Ochrona przyrody w Afryce zapoczątkowana została już pod koniec XIX wieku. Największy wzrost liczby form przyrody przypada jednak na okres po dekolonizacji.

Jednym z najsłynniejszych parków narodowych Afryki jest Park Narodowy Serengeti. Jego sława opiera się na obserwacji wielkich stad zwierząt wędrownych. Sam park położony jest na terytorium Tanzanii i jego powierzchnia to około 14,5 tysiące kilometrów kwadratowych. Jest to jeden z najpiękniejszych parków sawannowych. Tanzania to jedno z najlepiej chroniących przyrodę państw afrykańskich. Na jej terytorium znajduje się 12 parków narodowych i zajmują one 14,8% powierzchni kraju. Park Narodowy Serengeti został włączony w światowy system rezerwatów biosfery obok innego tanzańskiego parku Kilimandżaro.

Krajobraz parku Serengeti ukształtował się w następstwie działalności wulkanicznej. W krajobrazie dominują niewielkie wzniesienia będące pozostałościami stożków wulkanicznych i wylewów magmy. Niszczony materiał wulkaniczny odkładany przez wiatr utworzył rozległe równiny dziś pokryte sawanną. Południowa część parku ma inny charakter. Są to otwarte trawiaste równiny, które w porze deszczowej (ograniczona jest ona do kilku miesięcy) pokrywają się bujną zieloną roślinnością trawiastą stanowiącą podstawę dla ogromnych stad roślinożerców. Z rzędu parzystokopytnych na terenie parku zaobserwować można: hipopotama, żyrafę, gazele Granta czy gazele Thomsona. W okresie suchym kolor sawanny zmienia się na jasno brązowy a w krajobrazie dominują pojedyncze drzewa akacjowe. Roślinność zmienia się na zachodzie i wschodzie gdzie pojawiają się lasy. Z gatunków ssaków spotyka się tu: nosorożca zwyczajnego, słonia afrykańskiego, mrównika. Drapieżniki są reprezentowane przez: likaona, geparda, hienę cętkowaną czy szakala czaprakowego. Zwierzęta te znajdują one na sawannie parku doskonałe warunki do polowania na ogromne stada antylop.

Największą rzeką na terenie parku jest Grumeti. Jest ona rzeką okresową podobnie jak pozostałe rzeki na równinie Serengeti. Większość terenu parku to dorzecze Nilu. Jest ona siedliskiem życia wielu gatunków zwierząt w tym krokodyli nilowych stanowiących zagrożenie podczas wędrówki antylop. Z innych żyjących tam gatunków zwierząt wymienić należy żmije gabońską, czarną mambę. Bogato reprezentowany jest świat zwierząt kopytnych, ssaków drapieżnych i ptactwa.

Ptaki to aż około 500 gatunków. Najliczniej reprezentowane są: wikłacz czerwonodzioby i synogarlica senegalska. Z ciekawszych gatunków ptaków afrykańskich wymienić należy: brzytwodzioba afrykańskiego. Oprócz tych rodzimych gatunków ptaków w okresie zimy zlatują gatunki wędrowne z terenów Europy i Azji. Z takich zimujących ptaków znane są nam jaskółka, jerzyk czy bocian. Znajdują one tutaj bogactwo owadów i siedlisk. Na sawannie występuje też największy przedstawiciel ptaków czyli struś afrykański. Bez obawy porusza się pośród stad zwierząt pasących się na sawannie. Struś jest dla nich systemem ostrzegawczym jako doskonałym obserwatorem sawanny.