Zemsta (B. Prus) - geneza i gatunek utworu
Bolesław Prus napisał „Zemstę” w 1908 roku. Był to jeden z ostatnich utworów wielkiego polskiego realisty, w którym podejmował on dyskusje ze światopoglądem innych pozytywistów, między innymi wprost – Marią Konopnicką i jej utworem „Zemsta”. Polemika Prusa dotyczyła między innymi sposobu patrzenia na kwestie wywłaszczenia, a także przyszłego miejsca Polaków na arenie międzynarodowej oraz kwestie rewindykacji i odszkodowań, których Polacy od swoich sąsiadów mogliby oczekiwać.
„Zemsta” Prusa to nowela, a więc utwór prozatorski, stosunkowo krótki, niewielkich rozmiarów. Tę formę epiki wyróżnia przede wszystkim:
- bardzo wyrazista fabuła,
- wydarzenia skoncentrowane na jednym wątku, brak wątków pobocznych,
- niewielka liczba bohaterów,
- prosty przebieg fabuły do punktu kulminacyjnego,
- wyrazista i krótka puenta albo komentarz.
