Miejsce - geneza i gatunek utworu
Andrzej Stasiuk w opowiadaniu „Miejsce” rekonstruuje w pewnym sensie własną historię. Opisuje bowiem losy cerkwi grekokatolickiej pw. św. Dymitra Męczennika, która w 1993 roku została przeniesiona do skansenu w Nowym Sączu ze wsi Czarne, w której była wybudowana. Okazuje się, że pisarz przez prawie 7 lat opiekował się tą cerkwią i dokonywał napraw w niszczejącej w szybkim tempie świątyni. Opowiada o tym zresztą wprost w filmie dokumentalnym „Człowiek zwany Świnia” w reżyserii A. Czerneckiej i D. Pawelca. W filmie pisarz oprowadza dokumentalistów po miejscu, na którym stała cerkiew, co wprost właściwie przypomina narrację z opowiadania „Miejsce”.
„Miejsce” Andrzeja Stasiuka, pochodzące z tomu „Opowieści galicyjskie” to opowiadanie, a więc forma literacka, która wyróżnia się:
- ograniczoną długością,
- syntetycznym przedstawienie historii,
- wyrazistą fabułą z głównym wątkiem,
- narracją najczęściej prowadzoną w czasie przeszłym, z zachowaniem obiektywnego, dość bezstronnego sposobu opowiadania.
