Reduta Ordona - czas i miejsce akcji
„Reduta Ordona” Adama Mickiewicza opowiada o autentycznej bitwie o Warszawę, która odbyła się w trakcie powstania listopadowego w dniach 6-7 września 1831 roku. Według utworu po polskiej stronie dowodził Julian Konstanty Ordon, jednakże wbrew temu, co napisał Mickiewicz w „Reducie Ordona”, wódz przeżył tę bitwę i zginął śmiercią samobójczą w 1886 roku. Co więcej, wcale nie dowodził redutą nr 54, jak wskazuje poeta (w rzeczywistości dowodził nią major Ignacy Dobrzelewski). Wybuch opisany w poemacie, spowodowany celowym podpaleniem składu amunicji, mógł być rzeczywiście inicjatywą Ordona, ale nie ma na to dowodów. Istnieją jeszcze dwie teorie: o przypadkowym zaprószeniu ognia oraz o wybuchu w wyniku strzału do polskiego żołnierza, który ukrył się w składzie. Moskalami dowodził z kolei „posłany wódz kaukaski”, czyli feldmarszałek Paskiewicz.
