Muzykę ludową charakteryzuje:
-ścisły związek z życiem ludu(praca, zwyczaje, obrzędy)
-przekazywanie tradycją ustną , a nie za pomocą nutowego zapisu-anonimowe autorstwo
-wielość wersji danej melodii: bądź na skutek błędów pamięciowych , bądź spowodowana świadomą zmianą oryginału w celach regionalizacyjnych ( upodabnianie do cech muzyki własnego regionu, np. wielogłosowe opracowywanie przez górali melodii jednogłosowych lub zastosowanie innej skali ).
Ludowa twórczość zwana jest folklorem. Badaniem i opisywaniem folkloru zajmuje się nauka nazywana etnografią. W Polsce najsłynniejszym i najwybitniejszym etnografem był Oskar Kolberg(1814-1890).W swoich pracach zgromadził ogromny materiał dotyczący życia, kultury oraz twórczości ludowej danych regionów Polski.
Polskie, ludowe instrumenty muzyczne:
- strunowe(chordofony)
-skrzypce diabelskie
-złóbcoki(Podhale)
-łuk muzyczny
-mazanki wielkopolskie
-cymbały
- dęte(aerofony)
-trombity(ligawki, bazuny)
-fujary
-piszczałki
-dudy(wielkopolska)
- perkusyjne
-bębny
-grzechotki
-kołatki
Polskie tańce narodowe:
- krakowiak-taniec ziemi krakowskiej o metrum 2/4, żywym tempie i charakterystycznych rytmach synkopowanych(przesunięcia akcentów na słabą część taktu); wiele razy opracowywany przez kompozytorów np. F.Chopina, I. Paderewskiego
- polonez- taniec kołowy, korowodowy w metrum 3/4, o uroczystym charakterze, jego prototypem był taniec-chodzony; ma charakterystyczną formułę zakończeniową; zyskał artystyczną formę przede wszystkim dzięki F.Chopinowi i M.K.Ogińskiemu
- oberek (obertas)-taniec wirowy w metrum trójdzielnym(3/4 lub3/8), o bardzo szybkim tempie i rytmach mazurkowych
- kujawiak- taniec w metrum 3/4 i tempie umiarkowanym, z rytmami mazurkowymi, o bardzo lirycznej melodyce
- mazur- nazwa wzięła się(podobnie jak mazurek) od nazwy mieszkańca Mazowsza; ma takt trójdzielny, żywe tempo i rytmy mazurkowe, które przeszły z tego tańca na inne(oberek, kujawiak)
- mazurek- ma charakter tańca stylizowanego; ma metrum 3/4; oparty jest o rytmy mazurkowe; mazurki komponowali: Chopin, Ogiński, K. Szymanowski