korzystając z osłabienia Turcji, która w marcu 1912 r. uwikłała się w wojnę z Włochami o Trypolitanię, Serbia i Bułgaria postanowiły wystąpić przeciw Turkom. Przyłączyły się do nich Grecja i Czarnogóra - powstała w ten sposób Liga Bałkańska, która zażądała od Turcji lepszego traktowania chrześcijan w Macedonii. W rzeczywistości chodziło o sprowokowanie wojny, która miała przynieść korzyści terytorialne Lidze Bałkańskiej. Wojska sprzymierzonych już w październiku 1912 r. rozpoczęły walki i zajęły prawie całą Turcję. Za pośrednictwem dyplomatów europejskich 30 V 1913 r. w Londynie podpisano pokój. Turcja utraciła wszystkie europejskie terytoria (poza skrawkiem Tracji) oraz Kretę.
Pokój nie trwał zbyt długo, gdyż sojusznicy poróżnili się między sobą przy podziale łupów. Już 30 VI 1913 r. wybuchła II wojna bałkańska - Bułgarzy zaatakowali Serbię i Grecję. Przecenili jednak swoje siły, gdyż od północy zostali zaatakowani przez Rumunię, a Czarnogórcy udzielili pomocy Serbii. Bułgarii pozostało już tylko prosić o pokój. Został on podpisany 10 VIII 1913 r. w Bukareszcie. Bułgaria utraciła Dobrudżę na rzecz Rumunii, a Serbii i Grecji oddała Macedonię i Trację. Niepodległość uzyskali też Albańczycy. 29 IX 1913 r. zawarty został traktat pokojowy pomiędzy Bułgarią a Turcją - jego mocą Turcy odzyskali wschodnią część Tracji.