Przemoc wobec dzieci jest w Polsce zjawiskiem powszednim, choć tak często ukrywanym. Zdarza się jednak coraz częściej, że media nagłaśniają jaką sprawę, choć

nie mówią o tym, jak wielką wagę mają te skrzywdzenia zadane dzieciom, jaki jest

ich wpływ na całe ich późniejsze życie. Istnieją różne formy przemocy wobec dzieci: zaniedbanie, przemoc fizyczna, emocjonalna, psychiczna, wykorzystanie seksualne, nadopiekuńczość, a także skazanie dziecka na bycie świadkiem przemocy w domu.

Przemoc seksualna to aktywność natury seksualnej wobec dziecka, oparta

na wykorzystaniu władzy i prowadząca do seksualnego zaspokojenia osoby dorosłej.

Dziewczynki są częściej wykorzystywane seksualnie niż chłopcy, ale zdarzają się

i odwrotne sytuacje. Zaznaczyć trzeba, że nie tylko mężczyźni, ale także kobiety molestują seksualnie dzieci. Jeżeli dziecko zostaje wykorzystane seksualnie przez członka rodziny, wzrasta w nim podwójne poczucie winy. Często sprawcami stają się także osoby znajome dziecku lecz z nim nie spokrewnione, np. nauczyciel, przyjaciel rodziny. Sprawcy to nie tyle osoby zaburzone seksualnie, co osobowościowo i emocjonalnie, często działające pod wpływem alkoholu lub innych środków chemicznych, rozluźniających.

Jak rozpoznać przemoc seksualną wobec dzieci?

Objawy somatyczne (pośrednie, sugerujące przemoc): ciąża, choroby weneryczne, wirus HIV, infekcje dróg moczowo - płciowych, urazy zewnętrznych narządów płciowych, urazy odbytu, krwawienie narządów rodnych, ból przy oddawaniu moczu i kału, podrażnienia naskórka i bóle w okolicach ud, genitaliów, brzucha, skaleczenia tych miejsc, bóle głowy.

Objawy psychologiczne i behawioralne: nadmierna erotyzacja dziecka, prowokacyjne i uwodzicielskie zachowania seksualne, erotyczne rysunki, zabawy, agresja seksualna wobec rówieśników, wczesna i nasilona masturbacja dziecka, nieadekwatna do fazy psychoseksualnego rozwoju, język dziecka przesycony słownictwem dotyczącym sfery seksualnej, obniżony nastrój, lęk, niepokój, nieufność wobec dorosłych, poczucie winy, wstydu, niska samoocena, myśli samobójcze, koszmary, lęki nocne, nadpobudliwość psychoruchowa, trudności w koncentracji uwagi, wtórne moczenie nocne, zachowania regresywne, ucieczki w alkohol, narkotyki, prostytucję, zaburzenia łaknienia (anoreksja, bulimia), problemy szkolne, złe relacje z rówieśnikami, dolegliwości psychosomatyczne, nudności, wymioty.

Co czuje mała ofiara wykorzystania seksualnego?

Czuje się winna i odpowiedzialna za to, że sprowokowała osobę dorosłą

do zachowań seksualnych. Ma poczucie, że to w nim jest coś złego, czuje się gorsza

od innych. Ma poczucie wstrętu do siebie i swojego ciała.

Każda przemoc wnosi w życie ofiary wiele złego i jest skazą w całym jej życiu.

W przypadku przemocy seksualnej wobec dzieci skrzywdzenia doznane w dzieciństwie powracają jako złe wspomnienia u osób dorosłych i często spychane

są do podświadomości. Nieprzepracowane zranienia z dzieciństwa w późniejszym

życiu mogą objawić się nieumiejętnością nawiązania prawidłowych relacji,

w tym związków stałych.

Jak pomóc dzieciom skrzywdzonym?

Przede wszystkim należy otoczyć dziecko fachową pomocą, przywrócić

mu poczucie bezpieczeństwa, powiadomić odpowiednie władze: Sąd Rejonowy, kuratora, policję, Ośrodek Pomocy Społecznej, Komitet Obrony Praw Dziecka, Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, niebieską linię (0801120002).

Należy pamiętać o czterech zasadach w przypadku wystąpienia przemocy:

1. Odpowiedzialny za przemoc jest wyłącznie sprawca!

2. Nic nie usprawiedliwia przemocy!

3. Alkohol nie usprawiedliwia przemocy!

4. Przemoc to agresja!

Nagłaśnianie przemocy, czujność na sygnały, które mogą świadczyć

o wykorzystaniu seksualnym, ogólna edukacja dzieci i dorosłych, zwrócenie uwagi

na "dziwne" zachowania rodziców względem dzieci, to tylko niektóre ze sposobów profilaktyki przemocy seksualnej.