Spis treści:
- Nomadzi - historia koczownictwa
- Kim są cyfrowi nomadzi?
- Jak żyją współcześni nomadzi?
- Problemy współczesnych nomadów
- Regulacje prawne – wiza cyfrowego nomady
Nomadzi - historia koczownictwa
Koczownicy, nazywani inaczej nomadami, to grupy ludzi, które nie osiadają nigdzie na stałe. Przemieszczają się w poszukiwaniu pożywienia albo w związku ze zmianą pogody. Historia pokazuje, że zwykle byli zorganizowani w jednostki plemienne, ale nie trudnili się rolnictwem. Korzystali z danego terenu tak długo, aż wyczerpały się na nim zasoby – pastwisk, jedzenia czy opału. Wówczas zwijali swoje obozowiska i ruszali dalej. W erze przed internetem i telefonami, w dużej mierze to dzięki nomadom informacje i nowości rozprzestrzeniały się po świecie.
Społeczności nomadów funkcjonowały już w starożytności, a rozkwit koczownictwa przypada na XIII i XIV wiek, czyli na czas najazdu Mongołów pod wodzą Czyngis-Chana na Europę i Azję.
Do współczesnych nomadów należą między innymi:
- Beduini z Arabii,
- Tuaregowie,
- Romowie,
- Pigmeje,
- Lapończycy,
- australijscy Aborygeni.

Kim są cyfrowi nomadzi?
Współcześnie termin „nomada” zyskał dodatkowe znaczenie. Określa się tak osoby, które nie związują się z jednym, konkretnym miejscem, ale przemieszczają po całym świecie. Nie jest to jednak podróż w poszukiwaniu jedzenia i nie wynika z potrzeb fizjologicznych. To raczej styl życia, którym coraz więcej osób żyje z wyboru. Najczęściej współczesnych koczowników określa się mianem „cyfrowych nomadów” – osób, którym współczesna technologia umożliwiła pracę zdalną, a co za tym idzie – wykonywanie swoich zadań z dowolnego miejsca na Ziemi.
Jakie cechy charakteru trzeba mieć, aby odnaleźć się w stylu życia cyfrowego nomady? Najważniejsza jest gotowość i otwartość na zmiany, a także elastyczność. Życie koczownicze, nawet we współczesnym świecie, jest po prostu nieprzewidywalne. Poza tym dobrze jest:
- być pozytywnie nastawionym do życia,
- mieć minimalistyczne podejście do życia,
- łatwo adaptować się do nowych miejsc,
- lubić ludzi i bez problemu nawiązywać z nimi relacje.
Przeczytaj również: Uzależnienie od telefonu? 10 zasad higieny cyfrowej dla uczniów
Jak żyją współcześni nomadzi?
Jak podaje raport Infuture Hatalska Foresight Institute pt. „Wędrowcy – raport o współczesnych nomadach”, 83% z nich to osoby w przedziale wiekowym 25-44 lata. Z zawodu są to głównie freelancerzy, czasem przedsiębiorcy, rzadko osoby na etacie – wszyscy pracujący zdalnie. Wykonują zawody takie jak:
- pracownik sektora IT,
- copywriter,
- grafik/fotografik,
- analityk danych,
- bloger,
- specjalista UX,
- psycholog,
- nauczyciel języka obcego.
Współczesny nomadyzm to na tyle silny trend społeczny, że wyodrębniono dwie jego postaci: nomadyzm cyfrowy i nomadyzm miejski. Cyfrowi nomadzi pracują z dowolnego miejsca na Ziemi, przemieszczając się właściwie cały czas. Często nie mają żadnego punktu zaczepienia, na przykład własnego mieszkania w Polsce. Z kolei nomadzi miejscy mają jakiś stały adres, ale sporo czasu spędzają poza nim – na przykład wyjeżdżają co jakiś czas na kilkanaście dni, pracować z innego kraju. Nomadami miejskimi nazywa się również osoby, które mieszkają w jednym mieście, a codziennie dojeżdżają do pracy lub szkoły do innej miejscowości.
Problemy współczesnych nomadów
Życie jako cyfrowy nomada jest dzisiaj wyborem, a nie koniecznością. Nie oznacza, że nowocześni koczownicy nie mierzą się z problemami. Do tych najczęściej wymienianych należą:
- samotność,
- brak stabilizacji,
- tęsknota za rodziną,
- uzależnienie od internetu.
Problemem, z którym mogą się również mierzyć, jest poczucie wyobcowania – choć świat jest globalną wioską, nigdzie nie mają stałego domu. Przynależą wszędzie, ale czy nie oznacza to jednocześnie, że nie przynależą nigdzie?
Przeczytaj również: Rowerem przez Afrykę. Zadziwiająca historia Kazimierza Nowaka
Regulacje prawne – wiza cyfrowego nomady
Duża liczba osób, zmieniających swój ustabilizowany tryb życia na wędrowniczy, skłoniła kraje do opracowania specjalnego rodzaju wizy. Otrzymują ją cyfrowi nomadzi, chcąc pracować z danego miejsca. Nazywa się to wizą cyfrowego nomady – dokument ten umożliwia legalną pracę w kraju, w którym aktualnie się przebywa. Taka wiza daje cyfrowym nomadom szczególne udogodnienia, na przykład niższe podatki albo wręcz całkowite zwolnienie z ich opłacania. Poza tym, pozwala przebywać w kraju dłużej niż umożliwia to wiza turystyczna.
Wymagania do jej otrzymania są różne i zależą od kraju. Zwykle potrzebne jest opłacenie ubezpieczenia zdrowotnego. Należy również mieć pracę, która gwarantuje przynajmniej minimalne miesięczne wynagrodzenie.
Cyfrowi nomadzi to głównie osoby z pokolenia millenialsów – nie są przywiązane do swoich korzeni, nie mają też silnej potrzeby przebywania w grupie i tworzenia wspólnoty. Czują, że ich domem jest świat i wszędzie potrafią się odnaleźć. Czy jest to chwilowy trend, czy raczej stała zmiana społeczna? Patrząc na wciąż powiększający się rynek freelancerów, kolejne przestrzenie do pracy coworkingowej, a także coraz popularniejsze zjawisko tzw. workation (czyli połączenie pracy i wakacji) – wydaje się, że cyfrowy nomadyzm ma szansę na dobre zakorzenić się w kulturze.
Oprac. Redakcja
Źródła: media2.pl, maciestraus.pl, wspolczesninomadzi.pl, visitworld.today, rownosc.eu, bryk.pl
Odpowiedzi do zadań z podręczników z geografii znajdziesz tutaj:
Geografia – rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń
Odpowiedzi do zadań z podręcznika z geografii
Ćwiczenia z wyjaśnieniami – podręczniki z geografii