Spis treści:

Nomadzi - historia koczownictwa 

Koczownicy, nazywani inaczej nomadami, to grupy ludzi, które nie osiadają nigdzie na stałe. Przemieszczają się w poszukiwaniu pożywienia albo w związku ze zmianą pogody. Historia pokazuje, że zwykle byli zorganizowani w jednostki plemienne, ale nie trudnili się rolnictwem. Korzystali z danego terenu tak długo, aż wyczerpały się na nim zasoby – pastwisk, jedzenia czy opału. Wówczas zwijali swoje obozowiska i ruszali dalej. W erze przed internetem i telefonami, w dużej mierze to dzięki nomadom informacje i nowości rozprzestrzeniały się po świecie. 

Społeczności nomadów funkcjonowały już w starożytności, a rozkwit koczownictwa przypada na XIII i XIV wiek, czyli na czas najazdu Mongołów pod wodzą Czyngis-Chana na Europę i Azję. 

Do współczesnych nomadów należą między innymi: 

  • Beduini z Arabii, 
  • Tuaregowie, 
  • Romowie, 
  • Pigmeje, 
  • Lapończycy, 
  • australijscy Aborygeni. 
Lapończycy
Obozowisko rodziny Saamów, ludu zamieszkującego Laponię (ok. 1900 rok)/autor nieznany/CC0 1.0

 

Kim są cyfrowi nomadzi? 

Współcześnie termin „nomada” zyskał dodatkowe znaczenie. Określa się tak osoby, które nie związują się z jednym, konkretnym miejscem, ale przemieszczają po całym świecie. Nie jest to jednak podróż w poszukiwaniu jedzenia i nie wynika z potrzeb fizjologicznych. To raczej styl życia, którym coraz więcej osób żyje z wyboru. Najczęściej współczesnych koczowników określa się mianem „cyfrowych nomadów” – osób, którym współczesna technologia umożliwiła pracę zdalną, a co za tym idzie – wykonywanie swoich zadań z dowolnego miejsca na Ziemi. 

Jakie cechy charakteru trzeba mieć, aby odnaleźć się w stylu życia cyfrowego nomady? Najważniejsza jest gotowość i otwartość na zmiany, a także elastyczność. Życie koczownicze, nawet we współczesnym świecie, jest po prostu nieprzewidywalne. Poza tym dobrze jest: 

  • być pozytywnie nastawionym do życia, 
  • mieć minimalistyczne podejście do życia, 
  • łatwo adaptować się do nowych miejsc, 
  • lubić ludzi i bez problemu nawiązywać z nimi relacje. 

Przeczytaj również: Uzależnienie od telefonu? 10 zasad higieny cyfrowej dla uczniów

Jak żyją współcześni nomadzi? 

Jak podaje raport Infuture Hatalska Foresight Institute pt. „Wędrowcy – raport o współczesnych nomadach”, 83% z nich to osoby w przedziale wiekowym 25-44 lata. Z zawodu są to głównie freelancerzy, czasem przedsiębiorcy, rzadko osoby na etacie – wszyscy pracujący zdalnie. Wykonują zawody takie jak: 

  • pracownik sektora IT, 
  • copywriter, 
  • grafik/fotografik, 
  • analityk danych, 
  • bloger, 
  • specjalista UX, 
  • psycholog, 
  • nauczyciel języka obcego. 

Współczesny nomadyzm to na tyle silny trend społeczny, że wyodrębniono dwie jego postaci: nomadyzm cyfrowy i nomadyzm miejski. Cyfrowi nomadzi pracują z dowolnego miejsca na Ziemi, przemieszczając się właściwie cały czas. Często nie mają żadnego punktu zaczepienia, na przykład własnego mieszkania w Polsce. Z kolei nomadzi miejscy mają jakiś stały adres, ale sporo czasu spędzają poza nim – na przykład wyjeżdżają co jakiś czas na kilkanaście dni, pracować z innego kraju. Nomadami miejskimi nazywa się również osoby, które mieszkają w jednym mieście, a codziennie dojeżdżają do pracy lub szkoły do innej miejscowości. 

Problemy współczesnych nomadów 

Życie jako cyfrowy nomada jest dzisiaj wyborem, a nie koniecznością. Nie oznacza, że nowocześni koczownicy nie mierzą się z problemami. Do tych najczęściej wymienianych należą: 

  • samotność, 
  • brak stabilizacji, 
  • tęsknota za rodziną, 
  • uzależnienie od internetu. 

Problemem, z którym mogą się również mierzyć, jest poczucie wyobcowania – choć świat jest globalną wioską, nigdzie nie mają stałego domu. Przynależą wszędzie, ale czy nie oznacza to jednocześnie, że nie przynależą nigdzie? 

Przeczytaj również: Rowerem przez Afrykę. Zadziwiająca historia Kazimierza Nowaka

Regulacje prawne – wiza cyfrowego nomady 

Duża liczba osób, zmieniających swój ustabilizowany tryb życia na wędrowniczy, skłoniła kraje do opracowania specjalnego rodzaju wizy. Otrzymują ją cyfrowi nomadzi, chcąc pracować z danego miejsca. Nazywa się to wizą cyfrowego nomady – dokument ten umożliwia legalną pracę w kraju, w którym aktualnie się przebywa. Taka wiza daje cyfrowym nomadom szczególne udogodnienia, na przykład niższe podatki albo wręcz całkowite zwolnienie z ich opłacania. Poza tym, pozwala przebywać w kraju dłużej niż umożliwia to wiza turystyczna.  

Wymagania do jej otrzymania są różne i zależą od kraju. Zwykle potrzebne jest opłacenie ubezpieczenia zdrowotnego. Należy również mieć pracę, która gwarantuje przynajmniej minimalne miesięczne wynagrodzenie.  

Cyfrowi nomadzi to głównie osoby z pokolenia millenialsów – nie są przywiązane do swoich korzeni, nie mają też silnej potrzeby przebywania w grupie i tworzenia wspólnoty. Czują, że ich domem jest świat i wszędzie potrafią się odnaleźć. Czy jest to chwilowy trend, czy raczej stała zmiana społeczna? Patrząc na wciąż powiększający się rynek freelancerów, kolejne przestrzenie do pracy coworkingowej, a także coraz popularniejsze zjawisko tzw. workation (czyli połączenie pracy i wakacji) – wydaje się, że cyfrowy nomadyzm ma szansę na dobre zakorzenić się w kulturze.  

Oprac. Redakcja

Źródła: media2.pl, maciestraus.pl, wspolczesninomadzi.pl, visitworld.today, rownosc.eu, bryk.pl 

 

Odpowiedzi do zadań z podręczników z geografii znajdziesz tutaj:

Geografia – rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń

Odpowiedzi do zadań z podręcznika z geografii

Ćwiczenia z wyjaśnieniami – podręczniki z geografii