Antygona w Nowym Jorku - biografia autora
Janusz Głowacki urodził się 13 września 1938 roku w Poznaniu i był wybitnym pisarzem, dramaturgiem i reżyserem. Matka artysty pracowała w wydawnictwie, a ojciec był aktorem. Janusz Głowacki początkowo studiował aktorstwo, ale później ukończył polonistykę w Uniwersytecie Warszawskim.
Współpracował z czasopismami, pisząc felietony i opowiadania, aż z powodzeniem spróbował swoich sił jako scenarzysta. Co ciekawe – był autorem scenariusza do kultowego polskiego filmu „Rejs” oraz „Wałęsa. Człowiek z nadziei”, a także innych scenariuszy filmowych. Otrzymał szereg nagród i nominacji do ważnych nagród filmowych, teatralnych i literackich.
W roku 1980 dołączył do Listu 64. Tuż przed stanem wojennym wyjechał do Anglii na premierę swojej sztuki „Kopciuch” i już tam pozostał. Ostatecznie 1983 roku przeniósł się do USA, gdzie tworzył i wykładał na amerykańskich uczelniach. Pisarz był dwukrotnie żonaty: z Ewą Zadrzyńską, z która miał córkę Zuzannę (dziennikarkę „New York Timesa”), a następnie z Ukrainką - Oleną Leonenko.
Największym sukcesem Głowackiego stała się w 1992 roku sztuka „Antygona w Nowym Jorku”. Jego utwory zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. Pisarz zmarł nieoczekiwanie 19 sierpnia 2017 roku w Egipcie. Jego prochy spoczęły na warszawskich Powązkach w Alei Zasłużonych.
Ważniejsze utwory:
- „Wirówka nonsensu” (1968)
- „W nocy gorzej widać” (1972)
- „Paradis” (1973)
- „Skrzek”; „Coraz trudniej kochać” (1980)
- „Kopciuch” (1980)
- „Polowanie na karaluchy” (1990)
- „Fortynbras się upił” (1990)
- „Antygona w Nowym Jorku” (1992)
- „Czwarta siostra” (2000)
- „Ostatni cieć” (2001)
- „Z głowy” (2004)
- „Good night, Dżerzi” (2010)
- „Bezsenność w czasie karnawału” (2018)
