteś mową upodlonych, / mową nierozumnych i nienawidzących / siebie bardziej może od innych narodów, / mową konfidentów, / mową pomieszanych, / chorą na własną niewinność. (...) Więc będę dalej stawiać przed tobą miseczki z kolorami / jasnymi i czystymi jeżeli to możliwe, / bo w nieszczęściu potrzebny jakiś ład czy piękno." (Moja wierna mowo)

Tadeusz Różewicz:

  • "Życie bez Boga jest możliwe, życie bez Boga jest niemożliwe." (Bez)
  • "Największym wydarzeniem w życiu człowieka są narodziny i śmierć Boga" (Bez)
  • "zapomnijcie o nas nie pytajcie o naszą młodość zostawcie nas" (Zostawcie nas)
  • "Dzieciństwo jest jak zatarte oblicze na złotej monecie która dźwięczy czysto." (Kasztan)
  • "Jakoś tą taczkę żywota powolutku człowiek pcha." (Odwiedziny dziadka)
  • "Ludzie się śmieją i przechodzą dalej / mają warsztaty domy i rodziny / czas na ucieczkę, dymią już kominy" (Przygoda Don Kiszota z La Manczy)
  • "Chciałbym nie mówić lecz czynić słowami / aby słów moich dotknęli rękami / ludzie." (Pragnienie)
  • "W chmurach rósł księżyc / złota góra biednych ludzi" (Złote góry)
  • "Brak głód / nieobecność / ciała / jest opisem miłości / jest erotykiem współczesnym" (Szkic do erotyku współczesnego)
  • "Odpowiedziałem / nic nie robię / dojrzewałem przez pięćdziesiąt lat / do tego trudnego zadania / kiedy 'nic nie robię' / robię NIC" (Przyszli żeby zobaczyć poetę)
  • "Zasnąłem jako młody człowiek / w nocy padał śnieg / zbudziłem się stary poeta / między nami leżała zielona łąka / pokryta popiołem / śniło mi się że pisałem wiersze" (Powrót poety)
  • "biedne ludzkie istoty / jedyne ssaki ubrane / w operetkowe mundury (...) szykują się do ostatniego / wystąpienia / w teatrze wojny / a ja czekam / na pomnik nieznanego dezertera / ze wszystkich armii świata" (Dezerterzy)

Zbigniew Herbert:

  • "Są tacy którzy w głowie / hodują ogrody / a włosy ich są ścieżkami / do miast słonecznych i białych (...) moja wyobraźnia / to kawałek deski / a za cały instrument / mam drewniany patyk (...) uderzam w deskę / a ona podpowiada / suchy poemat moralisty / tak - tak / nie - nie" (Kołatka)
  • "Dziękuję Ci Panie że stworzyłeś świat piękny i różny / a jeśli jest to Twoje uwodzenie jestem uwiedziony na zawsze / i bez wybaczenia" (Modlitwa Pana Cogito - podróżnika)
  • "może Pan Cogito wraca / żeby dać odpowiedź / na podszepty strachu / na szczęście niemożliwe / na uderzenie znienacka / na podstępne pytanie" (Pan Cogito - powrót)
  • "idź / wyprostowany wśród tych co na kolanach / wśród odwróconych plecami i obalonych w proch / ocalałeś nie po to aby żyć / masz mało czasu / trzeba dać świadectwo" (Przesłanie Pana Cogito)
  • "niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda (...) i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy / przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie / strzeż się jednak dumy niepotrzebnej" (Przesłanie Pana Cogito)
  • "tak to oni wyglądają / na moment / przed ostatecznym podziałem / na zgrzytających zębami / i śpiewających psalmy" (U wrót doliny)
  • "zbyt lekkomyślnie opuszczamy ogrody dzieciństwa nie wiedząc tego że potem będzie już ciemno" (Studium przedmiotu)