Reduta Ordona - geneza i gatunek utworu
„Reduta Ordona” została napisana przez Adama Mickiewicza pod wpływem opowiadania naocznego świadka bitwy, którym był Stefan Garczyński. Utwór powstawał w kilku fazach i znane są jego różne wersje. Najprawdopodobniej pierwsza z nich powstała w styczniu 1832 roku, a ostateczna została ukończona w Dreźnie przed końcem czerwca 1832 roku. Znane są dwa rękopisy „Reduty Ordona”. Jeden znajduje się w Paryżu i posiada formę wielokrotnie poprawianego brulionu, natomiast drugi mieści się obecnie w zbiorach Ossolińskich we Wrocławiu i wygląda na kopię autorską. Co ciekawe, popularność „Reduty Ordona” była tak duża, że powstawały liczne kopie utworu, często nielegalne, przekazywane sobie przez czytelników i księgarzy. Sporo takich odpisów znaleziono między innymi w dokumentach skonfiskowanych przez rosyjską policję. Kopie utworu tworzone były najczęściej przez wileńskich i lwowskich rzemieślników oraz prostych ludzi.
Gatunek – określenie gatunku nie jest jednoznaczne, ponieważ badacze do dziś nie mają wyraźnego stanowiska w tej sprawie. Utwór łączy w sobie cechy poematu, rapsodu liryczno-epickiego i poezji batalistycznej, posiadając jednocześnie ton opowiadania oraz funkcje dramatyczne. Utwór można podzielić na część poetycką i opisową.
