Wspominanie oraz pamięć w judeochrześcijańskim znaczeniu nie mówią tylko o nie zapominaniu, czegoś. Maja o wiele głębsze przesłanie niż tylko pamiątki. Wspomnienie znaczy tyle, że Bóg wciąż na nowo czyni przeszłość żywą teraźniejszością. W taki oto sposób Wieczerza Jezusa Chrystusa jest żywo obecna podczas mszy świętej. Wierzący przychodzą oraz gromadzą się tuż obok stołu pańskiego, jakim jest ołtarz. Zgromadzeniu przewodniczy Jezus Chrystus w osobie kapłana. Z upoważnienia samego Jezusa Chrystusa odmawiana zostaje przez niego modlitwa dziękczynna zwana też modlitwą eucharystyczną, w której powtarzana są słowa powiedziane przez samego Jezusa, przez które dokonuje się przeistoczenie: " Bierzcie i jedzcie. To jest ciało moje." Następnie wziął kielich, odmówił modlitwę dziękczynną i powiedział: " Pijcie z niego wszyscy. To jest, bowiem moja krew przymierza, która za wielu jest wylana na odpuszczenie grzechów" Mt ( 26, 27 - 28). Zgromadzeni swoją wdzięczność wyrażają odpowiadając Amen i następnie wspólnie mówią Ojcze nasz. Później kapłan oraz wierni przystępują do stołu pańskiego, aby przyjąć Ciało Jezusa Chrystusa. Uczta Eucharystyczna przypomina nie tylko jedne z ostatnich wydarzeń ziemskich Jezusa, ale również zapowiada ucztę weselną jako pełną radości.

Ewangeliści nie opisali szczegółowego przebiegu Ostatniej Wieczerzy. Doskonale wiemy o tym jak przebiegała sama uczta paschalna sprawowana przez Żydów. Na ucztę tą składał się posiłek wraz z chlebem oraz winem. Przy spożywaniu ucztowano spożywając baranka paschalnego. Natomiast to, co opisują ewangeliści było dotąd nowe oraz nieznane. Jezus Chrystus przez wypowiadane słowa potwierdził jeszcze raz to, że za niedługo odda siebie i umrze za wszystkich na krzyżu. Eucharystia uobecnia to wydarzenie pokazując, że On wciąż jest żywy i obecny pośród swojego ludu. Kościół Eucharystię nazywa ofiarą bezkrwawą. Liturgia katolicka jest w swej formie bardzo bogata, dlatego ma również dużo modlitw eucharystycznych. Jednak niezmienione zostają słowa, które wypowiada kapłan nad chlebem oraz winem.

Ostania Wieczerza związana jest z ucztą Jezusa Chrystusa, była to jego ostania pożegnalna uczta tuz przed męczeńską śmiercią. Kościół katolicki celebruje mszę świętą, która jest pamiątką oraz uobecnieniem uczty Jezusa Chrystusa.

Manna wg Księgi Wyjścia jest chlebem danym nam z nieba Izraelitom w trakcie ich 40 - letniej wędrówki pustynnej. Izraelici, kiedy zobaczyli ten chleb wpadli we wielkie zdziwienie pytając się man - hu, czyli co to jest? Było to jadalne ziarno, które przypomina ryż. Kościół katolicki określa je mianem eucharystycznego Chleba.

Z kolei pasch jest świętem żydowskim obchodzonym na przez Żydów jako pamiątka wyjścia z Egiptu. Podczas uczty żydowskiej łamano chleb. Czynił to zwykle ojciec rodziny. W podobny sposób rozłamał chleb Jezus Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy. Kościół pierwotny pojęciem tym nazywał całą mszę świętą. Kościół podczas celebracji mszy świętej zachował zwyczaj związany z łamaniem chleba. Modlitwa Eucharystyczna jest środkowym punktem całej mszy świętej. Modlitwa uwielbienia oraz dziękczynienia zostaje rozpoczęta prefacją, a zawsze zakończona jest odmówieniem modlitwy Ojcze nasz. To uwielbienie Boga w samym Jezusie Chrystusie.

Konsekracja (przeistoczenie) ma ona miejsce podczas poniesienia Ciała oraz Krwi Jezusa, która oznacza, że w trakcie wypowiadanych słów moc Chrystusa oraz moc Jego polecenia sprawia, że chleb wraz z winem zostają przemienione w Chrystusowe Ciało oraz Krew. Sobór Trydencki obradujący w latach od 1545 do 1563, tak wyraża się o sakramencie Eucharystii, konsekracja chleba oraz wina sprawia, że Jezus Chrystus jest w niej rzeczywiście, prawdziwie oraz substancjalnie.

Komunia święta jest następną częścią mszy św., gdzie wierni przystępują do przyjęcia Eucharystii. Stanowi ona także określenie napoju oraz pokarmu w samej Eucharystii. Ciało oraz Krew Biblia tłumaczy jako całość bytowania człowieka tutaj na ziemi.

Biblia nie ukazuje rozróżnienia pomiędzy ciałem oraz duszą człowieka, gdyż jest on niepodzielny.

Krew w Biblii związana jest i uważana za siedlisko życia.

Wierność i cześć do Ciała oraz Krwi Jezusa Chrystusa wierni wyrażają poprzez litanie, nabożeństwa oraz adorację Najświętszego Sakramentu. Podczas przyjmowania Komunii Świętej śpiewane są zazwyczaj pieśni związane z tematyką chleba, w której podkreśla się, że sam Bóg jest w nim ukryty.

Witaj Pokarmie, w którym niezmierzony nieba i ziemi Stwórca jest zamkniony.

Witaj Napoju zupełnie gaszący umysł pragnący.

Witaj Krynico wszystkiego dobrego Ty, bowiem w sobie masz Boga samego.

Chleb eucharystyczny jest również zadatkiem i przedsionkiem do życia wiecznego. Jezus Chrystus sam zaznaczał, że kto spożywa ten chleb i pije z tego kielicha trwa we mnie, a Ja w nim. Spożywanie ma bardzo mocny akcent, gdyż spożywanie ściśle łączy się z trawieniem danego pokarmu. Tak też jest podczas spożywania Ciała oraz Krwi Pańskiej powinny one być mocno wchłonięte przez człowieka.