Trawienie pokarmu obejmuje procesy enzymatycznej hydrolizy cząsteczek oraz wchłanianie prostych związków ze światła jelita do układu krążenia.

W jamie ustnej działa ślina, w której znajduje się enzym rozkładający cukry złożone - amylaza ślinowa (brak u przeżuwaczy!). Odczyn w jamie ustnej jest obojętny. Ślina produkowana jest w parzystych gruczołach ślinowych (śliniankach). Wyróżnia się dwa rodzaje śliny: tzw. współczulna i przywspółczulna.

Żołądek wysłany jest śluzówką, w której występują komórki gruczołowe. Komórki główne produkują pepsynogen - nieaktywną formę enzymu trawiącego białka (pepsyny). Komórki okładzinowe wytwarzają kwas solny, aktywujący pepsynogen. Komórki śluzowe produkują śluz, który w kwaśnym pH twardnieje i chroni ścianę żołądka. Czynności żołądka są regulowane przez gastrynę - hormon tkankowy. W żołądku osesków karmionych mlekiem matki działa również podpuszczka, która białko mleka (kazeinę) zamienia w parakazeinian wapnia. Wylot żołądka zamknięty jest zwieraczem.

Za żołądkiem leży dwunastnica, do której uchodzą przewody z trzustki i wątroby.

Trzustka wydziela sok trzustkowy, w skład którego wchodzi woda, elektrolity oraz enzymy trawienne. Enzymy proteolityczne rozkładają białka - endopeptydazy rozcinają łańcuch peptydowy w środku (chymotrypsyna i trypsyna), a egzopeptydazy odcinają aminokwasy na końcach łańcucha (aminopeptydazy). Enzymy glikolityczne trawią cukry (amylaza trzustkowa), enzymy lipolityczne rozkładają tłuszcze (lipaza trzustkowa). Trzustka produkuje również w tzw. wyspach Langerhansa hormony regulujące poziom glukozy we krwi - insulinę i glukagon.

Wątroba produkuje żółć, która jest wydzielana przez pęcherzyk żółciowy. Żółć zawiera sole kwasów żółciowych, które emulgują tłuszcze.

W jelicie cienkim następuje wchłanianie produktów trawienia do krwi, co ułatwiają kosmki, zwiększające powierzchnię jelita. Produkty rozkładu tłuszczów są transportowane limfą w postaci chylomikronów. Aminokwasy w komórkach docelowych ulegają deaminacji, a następnie dalszym procesom metabolicznym.

Jelito cienkie uchodzi do jelita grubego, a na ich granicy znajduje się zwieracz krętniczo-kątniczy. W jelicie grubym żyją bakterie, uczestniczące w trawieniu m.in. celulozy. Wydalenie niestrawionych resztek następuje przez zwieracz, którego działanie podlega naszej woli.