Muzyka polska w epoce średniowiecza
W muzyce tej szczególną uwagę poświęcano zgodności harmonicznej i zwracano olbrzymią uwagę na odpowiednie prowadzenie melodii. Panowała wtedy polifonia wokalna a capella (bez użycia instrumentów). Do popularnych form muzycznych należały: motet, msza i madrygał w swojej wczesnej fazie rozwoju.
Obok istniejących wokalnych form muzyki świeckiej (frotolla czy villanella) zaczęły się pojawiać nowe formy muzyki instrumentalnej. Pisane były na lutnię i organy. Renesans wprowadza do myślenia o muzyce współbrzmienia akordowe. Teoretycy muzyki ustalają prawidła rządzące kolejnością następowania po sobie akordów. Jeden z teoretyków - Zarlino ustala nowy system harmoniczny, który opiera się na tercjowej budowie akordu.