W pierwszym trymestrze ciąży (pierwsze trzy miesiące) dziecko rośnie do rozmiaru dziewięciu cm i wykształcają się u niego najważniejsze narządy. Jeśli matka będzie w tym okresie spożywać alkohol, palić papierosy, zażywać narkotyki, leki, przeprowadzać szkodliwe badania (np. zdjęcia rentgenowskie, związane ze szkodliwym promieniowaniem), to rozwój narządów w tym ważnym okresie będzie zaburzony i przebiegnie nieprawidłowo. Pojawią się nieprawidłowości w budowie płodu. Kobieta domyślająca się, że może być w ciąży musi podlegać opiece lekarskiej. Lekarz powinien poinstruować kobietę, jak należy i jak nie wolno postępować w okresie ciąży (co wolno, czego nie wolno). Niezbędne są też badania prenatalne, mające na celu ustalić, w jakim stanie jest płód (czy nie posiada poważnych wad rozwojowych, zwłaszcza genetycznych). Pierwszy trymestr ciąży nie cechuje się zmianami w wyglądzie zewnętrznym kobiety. W okresie sześciu tygodni od zapłodnienia u dziecka zaczynają się wykształcać płuca, serce i mózg oraz pępowina transportująca substancje pokarmowe od matki do płodu i produkty przemiany materii w odwrotnym kierunku. Kobieta w pierwszym miesiącu ciąży raczej nie przybiera na wadze, jej piersi powiększają się. Jeśli wystąpią u niej nudności, nie wolno jej zażywać leków zwalczających tą dolegliwość.

W drugim miesiącu (właściwie od trzeciego) nie mówimy już o zarodku, ale o płodzie. Kształtów nabierają kończyny górne i dolne, wykształcają się palce. Narządy wymienione wcześniej rosną, a z nowych pojawia się żołądek i wątroba. Mózg rozwija się szczególnie szybko. Pojawiają się pierwsze włosy na głowie. Również uszy uwidaczniają się w tym okresie. Kobieta musi się prawidłowo odżywiać. Może odczuwać zmęczenie, ociężałość, choć wcale nie musi przybierać jeszcze na wadze. Istnieją specjalnie skomponowane dla ciężarnych kobiet leki, zawierające witaminy i składniki mineralne, które lekarz powinien przepisać ciężarnej. Zarówno matka jak i dziecko potrzebują dużo witamin i minerałów, gdyż dziecko się rozwija i pobiera dużo substancji budulcowej od matki, a ta z kolei musi uzupełniać niedobory.

W trzecim miesiącu ciąży dziecko waży w przybliżeniu 30 g i mierzy ok. 10 cm., porusza już rękami, głową i ustami. Jego narządy płciowe stają się widoczne, pojawiają się paznokcie. Matka może nieco przybrać na wadze. Czasem może też czuć, ze temperatura jej ciała jest trochę wyższa, niż zwykle.

Wraz z końcem trzeciego miesiąca ciąży kończy się pierwszy trymestr, a zaczyna drugi, w czasie którego waga dziecka dochodzi do 700 g, płeć płodu jest wyraźna, matka przybiera na wadze (ok. 5 kg) i czuje wyraźnie, że dziecko porusza się. W czwartym miesiącu (zaliczającym się do drugiego trymestru, podobnie jak miesiąc piąty i szósty) dziecko osiąga długość ok. 25 cm i wagę 150 g (są to wartości uśrednione, różniące się nieco w indywidualnych przypadkach). Rozrasta się i grubieje pępowina, gdyż wymagania płodu są coraz większe. W tym miesiącu kobieta ciężarna może zwiększyć swoją wagę o ok. 2 kg.

W miesiącu piątym ruchy dziecka są już silne, jego waga to w przybliżeniu pół kilograma, długość ok. 30 cm. Matka zauważa zmiany w wyglądzie piersi: stają się one większe, muszą rozpocząć proces przygotowania do wytwarzania mleka. Rozbudowują się gruczoły mleczne.

W szóstym miesiącu ciąży dziecko regularnie się porusza, co matka wyraźnie odczuwa; ssie palec, mierzy ponad 30 cm, a jego waga, to w przybliżeniu siedemset g. Skóra dziecka nie posiada jeszcze tkanki tłuszczowej, dlatego jest różowa. Matka ciągle przybiera na wadze, a dziecko ma coraz większe potrzeby pokarmowe, gdyż znajduje się w fazie najintensywniejszego wzrostu.

W trzecim trymestrze ciąży dziecko jest w pełni ukształtowane, intensywnie rośnie, porusza się. Matka odczuwa bóle związane z parciem płodu na kręgosłup, pęcherz moczowy i podbrzusze, może odczuwać zgagę, ból w stawach, czasem pojawiają się żylaki ( ze względu na obciążenia). Dziecko w siódmym miesiącu waży ok. 2 kg, mierzy do 40 cm

W ósmym miesiącu płód otwiera oczy, zmienia często pozycję ciała, położenie w łonie matki, przesuwa się w dół (pozycja do porodu). Zarówno dziecko jak i matka wciąż zwiększają swoją masę. Matka z tego względu czuje się coraz bardzie ociężała, szybko się męczy (nie powinna wykonywać ciężkiej pracy, powinna unikać wysiłku i dużo odpoczywać).

W dziewiątym miesiącu ciąży (miesiąc porodu) dziecko mierzy już ok. 50 cm, a jego waga, to 3-4 kg (w ciągu całego dziewiątego miesiąca dziecko może zyskać na wadze nawet 1 kg).

Dziecko rodzi się z głową skierowaną do przodu (w czasie porodu najpierw pojawia się głowa) i twarzą w dół.

Przed porodem kobieta odczuwa bóle, z czasem coraz silniejsze, związane z kurczeniem się macicy (macica raz się kurczy i raz rozkurcza), mającym na celu wypchnąć dziecko z dróg rodnych. Szyjka macicy rozwiera się i dziecko zostaje wyparte do pochwy, a stąd na zewnątrz. Po narodzinach dziecka przez pochwę zostaje też wydalone łożysko z błonami płodowymi.

Czasem dziecko nie może wydostać się z ciała matki drogami rodnymi ze względu na ich nieprawidłową budowę lub słabą pracę mięśni macicy. Konieczne jest wtedy wykonanie cesarskiego cięcia, które polega na nacięciu brzucha kobiety i ściany macicy w celu wydostaniu dziecka z łona matki.

W czasie całej ciąży matka powinna unikać zażywania jakichkolwiek leków, nawet tych, które uznaje za nieszkodliwe. Tylko lekarz może zadecydować o konieczności przyjmowania środków farmakologicznych. Nawet choroba w czasie ciąży (zapalenie płuc, inna infekcja bakteryjna) nie upoważnia do przyjmowania leków (np. antybiotyków) i lekarz zawsze stara się uniknąć leczenia chemioterapeutykami, jeśli tylko jest to możliwe. Nawet po porodzie nie wolno matce zażywać jakichkolwiek lekarstw, gdyż przenikają one do mleka, którym matka karmi swoje dziecko.

Matce nie wolno spożywać alkoholu (zarówno w czasie ciąży, jak i w okresie karmienia piersią), który jest dla dziecka trucizną. Może wywoływać poronienia lub poważne wady rozwojowe płodu.

Dym tytoniowy (zarówno u matki palącej czynnie, jak i biernie) jest przyczyną licznych poronień, przedwczesnych porodów, niskiej wagi narodzonego dziecka, wad serca płodu, innych wad rozwojowych, np. zaburzeń w funkcjonowaniu jelit.

Narkotyki wywołują skutki takie, jak dym papierosowy, czyli poronienia, wady w rozwoju i budowie dziecka, niedowaga, ryzyko uzależnienia dziecka.

Kobieta w czasie ciąży powinna unikać spożywania wszelkich produktów, których wpływ na płód nie jest znany. Należy unikać picia kawy, wszelkich naparów ziołowych, herbatek leczniczych, nadmiaru witamin (hiperwitaminoza, czyli nadmiar witamin w organizmie jest dla człowieka nawet bardziej szkodliwy, niż niedobór, czyli hipowitaminoza albo całkowity brak-awitaminoza). Ciężarna kobieta musi unikać kontaktu z kotami, gdyż przenoszą one groźnego dla płodu pasożyta- Toxoplasma gondii, wywołującego śmierć dziecka, a w najlepszym wypadku poważne wady rozwojowe, ciężkie upośledzenie. Produkty spożywane przez ciężarną kobietę muszą być świeże, aby nie doszło do zatrucia matki i płodu. W starych, nie mytych lodówkach mogą żyć bakterie ( Listeria monocytogenes), które są dla człowieka bardzo niebezpieczne. Również salmonella jest zagrożeniem dla dziecka (uwaga na surowe jaja i produkty spożywcze pochodzenia drobiowego, a także innego nieświeżego). W czasie ciąży nie wolno wykonywać badań rentgenowskich. Promieniowanie X (rentgenowskie) jest onkogenne i może prowadzić u płodu do powstawania nowotworów.

Są jednak takie składniki pokarmowe (witaminy, sole mineralne, związki budulcowe), które matka powinna spożywać dość często, aby rozwój płodu przebiegał prawidłowo i aby w jej organizmie nie doszło do niedoborów. Przede wszystkim ważny jest wapń- pierwiastek wykorzystywany w dużych ilościach do budowy kośćca dziecka. Jeśli matka przyjmuje za mało wapnia z pokarmem, to pierwiastek ten zostanie pobrany z jej organizmu, głównie z kości (wiadomo czym grozi odwapnienie kości). Żelazo jest niezbędne do budowy hemoglobiny, a tym samym do wytwarzania krwinek czerwonych. Zarówno matka, jak i dziecko muszą wytwarzać erytrocyty, dlatego też żelazo jest niezbędne. Aby żelazo było w jelicie matki wchłaniane, potrzebna jest też witamina C (kwas askorbinowy), który zapobiega przechodzeniu jonów żelaza ze stopnia utlenienia 2+ na stopień 3+, który praktycznie nie wchłania się w jelicie. Kwas foliowy potrzebny jest do wytwarzania białek. Cynk z żelazem bierze udział w budowaniu układu odpornościowego płodu. Każdy pierwiastek musi być dostarczany do organizmu matki ( a tym samym dziecka) w odpowiednich ilościach. Zaopatrzenie organizmu we wszystkie składniki pokarmowe jest możliwe poprzez stosowanie przez ciężarną urozmaiconej diety oraz przyjmowanie preparatów witaminowych, zalecanych przez lekarza. Białko jest podstawowym składnikiem budulcowym ciała człowieka, dlatego jest ono niezbędne do wytworzenia organizmu dziecka i budowy struktur organizmu matki potrzebnych do utrzymania i odżywiania płodu (pępowina, błony płodowe).

Kobieta w okresie ciąży powinna też przyjmować pokarm ułatwiający wypróżnianie (zapobiegający zaparciom, częstym podczas ciąży), tj. pokarm wysokoresztkowy, bogato błonnikowy, np. pieczywo razowe, warzywa.