Spis treści:

Matura próbna 2024 - egzamin z języka polskiego rozszerzonego

Próbna matura z języka polskiego na poziomie rozszerzonym rozpoczęła się we wtorek 17 grudnia o godzinie 9:00. Na rozwiązanie testu uczniowie mieli trzy i pół godziny, a do zdobycia było 35 punktów. Według danych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej za 2024 rok język polski na maturze wybrało prawie 52,8 tys. maturzystów, czyli 20% absolwentów szkół średnich, co daje mu czwarte miejsce na liście najczęściej wybieranych przedmiotów dodatkowych.

Egzamin maturalny z języka polskiego na poziomie rozszerzonym maturzyści napiszą w środę, 21 maja 2025 roku.

Przeczytaj również: Matura próbna 2024 z języka polskiego. Arkusz CKE z rozwiązaniami

Arkusz CKE - język polski na poziomie rozszerzonym

Temat pierwszy brzmiał: Konwencja symboliczna w utworze literackim a założenia programowe epoki literackiej. W pracy należało odwołać się do lektury obowiązkowej – wybranej spośród lektur wymienionych w arkuszu egzaminacyjnym, innych utworów literackich oraz wybranego kontekstu.

Temat drugi: Tylko śmiech nie zna szacunku dla wszystkich tabu, […] tylko poczucie komizmu daje nam siłę zniesienia tragedii egzystencji. (Eugène Ionesco) Komizm w kreacji świata przedstawionego w utworze literackim i funkcje komizmu w tworzeniu znaczeń tego utworu. Punktem wyjścia do rozważań uczyń fragment tekstu Eugène’a Ionesco. W pracy należało odwołać się do "Szewców" Stanisława Ignacego Witkiewicza, innych utworów literackich oraz wybranego kontekstu.

Aby uzyskać dobry wynik na maturze, trzeba zachować jeszcze inne zasady, wymienione w arkuszu CKE. W pracy maturalnej trzeba rozważyć problem podany w temacie, przedstawić argumenty, odwołując się do utworów literackich wskazanych w temacie oraz do wybranego kontekstu. W wypracowaniu należało odwołać się zarówno do problematyki utworów, jak i do sposobów przedstawienia danego problemu w utworze. Jednym z utworów literackich musi być lektura obowiązkowa. Jeżeli w temacie podano tytuł lektury obowiązkowej, to należy odwołać się do tej lektury. Jeżeli nie wskazano tytułu lektury obowiązkowej — trzeba wybrać spośród lektur wymienionych w arkuszu. 

Maturzyści powinni pamiętać, że w wypracowaniu muszą przedstawić swoje zdanie i je uzasadnić, a praca powinna liczyć co najmniej 400 wyrazów.

Opracowania tematów maturalnych — próbna matura z polskiego, poziom rozszerzony grudzień 2024

Temat 1. Konwencja symboliczna w utworze literackim a założenia programowe epoki literackiej 

Wstęp

Na samym początku dobrze jest wyjaśnić znaczenie pojęcia to pozwoli stworzyć wstęp. 

1. Konwencja: 

- literacka:

Konwencję literacką można zdefiniować jako pewne praktyki lub zespół norm, zwyczajów, dobór składników dzieła, układ, zespół zasad, które są stworzone przez nadawcę i są odbierane przez odbiorcę. Konwencja literacka może dotyczyć gatunków literackich, nurtów, epok literackich. Każdorazowo użyta ogranicza pisarza i narzuca mu zespół pewnych reguł, które realizuje. Można powiedzieć, że to kod językowy, który został stworzony i wpisał się w tradycję literacką. 

- symboliczna 

Konwencję symboliczną przede wszystkim można rozpatrywać już w samej kreacji świata przedstawionego. Autor przy pomocy różnych środków wyrazu, nastrojowości tworzy świat pełen niedomówień, sugestii. Często w konwencji symbolicznej nie ma określonych zasad. Świat fantastyczny przenika do świata realistycznego (np. poprzez pojawiające się fantastyczne postacie (m.in. duchy). Pojawiają się symbole, które prowadzą do rzeczywistości ukrytej, często niedostępnej ludzkiemu rozumowi (zmysłom poznania). Niekiedy ma również wymiar metafizyczny. Charakteryzować się może niedomówieniem, tajemnicą, grozą. Termin ten został wprowadzony do literatury przez Maurycego Maeterlincka.

2. Założenia programowe np. pewien zespół poglądów, przekonań, idei, które wpisują się w epokę. 

Teza

Następnie postaw tezę, na której oprzesz swoje dalsze rozważania. Teza to twierdzenie, dla którego przedstawiasz uzasadnienie.

Poniżej znajdziesz przykład poprawnie skonstruowanej tezy, pamiętaj, że Twoja może wyglądać zupełnie inaczej. 

Teza: Konwencja symboliczna pomagała artystom w literaturze z różnych epok wyrażać kluczowe idee w sposób sugestywny, ponadczasowy, ściśle realizując założenia programowe epok i stając się środkiem idei duchowych, narodowych, społecznych, a także narzędziem krytyki rzeczywistości.

Rozwinięcie

Zasadnicza część pracy. To w rozwinięciu omawiasz swoje argumenty. Poniżej znajdują się elementy, które pomogą ci w Twoich rozważaniach, pamiętaj, że nie stanowią one jedynego rozwiązania.

Argument I: W epoce Młodej Polski i odzwierciedla w pełni założenia programowe, w której to twórcy, znużeni ukazywaniem okruchów ludzkiego losu w sposób realistyczny, przenieśli swoje zainteresowanie w stronę wewnętrznych stanów, często nieposiadający własnych określeń w języku. Młodopolscy autorzy odrzucali racjonalistyczną filozofię pozytywizmu i odwoływali się do świata wewnętrznego. To sprawiło, że w epoce Młodej Polski rozwinęła się w literaturze tendencja, którą określić można jako symboliczną. 

Przykład: Wesele Stanisława Wyspiańskiego, w którym pojawiają się postacie fantastyczne, co stanowi element konwencji symbolicznej. Pojawiające się postaci, przedmioty sprawiają, że autor wykorzystuje je do kreowania świata, który pod pozorem wesela ukrywa ważne tematy dotyczące kondycji polskiego społeczeństwa. To właśnie spotkanie dwóch światów fantastycznego i realistycznego ma wymiar konwencji symbolicznej. Wyspiański również nadał rzeczom elementy symboliczne. Złoty róg, który należał do Wernyhory został przekazany Gospodarzowi, co miało za zadanie wzniecić powstanie narodowe. Gospodarz niestety przekazał róg Jaśkowi, który zgubił przedmiot. W ten sposób róg stał się symbolem nadziei utraconych i niezdolności do podjęcia się walki. 

Kontekst: Wesele to dramat symboliczny, w którym należy odejść od dosłowności i posługiwać się symbolem, który niesie za sobą inny, metaforyczny sens.

Wniosek: Literatura Młodej Polski pod postacią symbolu ukazywała głębsze znaczenie utworu

Argument II: W epoce Młodej Polski twórcy epok doszukiwali się nowych środków wyrazu i głębszych znaczeń. Wówczas sięgali po konwencję symboliczną, która wpasowywała się w założenia epoki. Najlepszym przykładem będzie wówczas powstanie dramatu modernistycznego, który nazywany również bywa dramatem symbolicznym. Wyspiański inspirował się twórcą gatunku – Maurycym Maeterlinckiem.

Założeniem dramatu symbolicznego jest odejście od dosłowności, a skupienie się na symbolu. Czytelnik musi sam dociekać sensu utworu. Dramat dąży do ukazania na scenie poetyckiej interpretacji rzeczywistości, nie stanowi jej wiernego odzwierciedlenia. Warto zwrócić uwagę, że sceny mają ze sobą luźne powiązanie.

W przypadku Nocy Listopadowej Wyspiańskiego wydarzenia toczą się z 29 listopada na 30 listopada 1830 roku, miejsce akcji jest płynne. Akcja umiejscowiona jest w warszawskich Łazienkach, Belwederze, ulicach Warszawy i w mieszkaniu Lelewela. Jedynym punktem wspólnym jest tematyka – powstanie listopadowe oraz przeciwnicy lub zwolennicy powstania, a także postacie mitologiczne. Wprowadzenie postaci mitologicznych miało na celu motywować do walki, ale również umożliwić krytykę spiskowców. Noc listopadowa Wyspiańskiego przede wszystkim ma za zadanie odkrywanie drugiego dna, czyli nawiązań do sprawy narodowej. 

Argument III: Konwencja symboliczna jest sposobem ukazania wydarzeń historycznych i ich duchowego wymiaru w epoce Młodej Polski.  Konwencja symboliczna pozwalała twórcom epok przedstawiać wydarzenia historyczne nie tylko dosłownie, ale także w ich duchowym i emocjonalnym wymiarze.

W epoce Młodej Polski symbolizm stał się odpowiedzią na pozytywistyczne podejście do historii, które koncentrowało się na zbiorze faktów, analizie i realizmie. W przeciwieństwie do tego, artyści młodopolscy (tak jak Wyspiański) woleli skupić się na duchowych i emocjonalnych aspektach wydarzeń, nadając im bardziej uniwersalny, metaforyczny charakter, który miał wykraczać poza konkretne realia historyczne.

Przykład: W Nocy Listopadowej Wyspiański ukazuje powstanie listopadowe jako symboliczny zryw narodowy, który ma głębszy wymiar, związany z tragicznymi doświadczeniami Polaków w XIX wieku. Zamiast jednak przedstawiać wydarzenia w sposób realistyczny, Wyspiański wprowadza elementy mitologiczne i mistyczne, co nadaje jego dziełu ponadczasowy charakter.

W Nocy listopadowej pojawia się symbolika powstania listopadowego jako niezwykłego zrywu narodowego Polski. Stanisław Wyspiański dopatrywał się w powstaniu listopadowych tragizmu doświadczeń Polaków w XIX wieku, jednak w swoim utworzenie unika prostego i realistycznego otworzenia faktów historycznych. Zamiast tego wprowadza elementy symboliczne. Łączy wydarzenia z mitologią i wizją mistyczną, co nadaje uniwersalny charakter utworu. Pojawiające symboliczne postacie odgrywają rolę alegoryczną wskazując na duchowy i mistyczny wymiar wydarzeń. Jednym z przykładów jest postać bogini Nike, która w mitologii była boginią zwycięstwa. Pojawienie się bogini w utworze symbolizuje nadzieje, przyszłe zwycięstwo i narodową chwałę, ale także nieuchronny tragizm.

Inne możliwe podejścia do tematu wypracowania: 

1. Konwencja symboliczna jako nośnik idei epoki romantyzmu na przykładzie Dziadów cz. III Adama Mickiewicza oraz Kordiana Juliusza Słowackiego. 

Konwencja symboliczna miała ukazywać to, co tajemnicze i nienazwane. W epoce romantyku symbolizm staje się jednym z założeń programowych epoki. Romantyzm w swojej istocie miał opisywał zjawiska, które miały ukryte znaczenie, miał dostrzec do świata duszy.

Romantycy przedstawiali symbolizm często przy pomocy alegorii. Obecność symboliki było postrzegane jako element świadczący o kunszcie dzieła. Przykładowo w Dziadach cz. III scena Widzenia ks. Piotra jest przepełniona symboliką romantyczną. Krzyż symbolizował męczeństwo narodu, a car jest ucieleśnieniem tyranii. Symbole w poemacie odzwierciedlają mesjanizm Polski – wizje narodu Polskiego jako zbawiciela świata. W ten sposób korzystając z symboliki w romantyzmie ukazywano duchowość, walkę o wolność  indywidualność.

2. Konwencja symboliczna jako konfrontacja z realizmem, ukazująca uniwersalność i metaforyczność. Dwudziestolecie międzywojenne, Bruno Schulz Sklepy cynamonowe

W epoce dwudziestolecia międzywojennego tematem częstym było zagubienie jednostki we współczesnym świecie. Epoka odrzucała realistyczny obraz świata jako niewystarczający, by oddać traumę, niepokój i poszukiwania sensu życia. Przykładem mogą być Sklepy Cynamonowe i miasto ukazane jako labirynty. W ten sposób Bruno Schulz ukazał złożoność wewnętrznych przeżyć i wieloznaczność ludzkiego losu. 

3. Konwencja symboliczna jako narzędzie przekazu emocji i duchowości epoki. Romantyczny indywidualizm a konwencja symboliczna. 

Poprzez konwencję symboliczną J. Słowacki chciał wyrazić to, co niewyrażalne w realistyczny sposób, wpisując się tym samym w romantyczną eksplorację wnętrza człowieka i ukazania walki jednostki. W Kordianie Słowackiego scena na Mont Blanc ukazuje jego pragnienie przekroczenia przeciętności i znalezienia wyjątkowego celu życia, który nada jego istnieniu głębszy sens. Można powiedzieć, że Kordian jest jednostką postawioną przeciwko światu.

Mont Blanc w Kordianie symbolizuje samotną wędrówkę jednostki w poszukiwaniu transcendencji. Wspinaczka Kordiana odzwierciedla ideę, że człowiek może przekraczać swoje ograniczenia, nawet jeśli droga jest trudna i pełna cierpienia. Góra Mont Blanc staje się symbolem, ponieważ jej opis wykracza poza opis fizyczny, nadaje się jej dodatkowy ukryty sens, który może stanowić symbol dążenia do ideałów, ale również samotności i indywidualizmu.

Kordian samotnie wspina się na górę, co podkreśla romantyczną postawę i założenia epoki. Jest sam wobec natury, świata. Mont Blanc to nie tylko geograficzny punkt na mapie – w Kordianie staje się symbolem duchowego i egzystencjalnego wysiłku. Reprezentuje dążenie bohatera do wyższych celów, samotność w starciu z losem, a także wewnętrzne zmagania z własnymi ograniczeniami. Dzięki temu scena na Mont Blanc nie jest zwykłym opisem podróży, ale momentem przełomowym, w którym Kordian mierzy się z tym, kim jest i kim chciałby być – stając się pełnym wyrazem romantycznych idei.

Zakończenie pracy 

Podsumuj swoją pracę, przedstaw najważniejsze wnioski. Pamiętaj odnieść się do postawionych przez ciebie argumentów. 

Temat 2. Komizm w kreacji świata przedstawionego w utworze literackim i funkcje komizmu w tworzeniu znaczeń tego utworu. Punktem wyjścia do rozważań uczyń fragment tekstu Eugène’a Ionesco.

Wstęp 

Rozpocznij swoje rozważania od przeczytania i próby zinterpretowania cytatu. To są tylko przykładowe elementy, które pozwalają na dalszą pracę z tekstem. 

Przykładowo: Eugène Lonesco w swoim cytacie wskazuje, że pod komizmem może ukryć się krytyka, ale równocześnie tylko jej użycie pozwala znieść tragiczny los ludzkiej egzystencji. Wyszydzenie pewnych wad odsłania je, ale równocześnie jest jedynym językiem, który pozwala nam mówić o najgorszych wydarzeniach. Komizm w jego opinii można definiować jako narzędzie do wyrażenia absurdu świata, gdzie reguły logiki i sensu są podważane, a śmiech pozwala sobie radzić z trudną sytuacją.

Następnie przejdź do wyjaśnienia pojęć i wskazania funkcji komizmu.  

Komizm może być rozumiany w różny sposób. Często w literaturze jest ukazywany jako technika, która ma na celu wywołanie śmiechu lub rozbawienia u odbiorcy. Czasem jego zaskoczenia. Komizm może przyjąć różne formy, np. poprzez komizm sytuacyjny (wynika z absurdalnych lub nieoczekiwanych okoliczności, które sprawiają, że sytuacja jest zabawna), komizm słowny (odnosi się do sposobu wypowiedzi, gier słownych, dialogów i neologizmów, czy powtarzających się fraz), groteski – połączeniu elementów świata śmiesznych z tymi, które wzbudzają grozę i niepokój, parodia – przerysowaniu pewnych cech dzieł literackich, konwencji, w celu wykpienia ich lub nawiązania do tematów absurdalnych.

Funkcje komizmu można wymienić wiele, np.: 

- komizm jako krytyka społeczeństwa 

- komizm jako krytyka ludzkiej egzystencji, 

- komizm jako ukazywanie absurdów ludzkiej egzystencji, 

- komizm jako wyszydzenie norm i wartości, 

- komizm jako ukazanie groteskowego wymiaru świata, 

- komizm wskazuje przywary społeczeństwa, 

- komizm jako sposób rozładowania napięcia,

Warto podkreślić, że funkcje te działają równolegle i przenikają się wzajemnie.  

Teza

Przykładowa teza: Komizm ma ogromną rolę w kreacji świata przedstawionego w utworze literackim i jego funkcje mają na celu stworzenie nowych znaczeń utworu. Pod pozorem komizmu można odnaleźć w utworze ukryty sens, który prowadzi do rozważań nad ludzkim życiem. W sytuacjach krytycznych pozostaje człowiekowi tylko śmiech. 

Rozwinięcie

Zasadnicza część pracy. To w niej omów swoje argumenty. Poniżej znajdują się elementy, które pomogą Ci w Twoich rozważaniach, nie stanowią one jedynego rozwiązania. 

1. Komizm w Szewcach (funkcje komizmu w utworze) 

a) Funkcja  komizmu ludzkiej egzystencji. 

Argument: Ukazywanie absurdalnych sytuacji ma na celu ukazać kruchość ludzkiej egzystencji i jej absurdalność oraz fakt, że w sytuacjach trudnych człowiekowi pozostaje jedynie śmiech. Przykładem może być dramat Stanisława Witkiewicza pt. Szewcy. Dramat ten może uchodzić za obraz ludzkości ukazany przez człowieka zrozpaczonego i nienawidzącego wszystkiego dookoła. To właśnie komizm obnaża charakter sztuki, nadając jej przenikliwość i absolutną szczerość.

U Witkiewicza komizm staje się narzędziem do ukazania absurdów ludzkiej egzystencji. Tytułowi szewcy są bohaterami dramatu, ale ich rola sprowadza się jedynie do marionetek. Sajetan jest silnym mężczyzną, który zna prawdy filozoficzne i psychologiczne, jednak wypowiada je w sposób obraźliwy, często wulgarny. Ostatecznie głoszone przez niego frazesy poprzez komizm językowy obnażają pustkę egzystencjalną.

Absurdy ludzkiej egzystencji ukazywane są również poprzez komizm sytuacyjny. Szewcy próbują zmienić swoje życie, podejmują się rewolucji i udaje się im ona, ale ostatecznie stają się równie groteskowymi dyktatorami, jak poprzednicy. Witkiewicz pokazuje równocześnie wady systemu, gdy zaczynają się rządy szewców kończy się farsa, a chaos pogłębia się, okazuje się, że nie ma dobrego systemu. Człowiek zbuntował się wobec niechcianego systemu, ale ostatecznie sam wpada w sidła egzystencjalizmu.

Warto zwrócić uwagę, że Witkiewicz również stosuje komizm postaci. Wykreowane bohaterowie są płascy i posiadają kilka cech, które je określają, a równocześnie stanowią jedynie podstawę do tego, że człowiek staje się niewolnikiem powierzonej mu roli, a ostatecznie pokazuje pustkę egzystencjalną.

Postacie w Szewcach wygłaszają pustę frazesy, a ich dialogi są przepełnione powtarzającymi się sloganami. Z jednej strony jest to komizm językowy (ze względu na pojawiające się wulgaryzmy, rymowanki czy neologizmy), z drugiej ukazujący odczłowieczenie człowieka, który wpada w rytualność świata. Witkacy poprzez stosowanie komizmu próbuje ukryć lęk i pustkę postaci, a równocześnie stosując komizm sprawia, że jego dzieło podkreśla absurdalność i bezsensowność ludzkiej egzystencji. Wyszydzenie tego jedynie wzmacnia przekaz dzieła. Można powiedzieć, że dramat jest ostatecznym punktem. Śmiechem przed katastrofą, czyli moment, w którym zamiast działać, człowiek wybucha śmiechem, wiedząc, że już za późno.

Witkacy w swoim dziele również komizmowi przypisuje inne funkcje:

b) Komizm jako odsłonięcie rzeczywistości poprzez groteskę.

Witkacy, posługując się groteską pragnie oddać deformacje rzeczywistości. To, co jest śmieszne  wywołuje niepokój, ukazując, że świat utracił logiczne fundamenty. Pojawiają się elementy śmiechu – postacie są zarysowane w sposób komiczny, a wydarzenia (np. rzucanie termosem) wydają się bawić czytelnika, ale równocześnie pod tym wszystkimi scenami ukazuje się świat, który jest pozbawiony sensu. Śmiech obnaża groteskowość i wskazuje na absurdalność ludzkiej egzystencji. 

c) Komizm jako ukazanie upadających wartości świata

Witkacy w swoim dziele ukazuje moralny upadek człowieka, który jest pozbawiony skromności. Początkowo kobieta niezwykłej urody, pozbawiona zahamowań. Jej długie imię i nazwisko wskazuje arystokratyczne wyszydzenie jej postaci. Kobieta jest podejmuje się próby ukazania nowego matriarchaty, ale ostatecznie zostaje potraktowana niepoważnie. Zostaje sprowadzona do roli papugi, którą przykrywa  Hiper-Robociarz, a następnie uciszono ją na rozkaz Towarzysza X. Jej postać ukazuje groteskowość, ale równocześnie upadek wartości moralnych. Warto również wspomnieć o postać prokuratora Scurvy’ego, który jest przykładem upadku człowieka. Początkowo przedstawiony jako przedstawiciel klasy rządzącej, którym rządzą popędy, ale odebranie mu władzy przez szewców sprowadza go do roli psa łańcuchowego, który w pełni oddaje się swoim pragnieniom i ostatecznie umiera u stóp księżnej. Witkiewicz w ten sposób ukazuje w groteskowy sposób upadek społeczeństwa i norm rządzącymi światem.  

d) Komizm jako krytyka społeczeństwa 

Witkiewicz za pomocą komizmu krytykuje społeczeństwo. Ukazuje niezdolność ludzi do samodzielnego myślenia, stawiając w centrum postacie, które są tak pogrążone w absurdyzmie, że nie potrafią dostrzec sensu swoich działań. Przykładem może być prokurator, który pożąda księżnej, ale równocześnie nie potrafi jej zdobyć.

Wniosek: Witkiewicz poprzez absurd, groteskę i komizm językowy w Szewcach nie tylko krytykuje społeczeństwo, ale także przekracza granice tradycyjnej literackiej refleksji nad egzystencją.

2. Odwołanie do innych utworów i kontekstów do tezy. Warto podkreślić, że w innych utworach literackich również pojawia się komizm, który ma na celu ukazać absurdalność ludzkiej egzystencji. 

Komizm jako ukazanie absurdalności ludzkiej egzystencji inne przykłady: 

Czekając na Godota Samuela Becketta: Komizm absurdalny, jako wyraz bezsensu ludzkiego życia. Komizm zrodzony z sytuacji, w której bohaterowie czekają na coś, co nigdy nie nadejdzie. Właśnie poprzez komizm absurdalny ukazany jest 

Proces Franza Kafki: Absurdalny komizm, który ukazuje bezsensowność ludzkiego życia. Józef K. mierzy się ze światem absurdu, który korzysta z groteskowych sytuacji. Proces to powieść o człowieku zagubionym we własnym życiu, w którym goniąc za nim nie jesteśmy w stanie przeżyć go zgodnie w wyjaśniam. Pojawiające sytuacje w życiu Józefa K. mogą mieć wymiar komizmu sytuacyjnego, mężczyzna znajduje zostaje skazany, jednak chodzi wolno, przesłuchiwany jest w pokoju swojej sąsiadki, a równocześnie nie otrzymuje odpowiedzi na dręczące go pytania. Wykonuje telefon, ale równocześnie nie ustala godzin spotkania przesłuchania. Te absurdalne zachowania mogą mieć zabarwienie komizmu sytuacyjnego, jednak w ostateczności przedstawiają tragizm życia ludzkiego. To tragizm ludzkiej jednostki – Józefa K. ukazany jest za pomocą komicznych wydarzeń, które są często absurdalne i sprzeczne. 

Inne konteksty: 

Komizm jako narzędzie krytyki społecznej: Komizm w literaturze jest często wykorzystywany do wyśmiewania norm, ról społecznych i politycznych. Przykłady: Witkiewicz i jego krytyka porządku społecznego, Beckett i krytyka kondycji ludzkiej.

Śmiech jako sposób radzenia sobie z tragedią egzystencji: Jak literatura traktuje śmiech jako sposób na wytrwanie w świecie pełnym cierpienia, niepewności i absurdu.

Komizm jako reakcja na dramatyczne wydarzenia historyczne: Jak komizm pomagał artystom zrozumieć i przetrwać w obliczu wojen, rewolucji i kryzysów społecznych (przykład: komizm w literaturze wojennej, międzywojennej).

Komizm w teatrze absurdu: Jak teoretycy i twórcy (m.in. Ionesco, Beckett) używali komizmu, aby ukazać rozpad społeczeństwa i problem współczesnej kondycji człowieka.

Zakończenie - przedstaw swoje wnioski i podsumuj prace

Komizm w literaturze, choć często kojarzy się z zabawą, pełni ważną funkcję filozoficzną społeczną.

W utworach takich jak Szewcy Witkiewicza komizm staje się narzędziem do ukazania absurdów ludzkiej egzystencji, krytyki społeczeństwa i wyrażenia tragicznych aspektów życia.

Funkcje komizmu są złożone i zależne od kontekstu – w jednym przypadku może to być sposób na rozładowanie napięcia, w innym – narzędzie krytyki i refleksji nad bezsensem świata.

Na stronie CKE jest dostępny arkusz egzaminacyjny na maturę próbną z języka polskiego rozszerzonego wraz z kartą odpowiedzi.

Źródło: cke.gov.pl

Redakcja

Sprawdź również:

Matura próbna 2024 z matematyki. Mamy rozwiązania arkusza CKE

Matura próbna 2024 z biologii. Zobacz arkusz CKE z rozwiązaniami

Pytania jawne na maturę ustną 2025 - lista pytań i odpowiedzi