Solaris - streszczenie krótkie
Kris Kelvin przybywa na stację badawczą na Solaris. Tymczasem na stacji kosmicznej zaczyna dziać się coś niepokojącego. Wita go cybernetyk Snaut, którego zachowanie budzi wątpliwości i podejrzenia. Kelvin dowiaduje się, że jeden z członków załogi, Gibrarian, zmarł w niejasnych okolicznościach. Próby rozmowy z Sartoriusem, drugim naukowcem na stacji, nie przynoszą rezultatu, gdyż ten unika kontaktu i pozostaje tajemniczy. Kelvin zaczyna dostrzegać obecność innych, nieokreślonych istot.
Solaris, planeta pokryta zagadkowym oceanem, okazuje się być miejscem, gdzie ludzkie umysły konfrontują się z niewyjaśnionymi zjawiskami. Ocean, uważany przez niektórych za żywą istotę, generuje „gości” – materializacje wspomnień, które nawiedzają załogę. Kelvin spotyka Harey, swoją zmarłą przed laty ukochaną, która pojawia się na stacji w tajemniczy sposób. Początkowy dystans i przerażenie stopniowo ustępują uczuciu, jednak Kelvin zaczyna dostrzegać, że Harey nie jest do końca tą samą osobą.
W miarę upływu czasu naukowcy próbują zrozumieć naturę tych niezwykłych istot, co prowadzi do dylematów moralnych i naukowych. Sartorius proponuje eksperymenty, które mogą zakończyć istnienie „gości”. Kelvin zmaga się z pytaniami o ludzką tożsamość, wspomnienia i sens istnienia w obliczu nieznanej inteligencji oceanu.
Ostatecznie, po serii dramatycznych wydarzeń, Harey decyduje się odejść na własnych warunkach, co zmusza Kelvina do przewartościowania swoich pragnień i relacji z przeszłością. W końcowej refleksji pozostaje na Solaris, kontemplując tajemnice oceanu i czekając na to, co przyniesie przyszłość, wierząc, że cuda, choć okrutne, wciąż mogą się zdarzyć.
