Biblia jest taka księgą, która stanowi bazę inspiracji dla właściwie wszelkich epok. Nie tylko dlatego, że jest najdoskonalszym tworem literackim, ale przede wszystkim dlatego, że jest podstawą naszej, europejskiej kultury. Tak chrześcijaństwo jak i judaizm opierają się na Biblii (chrześcijaństwo na obu częściach: Starym i Nowym Testamencie, a judaizm na Starym), a to są właśnie te religie, które współtworzą naszą kulturę.
Nie ma wielu takich dzieł, które nie odnoszą się w żaden sposób do Biblii. Właściwie nie da się powiedzieć nic w naszej kulturze, co by nie odnosiło się pośrednio lub nie do Biblii. Są jednak takie dzieła, które znacznie wyraźniej, wyjątkowo wyraźnie opisują to, co dotyczy dziejów tak chrześcijaństwa jak i najważniejsze historię biblijne. Do takich sztandarowych dzieł dotykających tej problematyki jest "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza, czyli opowieść o życiu pierwszych chrześcijan wystawionych na próbę okrucieństwa i szaleństwa Nerona, cezara, który podpalił Rzym, a potem cała winę zrzucił na chrześcijan właśnie (podpalił go, żeby móc odczytać poemat o płonącym Rzymie). Prześladowania, które miały potem miejsce, przybrały takie rozmiary, jakich nikt by się nie spodziewał w żadnym wypadku. Hekatomba chrześcijan, jak dokonała się potem i śmierć tysięcy na arenie Coloseum, wręcz polowania, jakie nastąpiły po pożarze przeszły rozmiary wszelkich prześladowań, z jakimi mieliśmy do czynienia z historii. Sienkiewicz opowiedział tę historię w sposób walterscottowski, czyli na pierwszym planie postawił bohaterów fikcyjnych, zakochanych w sobie, którzy musieli pokonać szereg problemów, aby w końcu być razem. Jednak prawdziwa opowieść, ta z drugiego planu, była historią prześladowań pierwszych chrześcijan.
Średniowieczna sztuka ukazywała tematykę religijną, więc właściwie niemożliwością byłoby uniknięcie tematyki biblijnej w twórczości artystów wszelkiego rodzaju. Jendym z najważniejszych zabytków polskiej literatury był "Psałterz floriański", pochodzący z wieku XIV. To królowa Jadwiga zleciła stworzenie go i - jak sama nazwa wskazuje - zawierał tylko i wyłączne psalmy, stąd psałterz. "Biblia Królowej Zofii" powstała na zlecenie Sonki, czyli Zofii, ostatniej żony króla Władysława Jagiełły (tekst pochodzi z XV wieku). Wtedy też powstawała liryka religijna - między innymi "Bogurodzica". Za granicami naszego kraju literatura wydawała najwspanialsze owoce, czyli miedzy innymi "Boska komedia" autorstwa Dantego, czyli opowieść o tym, jak poeta podróżował przez wyimaginowane piekło, potem czyściec by w końcu trafić do raju. Malarstwo kościelne zaobfitowało malowidłem ściennym "Narodziny Chrystusa" (Castelseprio po Mediolanem) oraz na przykład wspaniałymi mozaikami w Rawennie.
Odrodzenia, czyli renesans, był okresem w naszej historii, w którym to dzieła antyczne miały największy wpływ na to, co działo się w głowach twórców, czyli jednocześnie, co przekładało się na ich twórczość.
Renesansowym przekładem (pierwszym) Biblii była Biblia Leopolity. To pierwszy raz, gdy wydano Biblię w języku polskim. Wydał ją Jan Leopolita w Krakowie (ta Biblia jest datowana na 1561 rok). Z tego samego okresu pochodzi także najbardziej znany (do czasów przekładu Biblii Tysiąclecia), którego autorem był ksiądz Jakub Wujek. Dokładna data wydania Biblii Wujka to rok 1599. Renesansowi malarze tacy jak Paolo Veroneze ("Adoracja Trzech Króli"), Leonardo da Vinci ("Ostatnia Wieczerza"), Michał Anioł Buonarroti (Fresk w Kaplicy Sykstyńskiej, przedstawiający Sąd Ostateczny) również posiłkowali się tematyką biblijną. Rzeźbiarz Michał Anioł uwiecznił także "Pietę" - motyw jak najbardziej biblijny.
Tak również wyglądała sytuacja w pozostałych epokach.
