MŁODOŚĆ
1. Młodości, ty nad poziomy Wylatuj!
Adam Mickiewicz "Oda do młodości"
2. Czucie i wiara silniej mówi do mnie, Niż mędrca szkiełko i oko
Adam Mickiewicz "Romantyczność"
3. My jesteśmy młodzi, nieliczni, nie rządzący się widokami materialnych korzyści (...)
Aleksander Świętochowski "My i Wy"
4. Romantycy muszą wyginąć, to darmo;
dzisiejszy świat nie dla nich.
Bolesław Prus "Lalka"
5. Sztuka tendencyjna, sztuka pouczająca, sztuka rozrywka (...) sztuka, mająca jakiś cel moralny lub społeczny przestaje być sztuką, a staje się biblią pauperum.
Stanisław Przybyszewski "Confiteor"
6. Przekreślamy historię i jej potomność.
"Manifest futurystyczny"
7. Jaki by nie był
powód do łez
w końcu i tak
trzeba wytrzeć nos.
Heinvich Heine
8. W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie
Anatol France
9. Miłość, przyjaźń to pochodnie, które gasną w wieczór słotny. Chociaż żyjesz nie samotnie, najczęściej konasz samotny
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
10. Świat podobny jest do amatorskiego teatru, więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne...
Bolesław Prus "Lalka"
11. Życie jest z pewnością cenne, ale w niektórych przypadkach jeszcze cenniejsza bywa śmierć
J.Carrol
12. Zazdrość to najbardziej niszczące z uczuć. Niszczy nie tylko tych, którzy ją odczuwają, ale również tych, których dotyczy
G.Masterton
13. Młodym ludziom zdaje się, że pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu. Gdy się zestarzeją, są już tego pewni.
Oscar Wilde
14. Młodość jak kwiat przechodzi.
William Szekspir
15. Młodość byłaby doskonała, gdyby przytrafiała się pod koniec życia.
Herbert Henry Asquity
16. Dojrzewamy dzięki miłości, cierpieniu, radości.
Aldona Różanek
17. Starość we wszystko wierzy. Wiek średni we wszystko wątpi. Młodość wszystko wie.
Oscar Wilde
18. Młodość nie jest rozdziałem wyrwanym z życia ani przedmową do książki bez powiązania z całością. Jest wprowadzeniem do całej reszty, jest zalążkiem (...),
jest fundamentem, na którym ma się oprzeć budowla życia.
Jakub Alberione
SENTENCJE ŁACIŃSKIE
O tempora O mores - o czasy o obyczaje
Diem perdid - Zmarnowałem dzień.
Audaces fortuna juvet - Śmiałym los sprzyja.
Sol omnibus lucet.
Carpe diem quam minimum credul postero - Korzystaj z chwili jak najmniej ufając przyszłości.
Homo sum humani nihil a me alieneum puto esse - człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce
a fructibus eorum cognoscetis eos - po ich owocach ich poznacie. Jezus Chrystus
absens carens - nieobecny traci
aequam memento rebus in arduis servare mentem - i w nieszczęściu zachowuj spokój umysłu. Horacy.
alea iacta est - kości zostały rzucone
ambitiosa non est fames - głód nie ma ambicji. Seneka.
attendite a falsis prophetis - strzeżcie się fałszywych proroków. Jezus Chrystus.
ave, Caesar, morituri te salutant - witaj, Cezarze, mający umrzeć cię pozdrawiają.
consummatum est - stało się. Jezus Chrystus.
charta non erubescit - papier się nie rumieni.
cum tacent, clamant - milczenie jest wymowniejsze od mowy.
de mortuis aut bene aut nihil - o zmarłych należy mówić dobrze albo nic. Chilon ze Sparty.
Dis aliter visum est - inna jest wola bogów. Publiliusz Syrus.
dum spiro, spero - dopóki oddycham, nie tracę nadziei.
LITERATURA
1. Pomarszczone owoce drzewa - stare książki.
George Eliot
2. Literatura - to sumienie naszego świata.
Eugeniusz Iwanicki
3. Literatura - gówienko małe ludzkości wobec filozofii.
Witkacy
4. Chyba nie ma rzeczy groźniejszej nad wielki księgozbiór.
Stefan Napierski
5. Literatura powinna odmierzać sprawiedliwość widzialnemu światu.
Joseph Conrad
6. Złym musi być człowiek, który nie lubi pieśni, śpiewu i muzyki.
William Szekspir
7. Pisarzowi powinno chodzić nie o to, aby czytelnik czytał, lecz aby myślał.
Monteskiusz
8. Znaczenie dzieła zależy tyleż od tego, kto czyta, co od tego, kto pisze.
Witold Gombrowicz, "Dzienniki"
9. Pisarz i dzieło są czymś mieniącym się i nieuchwytnym - dopiero czytelnik utrwala je w jakimś określonym i naczelnym sensie.
Witold Gombrowicz, "Dzienniki"
10. Autorów sądzą ich dzieła.
Cyprian Kamil Norwid
11. Wielkie dzieła literatury światowej nie są na ogół optymistyczne, ale nie odbierają nadziei.
Julian Przyboś
12. Ilu czytelników tylu i interpretatorów.
Umberto Eco.
POLACY
1. Polacy! Polacy! Musicie kochać własny niedorozwój
- oto klęska.
Witold Gombrowicz
2. Polska, według mnie, powołana jest do najskrajniejszego uniwersalizmu, ponieważ tylko to zdoła skompensować jej geograficzne położenie.
Witold Gombrowicz
3. Zbyt silny jest w nas dotąd ten kompleks polski i zbyt obciążeni jesteśmy tradycją. Jedni nieomal boją się słowa: ,,ojczyzna", jakby ono cofało ich o 30 lat rozwoju. Innych wprowadza natychmiast na tory obowiązujących w naszej literaturze szablonów.
Witold Gombrowicz
4. Polacy są od improwizacji, może to jest nasze nieszczęście, ale jakby i tego nie było, niewiele by zostało.
Maria Dąbrowska
5. Twarz polska nie ma obłudnej skorupy.
Juliusz Słowacki
6. Nie było jeszcze nigdy, a zwłaszcza w Polsce człowieka, co by się o milimetr wysunął ponad ogólny poziom, by całego błota na niego nie rzucić.
Karol Szymanowski
7. Polaków nie zdobywa się groźbą, tylko sercem.
Stefan Wyszyński
8. Polska. Dlaczego tylko co najniższe, dlaczego tylko co najwyższe, a nic pośrodku? I dlaczego wierność polskości obraca się na tej polskości szkodę, a bunt przeciwko polskości jest jej uświetnieniem?
Czesław Miłosz
IDEALIZAM
1. Idealiści pragną materializacji duchów.
Stanisław Jerzy Lec
2. Życie powszednie przymierzania go do idealnych model nie znosi.
Eliza Orzeszkowa
3. Wielkie niebezpieczeństwo jest w poddaniu się jednej idei.
André Gide
4. Nie sztuka mieć ideały, sztuka - w imię bardzo wielkich ideałów nie popełniać bardzo drobnych fałszerstw.
Witold Gombrowicz
5. Ideały są jak gwiazdy. Jeśli nawet nie możemy ich osiągnąć, to należy się według nich orientować.
George Bernard Shaw
6. Wartość życia stanowi to, za co można je oddać, za co chce się umrzeć.
Maria Dąbrowska
NARÓD
1. Istota narodu czy człowieka nie objawia się na drodze pracowitych analiz, a tylko w działaniu.
Witold Gombrowicz
2. Narody - jak różnokolorowe kule szklane w ogrodzie: każdy inaczej odbija słońce.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
3. Głosem narodu jest harmonia ojczysta, mieczem - jedność i zgoda, celem - prawda.
Cyprian Kamil Norwid
4. Jestem z narodu, w którym od lat blisko stu, każda książka wychodzi za późno, a każdy czyn za wcześnie.
Cyprian Kamil Norwid
TRADYCJA
1. Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują.
Ezra Pound
2. Tradycja - to rzecz zawodna, ulega często przeinaczeniom.
Zenon Kosidowski
3. Tradycja jest rozumem całego narodu, przesianym z jednego wieku w drugi.
Ricarda Huch
4. Wszystko co tradycyjne, jest łatwe do polubienia i nie wymaga wysiłku.
Gertruda Stein
ROMANTYZM
1. Romantyzm to bunt kwiatu przeciwko swoim korzeniom.
Stanisław Brzozowski
2. (...) poezja romantyczna umie najrozmaitsze wyrazić uczucia: od smutku aż do radości, ale znajdujemy w niej zawsze coś nieodgadnionego, co oznacza jej pochodzenie - jest w niej mocniejsza wyobraźnia mniej zmysłowa, jest myśl głębsza.
August Wilhelm Schlegel
3. Romantyzm jest wspólną nazwą dla pewnych stałych potrzeb ludzkiego umysłu.
Karol Irzykowski
TOTALITARYZM
1. Gdzie rządzi siła, tam bezsilne prawo.
Menander
2. Nie umie być władcą, kto karze wszystkich śmiercią.
Seneka Młodszy
3. Nie ma okrutniejszej tyranii od tej, która się spełnia w cieniu praw i pod sztandarem sprawiedliwości.
Monteskiusz
4. Być może jutro ludzie będą się mordować i torturować nawzajem wskutek pragnienia, aby wygnać ze świata ostatni ślad przemocy i niesprawiedliwości.
James Burnham
5. Im wyższy szczebel, na którym dokonano zbrodni, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie ona uznana nie za zbrodnię, lecz za konieczne posunięcie polityczne.
Ryszard Kapuściński
ŚMIECH, ŻART
1. Twierdzę, że nadmiar powagi jest uwarunkowany nadmiarem niepowagi.
Witold Gombrowicz
2. Żart jest orężem bezbronnych.
Alberto Moravia
3. Śmiech - to szczere królestwo człowieka.
François Rabelais
4. Na świecie nie ma nic piękniejszego od pobudzania ludzi do śmiechu.
Marcel Achard
5. Najbardziej straconym dniem jest ten, w którym się nie śmiałeś.
Nicolas de Chamfort
6. Radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz większe kręgi.
Adalbert Balling
7. Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.
Honoriusz Balzak
MORALNOŚC, WARTOŚĆ
1. Człowiek bez poczucia moralnego jest najniegodziwszym i najdzikszym stworzeniem.
Arystoteles
2. "Wojna to jest zabijanie ciągle tego samego człowieka, aż się okaże, że tym człowiekiem jestem ja sam."
Eugen O`Neill teles
3. Jeśli reguł moralności nie nosisz w sercu, nie znajdziesz ich w książkach.
Monteskiusz
4. Żaden zły człowiek nie jest wolny.
Epiktet
5. To właśnie jest moralność: rzeczy, które później budzą w nas niesmak.
Ernest Hemingway
6. Między Scyllą a Charybdą strzeż się jeszcze siebie samego.
Stanisław Jerzy Lec
7. Krzykiem, a nie bezradnym płaczem sprzeciwiamy się zbrodniom i zafałszowanym kartom.
Józef Łobodowski
8. Powtarzaj stare zaklęcia ludzkości, bajki i legendy, bo tak zdobędziesz dobro, którego nie zdobędziesz.
Zbigniew Herbert, "Przesłanie Pana Cogito"
9. Moralność musi być ta sama w stosunku do wszystkich, w przeciwnym razie staje się niesprawiedliwa, a więc niemoralna.
Witold Gombrowicz
10. Zbyt wieleśmy widzieli zbrodni, byśmy się dobra wyrzec mogli.
Czesław Miłosz, Traktat moralny
11. Grzech przybrał ciało cnoty. Imponderabilia moralności spłowiały, a spod ich rysunku wyłoniły się (...) impoderabilia amoralności (...). Zło włączyło się w nasze kody etyczne i stało się dobrem. Fatalnym, rakowatym dobrem.
Tadeusz Konwicki
12. Istnieje tylko jedna niezmienna powinność, a jej formuła brzmi: "kochaj bliźniego swego jak siebie samego". Zupełnie inną kwestią jest, jak to robić, niemniej to już cała moralna powinność.
William Temple
13. Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem, nikt na świecie nie jest od niej wolny.
Albert Camus, Dżuma
14. Jednakowo waży cnota i występek
widziałem:
człowieka który był jeden
występny i cnotliwy.
Szukam nauczyciela i mistrza
niech przywróci mi wzrok słuch i mowę
niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia
niech oddzieli światło od ciemności.
Tadeusz Różewicz, Ocalony
15. Największym złem jest brak miłości.
Matka Teresa z Kalkuty
CZŁOWIEK I SENS ŻYCIA
1. Miarą wszystkiego jest człowiek.
Pitagoras
2. Nie tak łatwo rzec: chcę być człowiekiem.
Horacy
3. Człowiek jest tajemnicą - z tajemnicy przybywa i w tajemnicę odchodzi.
Maria Dąbrowska
4. Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia.
Albert Camus
5. Być człowiekiem - to właśnie być odpowiedzialnym.
Antoine Saint-Exupéry
6. Być człowiekiem, to czuć, kładąc swoją cegłę, że bierze się udział w budowaniu świata.
Antoine Saint-Exupéry
7. Nie ma nic słabszego na ziemi niż człowiek.
Homer
8. Życie jest w kolorze, który ma twoja wyobraźnia.
Marek Aureliusz
9. Życia nie można opisać, można je tylko przeżyć.
Oscar Wilde
10. Każde życie ma lub może mieć jakieś motto.
Novalis
11. Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.
Albert Einstein
12. Jesteśmy jakby kwintesencją tego, co w stworzeniach nierozumnych złe i dobre.
Jean La Fontaine
13. Ludzkość stale kroczy naprzód, jednak człowiek pozostaje ten sam.
Johann Wolfgang Goethe
14. Szkół, gdzie by mógł uczyć się człowiek swego człowieczeństwa, nie ma na świecie i pewnie nigdy nie będzie.
Emil Zegadłowicz
15. Czymże jest człowiek w przyrodzie? Nicością wobec nieskończoności, wszystkim wobec nicości, pośrodkiem między niczym a wszystkim.
Człowiek jest tylko trzciną, najsłabszą w przyrodzie, ale to trzcina myśląca.
Blaise Pascal
16. Człowiek jest to substancja, której istotę stanowi myślenie.
Rene Descartes
17. Najlepszym dowodem prawdziwej wielkości człowieka jest przeświadczenie o własnej małości.
Thomas Carlyle
18. "Życie jest cieniem ruchomym jedynie,
Nędznym aktorem, który przez godzinę
Pyszni i miota się po scenie, aby
Umilknąć później na zawsze; jest bajką
Opowiedzianą przez głupca, pełnego
Furii i wrzasków, które nic nie znaczą'.
- Słynne słowa tytułowego bohatera
tragedii Szekspira - Makbeta
19. Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza.
Witold Gombrowicz, Opętani
20. Człowiek dzisiejszy zdaje się stale zagrożony przez to, co jest jego wytworem, co jest wynikiem pracy jego rąk, zarazem - i bardziej jeszcze - pracy jego umysłu, dążeń jego woli (...). Rozwój techniki oraz naznaczony jej panowaniem rozwój cywilizacji współczesnej domaga się proporcjonalnego rozwoju moralności i etyki.
Jan Paweł II, z encykliki Redemptor Hominis
21. Bo życie ludzkie układa się na kształt procesu i każdy z nas czeka podświadomie ma werdykt. Tylko, że niektórym z nas dojmująco zależy na przeniknięciu znaczenia rozprawy na ujrzeniu oblicza Sędziego.
Jan Józef Szczepański, "Przed nieznanym trybunałem"
22. Człowiek człowiekowi wilkiem
Człowiek człowiekowi strykiem
Lecz ty się nie daj zgnębić
Lecz ty się nie daj spętlić.
Edward Stachura, "Człowiek człowiekowi".
23. Życie to nie teatr, mówisz ciągle, opowiadasz;
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada;
Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach.
To jest gra.
Edward Stachura, "Życie to nie teatr".
24. Czytam historię
I widzę, coś robił
Przez tysiąclecia, Człowiecze!
Zabijałeś, mordowałeś
I wciąż przemyśliwasz
Jak by to robić lepiej.
Zastanawiam się, czyś godzien,
Aby cię pisać przez wielkie C.
Leopold Staff, "Człowiek"
25. Osoba ludzka stworzona na obraz i podobieństwo Boga nie może stać się niewolnikiem rzeczy, systemów ekonomicznych, cywilizacji technicznej, konsumizmu, łatwego sukcesu. Człowiek nie może stać się niewolnikiem swoich różnych skłonności i namiętności, niekiedy celowo podsycanych. Przed tym niebezpieczeństwem trzeba się bronić.
Jan Paweł II, przemówienie do młodzieży w Poznaniu 03.06.1997
