Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki - biografia autora
Ignacy Krasicki herbu Rogala urodził się 3 lutego 1735 roku w Dubiecku. Był jednym z najwybitniejszych pisarzy polskiego oświecenia, biskupem warmińskim, arcybiskupem gnieźnieńskim, poetą, satyrykiem, bajkopisarzem i prozaikiem. Krasicki uchodzi za „księcia poetów polskich” w uznaniu jego ogromnego wpływu na rozwój literatury polskiej i kształtowanie myśli oświecenia.
Kształcił się w Kolegium Jezuitów we Lwowie, a następnie w seminarium duchownym w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1759 r. Był bliskim współpracownikiem i przyjacielem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz uczestnikiem jego słynnych obiadów czwartkowych, które współorganizował.
Jako duchowny był człowiekiem światłym i postępowym, ale zarazem przywiązanym do tradycji. Potrafił nie tylko niezwykle trafnie rozpoznać polskie wady narodowe, ale także umiejętnie je wykpić w swojej twórczości. Krasicki łączył humor z głęboką refleksją moralną, a ironię z dydaktyzmem, mając nadzieję, na uzdrowienie społeczeństwa.
Zmarł 14 marca 1801 roku w Berlinie.
Ważniejsze dzieła:
„Myszeida” (1774)
„Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” (1775)
„Monachomachia, czyli Wojna mnichów” (1778)
„Pan Podstoli” (część I – 1778, II – 1784)
„Satyry” (1779)
„Bajki i przypowieści” (1779)
„Antymonachomachia” (1780)
