Wolin to przybrzeżna wyspa nad Morzem Bałtyckim, między Zatoką Pomorską, rzeką Świną, Zalewem Szczecińskim, rzeką Dźwiną i Zatoką Kamieńską. Wyspa Wolin zajmuje obszar 245 km². wyspa o charakterze nizinnym, z charakterystyczną rzeźbą polodowcową- moreny, najwyższa z nich "Grzywacz" 115 m n p m., wały wydmowe, jeziora. Znaczną część wyspy zajmują lasy. Głównymi ośrodkami są: Wolin, Międzyzdroje, Świnoujście. Są to regiony bardzo atrakcyjne turystycznie.
Wolin to także miasto w województwie zachodniopomorskim, nad rzeką Dźwiną. Liczba ludności 5,5 tyś. dobrze rozwinięty przemysł spożywczy. Od IX do XII wieku istniał tu gród i osada handlowo- rzemieślnicza, zwana Winietą. Była największym portem i głównym ośrodkiem handlowym. Była także ośrodkiem działalności misyjnej Ottona z Bambergu i siedzibą biskupa. W wiekach następnych został zniszczony przez najazdy Duńczyków i już nigdy nie odzyskał swojego dawnego znaczenia handlowego. W mieście widnieje ratusz i ciąg domów z XIX wieku, resztki murów miejskich i ruiny kościołów z XV wieku. Utworzono tu rezerwat archeologiczny.
Woliński Park Narodowy powstał w 1960 roku, zajmuje obszary północno- zachodniej części wyspy Wolin, należącej do województwa zachodniopomorskiego, pomiędzy Zalewem Szczecińskim a Morzem Bałtyckim. Zajmuje powierzchnię 10,9 tyś. ha. wcześniej zajmował obszar 48444 ha., później w jego obszar wcielono 1 milę morską wód przybrzeżnych Morza Bałtyckiego, wysepki w delcie Świny i oblewające je wody Zalewu Szczecińskiego. Obecnie Woliński Park Narodowy jest jedynym w Polsce parkiem o charakterze morskim, obejmującym zupełnie inne krajobrazy i walory przyrodnicze niż inne parki narodowe występujące na obszarze Polski. Ekosystemy wodne- 4681,41 ha, ekosystemy lądowe nieleśne- 1607,46 ha ( 14,70 %). Ochroną ścisłą objęto obszar 498,72 ha ( 4,56 %). Obszary zajęte przez lasy bukowe to ponad 70% obszaru parku, dębowe- 8%.
Rzeźba terenu jest urozmaicona, teren został wykształcony w czasie ostatniego zlodowacenia, jednak powierzchnia wciąż się zmienia. Rzeźba polodowcowa była kształtowana przez wiatr i wody morskie. Liczne jeziora uległy eutrofizacji, obecnie są to tereny torfowiskowe. Swój udział w modelowaniu rzeźby mają także wody Odry i Bałtyku. Tworzyły one mierzeje i klify. Na wyspie przeważają wzniesienia moreny czołowej.
Występują tu także aktywne klify, będące w ciągłym ruchu. Najwyżej sięgające klify mają wysokość 95 m. działalność morza zmienia linię brzegową co rok prawie o 80 cm. Ciekawy krajobraz prezentuje delta Świny, obejmująca swoim obszarem bagniste wyspy poodcinane kanałami Świny. Powierzchnia delty jest ciągle formowana i ulega zmianom. Zmienia się dno, tworzą się liczne wysepki i płycizny. Inny typ krajobrazu to liczne polodowcowe jeziora, kemy, ozy, sandry- teren Wapnicy- Karnocic.
Wody stanowią ciekawy element krajobrazu wyspy Wolin. Stanowią ważny ekosystem parku. Północną część wyspy oblewają wody Bałtyku, zachodnią część wody Delty Świny. Delta tworzy szereg bagnistych wysepek, periodycznie zalewanych w momencie cofki. Wschodnią część parku w okolicy Warnowa stanowią polodowcowe jeziora- Warnowskie, Rabiąż, Czajcze, Domysłowskie oraz zbiorniki sztuczne wytworzone wśród moren: jezioro Turkusowe, Stara Kredownia, Grodno.
Na terenie parku rośnie około 1300 roślin naczyniowych, wśród których 46 jest objętych ochroną. Na szczególną uwagę zasługują: wiciokrzew pomorski, mikołajek nadmorski, grzybieńczyk wodny, pajęcznica liliowata, perłówka jednokwiatowa. Największe tereny zajmują lasy- głównie sosnowe, bukowe, dębowe. Do najważniejszych gatunków należą trawiasta buczyna nadmorska oraz ciepłolubna buczyna storczykowa. Lasy liczą około 106 lat. Największe połacie buczyny występują w południowej i północnej części- tu też występuje buczyna storczykowa. Są pod ścisłą ochroną. Występuje tutaj niespotykany typ gleby- utworzony poprzez akumulację ziaren minerałów przywianych z klifu. Tu też rosną storczyki. Bory bażynowe występują na bielicach. Inne gatunki ciekawych roślin to: długosz królewski, woskownica europejska, turówka wonna, kłoć wiechowata oraz roślinność solniskowa- hallofity: mlecznik nadmorski, czosnek kątowaty, muchotrzew solniskowy, sit Gerarda. Roślinność plażowa reprezentowana jest przez honkenie piaskową, wydmuchrzyce, solankę kolczastą. Klify porasta rokitnik zwyczajny. Na obszarach przybrzeżnych występują zielenice, krasnorosty i brunatnice, najliczniej występuje morszczyn i sałata morska. Dno morskie zamieszkują makroglony- brunatnice, zielenice, krasnorosty, najczęściej występuje morszczyn i zielenica Entetromoprpha intestinalis.
Świat zwierząt jest bardzo urozmaicony. Występują rzadko spotykane gatunki. Foki szare, morświny. W 1976 roku wprowadzono tu żubra rasy białowieskiej. Oprócz niego występują sarny, jelenie, dziki, szop pracz, jenot oraz drapieżniki - lisy, borsuki, kuny. Występuje tu także 230 gatunków ptaków- orzeł bielik symbol parku, sokół wędrowny, orlik krzykliwy, kania czarna, mewa srebrzysta, muchołówka mała. Na terenie wyspy znajduje się szlak ptasich migracji, oraz tereny lęgowe. Miejsce to stanowi ostoję dla wędrujących ptaków, pełni także funkcję ochronną ptaków błotno- wodnych. Są tu liczne spokojne miejsca dla życia ptaków, zarówno w czasie wędrówek jak i osiadłego ich życia. Wostatnich latach powołano do życia program restytucji puchacza.
Świat owadów reprezentuje jelonek rogacz- największy przedstawiciel tego gatunku, oraz nowo odkryte gatunki: Teredus Opacus i Collembola i pachnica dębowa. Dwa gatunki skoczków Collemba.
W wodach występują łosoś i troć oraz foka szara i morświn. W lasach żyją dziki, jelenie, borsuki, kuny oraz zwierzęta, które od niedawna zamieszkują te tereny- jenot, norka amerykańska, szop i piżmak.
Turystyka stanowi ważny element gospodarki. Ciągle się rozwija. Posiada nowoczesną infrastrukturę, łatwy dojazd, rozbudowaną bazę noclegową i gastronomiczną. Działa tutaj Centrum Edukacyjno - Muzealne. Walory turystyczne to przede wszystkim piękne widoki, dla turystów przygotowanych jest 35 km. tras szlaków pieszych, ścieżki przyrodnicze, punkty widokowe. Najczęściej odwiedzane miejsca to: Jezioro Turkusowe, o pięknym zabarwieniu, będące pozostałością po kopalni kredy(miejscowość Wapnica), rezerwat pokazowy żubrów, punkty widokowe "Kawcza Góra" i "Gosań". Dużą atrakcją turystyczną są pozostałości po bunkrach z czasów wojny, ruiny i pozostałości dawnych osadników. Rozległe widoki na deltę Świny oraz malownicze krajobrazy. Powietrze jest czyste, jednak rozwój komunikacji, liczne drogi i port mogą zagrażać środowisku naturalnemu. Poważnym zagrożeniem jest także port, linie energetyczne, ciągnący się tutaj gazociąg i linie kolejowe. Coraz większa liczba turystów powoduje także w różnym stopniu zagrożenie dla żyjących tu zwierząt i wydm.
W okolicy Wapnicy można odnaleźć resztki po kopalni kredy (jezioro Turkusowe) i pozostałości cementowni.
Woliński Park Narodowy ma swoją siedzibę w Międzyzdrojach, na czele stoi dyrektor, park nadzoruje Straż Parku, zarówno na lądzie jak i na wodzie. Park publikuje periodyk "Klify", w którym są zawarte wiadomości o parku i informacje dotyczące o prowadzonych badaniach.
