Miłosierdzie gminy - biografia autora
Maria Konopnicka urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach, w rodzinie inteligenckiej o patriotycznych tradycjach. Dzieciństwo spędziła głównie w Kaliszu, gdzie pobierała pierwsze nauki i kształtowała swoje zainteresowania literackie. W 1862 roku wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego. Urodziła ośmioro dzieci. Małżeństwo okazało się jednak nieudane i po kilkunastu latach Maria zdecydowała się na separację, samodzielnie wychowując potomstwo.
Debiutowała w 1870 roku wierszem „W zimowy poranek” opublikowanym w „Kaliszaninie”. Początkowo to właśnie poezja była u Konopnickiej na pierwszym miejscu, jednak od lat 80. XIX wieku jej twórczość w dużej mierze opanowały krótkie formy prozatorskie. Była autorką nowel społecznych, w których poruszała problemy ubóstwa, niesprawiedliwości i krzywdy. Pisała również wiersze patriotyczne i liryczne oraz utwory dla dzieci, z których najsłynniejszy to „O krasnoludkach i sierotce Marysi”. Walka z zaborcami, obrona dzieci i ludzi ubogich to główne kierunki, które można odnaleźć w dziełach pisarki.
Konopnicka prowadziła bogate życie twórcze i podróżowała po Europie, działając na rzecz niepodległości Polski i praw kobiet. Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie, gdzie została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim. Jej twórczość do dziś pozostaje symbolem zaangażowania społecznego i głosu w obronie najsłabszych.
Ważniejsze utwory:
„W zimowy poranek” (1870)
„Miłosierdzie gminy” (1891)
„Nasza szkapa” (1890)
„Dym” (1890)
„Mendel Gdański” (1890)
„Z mojej Biblii” (1896)
„O krasnoludkach i sierotce Marysi” (1896)
„Rota” (1908)
„Pan Balcer w Brazylii” (1910)
