Wojny perskie to szereg konfliktów zbrojnych, które miały miejsce między Persją a Grecją w V i IV wieku p.n.e. Konflikty te były wynikiem wzrostu potęgi Persji, która starała się podbić sąsiednie kraje i rozbudować swoje imperium.

Pierwsza wojna perska miała miejsce w 490 r. p.n.e., kiedy król perski Dariusz I zaatakował Grecję, próbując podbić Ateny. Persowie zostali jednak pokonani w bitwie pod Maratonem przez greckie wojska dowodzone przez Miltiadesa.

Kolejna wojna perska miała miejsce 10 lat później. W 480 r. p.n.e. król perski Kserkses I ponownie zaatakował Grecję, tym razem z dużo większą armią. Po zwycięstwie w bitwie pod Termopilami, Persowie zostali jednak pokonani przez greckie wojska dowodzone przez Temistoklesa w bitwie pod Salaminą.

Po tym konflikcie Persowie nie zaprzestali swoich ekspansywnych działań. W 334 r. p.n.e. król macedoński Aleksander Wielki podjął decyzję o podboju Persji, który zakończył się klęską Persów i podbiciem ich kraju przez Macedonię.

Wojny perskie miały ogromne znaczenie dla historii świata. Pokazują one, że nawet mniejsze, pozornie słabsze armie mogą pokonać potężniejszych przeciwników dzięki strategii, odwadze i determinacji. Ponadto, zwycięstwo Greków nad Persami było początkiem upadku Persji jako imperium, a także rozwoju cywilizacji greckiej.