Problemy do rozwinięcia.
1. Przedstawienie w sposób ogólny tezy. Problem, jeśli chodzi o pytanie postawione w temacie. Następnie dogłębna próba zanalizowania problemu.
2. Najogólniej przedstawienie, czym jest filozofia.
3. Określenie czasu, w jakim pojęcie filozofia powstało.
4. Próby porównania jej do innych nauk.
5. Przedstawienie jej jakby z drugiej strony, czyli tej, która nie jest związana ze sferą nauki.
6. Nauka filozofii nie da się zakwalifikować.
7. Próba zachęcenia do tego, aby zacząć się interesować filozofią.
Praca ta próbuje odpowiedzieć, czym jest nauka filozofii i dlaczego warto się nią interesować. Zaczyna się od sformułowania takiej tezy, uniemożliwiającej w sposób konkretyzowany odpowiednio dokonać analizy filozofii. Temat zostaje w dalszej części pracy rozwinięty i podaje w sposób bardzo ogólny, co to jest ta filozofia. Jest to zrobione w sposób słownikowy. Następna sprawa dotyczy przydzielenie jej, jeśli chodzi o dziedzinę naukową opierając się na myślach wielu filozofów. Zdecydowanie ten temat nie noże być ujęty w sposób jednoznaczny, ponieważ występuje duża różnorodność analiz tego tematu. Jerzy Pierzanowski zwłaszcza jego myśli są wykorzystane we wniosku końcowym. Koniec to próba zachęcenia do zainteresowania się filozofią, która często daje odpowiedź na pytania ciekawe i cały czas aktualne. Zdefiniować filozofię jednoznacznie okazuje się bardzo trudne wręcz nie możliwe.
Zagadnienie, czym jest nauka filozofii? Już jest zagadnienie natury filozoficznej, i ten właśnie problem nie pozwalał zasnąć niektórym filozofom. Interpretacja tych myślicieli jest bardzo różnoraka, wiele jest takich zdań, z którymi możemy się zgodzić z innymi jest to niemożliwe. Ta praca powinna być odpowiedzią na pytanie zadane w temacie; Czym jest filozofia? To jest jednak trudny problem, jednoznacznej odpowiedzi na pewno nie podam tylko analizę niektórych problemów, takie jest moje założenie.
Jeśli będziemy chcieli zdefiniować tę naukę, to definicja będzie zależała od tego, jaki rodzaj jej weźmiemy. W obiektywnym sensie występuje w terminologii znaczenie tego pojęcia i dobrze byłoby gdyby sobie je przyswoić. To właśnie zmusza mnie do tego to, czym jest filozofia starać się za wszelką cenę wyjaśnić. Zawsze należy zaczynać od ogólników, aby potem, móc dotrzeć w swych wyjaśnieniach do szczegółów.
Jeśli chodzi o nazwę to pochodzi ona z Grecji." Umiłowanie mądrości" takie bardzo często tłumaczenie spotykamy, jeśli chodzi o tę naukę. Jeśli by głębiej przeanalizować wyżej podane tłumaczenie to można dojść do wniosku, że tylko mądrzy ludzie kochający wiedzę mogą się nią zajmować i interpretować różne jej kierunki. Tą naukę można podzielić przyjmując rożne kryteria, jeśli chodzi o podział, najbardziej znany podział to jest podział biorący pod uwagę przedmiot, który jest badany. Dzielimy, więc ją:
Po pierwsze: Nauka, która bada w sposób ogólny całą rzeczywistość nas otaczającą i społeczeństwo jest to Ontologia lub inaczej Metafizyka.
Po drugie: Teoria poznania zwana Gnoseologią, która bada, w jaki sposób naturalny rozwija się poznanie ludzkie, jaką ma możliwość w tym dana jednostka i porusza oraz bada, jakimi dysponujemy w naszym życiu kryteriami prawdziwości.
Po trzecie: Nauka, która się zajmuje sposobem logicznego myślenia, czyli a zatem Logika.
Po czwarte: Nauka zajmująca się i przedstawiająca zasady moralne, jakimi powinniśmy się kierować w swoim życiu, czyli Etyka.
Po piąte: Nauka, która porusza problem odnoszący się do tego, co piękne i do tego, co brzydkie albo inaczej mało urodziwe, to oczywiście Estetyka.
Po szóste: Nauka, która zajmuje się problemami w sensie teoretycznym odnoszącymi się do egzystencji ludzkiej, to Filozofia społeczna.
Jeszcze do niedawnych czasów nauki psychologiczne podlegały pod filozofię, teraz funkcjonuje jako zupełnie oddzielna specjalizacja. Fałszywym jest stwierdzenie (to jest według Stanisława Jedynaka), co by ta nauka została stworzona tylko w kulturze greckiej i dotyczy tylko ściśle określonego czasu. Ta nauka filozofii podobnie jak inne nauki powstawała przedzierając się wiele wieków przez różne kultury. Można powiedzieć, że środowiska otwarte promowały filozofię, chłonęły one różne kultury pochodzące z różnych stron, oczywiście nie były przyjmowane w ciemno żadne autorytety chodzi tu o autorytety dotyczące religijnych wyznań. Najtrudniej filozofia przyjmowała się, jeśli chodzi o środowiska religijne. Żydzi, Egipcjanie, Babilończycy przyjmowali ją najtrudniej. Indie, Grecja, Chiny to były tereny, które bardziej jej sprzyjały. Pytanie dotyczące czasu narodzin tej nauki będzie uzależnione od tego, która filozofię się bada. Jeśli chodzi o tę pochodzenia greckiego to będziemy datę utożsamiać z życiem Talesa, Anaksymandra, Anaksymenesa, Heraklita czy Pitagorasa. Trudności nam sprawia określenie daty, jeśli badamy ją w Chinach czy Indiach.
Moim zdaniem Polska przewiązuje małe znaczenie do tej nauki, chodzi również o złą interpretacje jej zwłaszcza przez ludzi, którzy nie mają o niej zielonego pojęcia, często ludzie związani z tą dyscypliną naukowa tez się źle kojarzą. Niektórzy wychodzą z założenia, że ludzie związani z filozofią zajmują się mało istotnymi problemami nikomu nie potrzebnymi lub tez bujają w obłokach. Taki stosunek do tej nauki można wytłumaczyć, że nie jest to przedmiot obowiązkowy na przykład w średnich szkołach, w ogóle mało rozpowszechniony lub inaczej popularny. Należy jednak brać ją zdecydowanie przez pryzmat dziedziny naukowej.
Według opinii Georgesa Politzera, jeśli chodzi o filozofa to odznacza się on precyzyjnością odpowiedzi na zadawane mu pytanie. Filozof posiada wszechstronne zainteresowania, zajmuje się rożnymi zagadnieniami tymi dotyczącymi człowieka jak i kosmosu. Bada, więc najogólniejsze zagadnienia i najogólniejsze problemy. Nauki specjalne zajmują się bardziej szczegółowymi zagadnieniami. Stanowi ona przedłużenie takiej nauki na której opiera swoje założenia i uzależniona jest od niej.
Leszek Kołakowski widzi duże pokrewieństwo, jeśli chodzi o myśl filozoficzną a myśl naukową, ukazuje to w swoich dziełach. Odpowiedź pytania filozoficznego nie spełnia kryterium naukowego mimo to zdecydowanie można powiedzieć, że ociera się o rozum ludzki. Jest przecież mnóstwo ludzi wypowiadających te pytania, więc biorą oni na siebie jakaś odpowiedzialność. Niektórzy twierdzą ze filozofia wprawiła naukę w ciągły dynamizm , to ona ciągle stawia nowe wyzwanie i domaga się jego rozstrzygnięcia.
Nie widzi takiego zróżnicowania, o jakim mówiliśmy wyżej filozof Bertrand Russem poruszając to w swoich dziełach. Jeśli chodzi o źródło biorące pod uwagę mądrość to jest z pewnością ono jedno i dla filozofa i dla nauki. Wyniki, osiągnięcia filozofii trzeba przyznać, iż nie odstępują radykalnie od tych, które osiągnęła wiedza. Różnica, która z pewnością występuje pomiędzy wiedzą a filozofią to zwiększony krytycyzm oraz ogólność. Jeśli chodzi o ta stronę krytyczną filozofii to odnosi się do tego, co w umyśle człowieka występuje pod hasłem wiedza, zajmuje się również sprawa zgodności.
Często terminu filozofii używamy, gdy mówimy o jakimś sposobie pojmowania świata a odnosząc to do jednego człowieka to o jego sposobie ujmowania życia. Oczywiście nie odnosi się to do jakiegoś naukowego terminu, są to raczej przekonania danej jednostki odnośnie do otaczającego ją świata i pragnie je też przelać na inne osoby. Takie poglądy SA czasami o charakterze religijnym lub tylko są jako czynnik zastępczy odnośnie wyznania, często spotykane u ludzi, którzy odeszli od swojej wcześniejszej religii. To zdecydowanie nie jest filozofia naukowa to tylko odzwierciedlenie przekonań czy uczuć. Z tego tez względu krytyka naukowa jej nie dotyczy.
Przedstawione są tutaj różne rozumienia, jeśli chodzi o filozofię i nie jest ona przeznaczona dla określonej grupy naukowców. Ta filozofia jest właśnie nieodpowiednia, którą mogą interpretować tylko poszczególni wybrańcy. Z niej dowiadujemy się, co to jest to dobro najwyższe, jakie są sposoby dotarcia do niego i czy każdy jest do tego zdolny, to wpływa na naszą osobowość. Można analizować wiele rozumień tego słowa, ale z pewnością sprecyzowanej definicji nie otrzymamy. Jest na pewno jakaś wspólność filozofii z nauką, cechy, które je łączą, inna strona to jej liczne ciągle narastające nieuzasadnione przekonania. Co ta filozofia dla nas oznacza?
Jeśli chodzi o Husserla to on oczywiście myśli filozoficznej nie uważa jako nauki, jego zdaniem to nie jest dziedzina naukowa. Uwazaż każdy z nas może inaczej rozumieć ten termin, zależy, jakie posiadamy przekonania i poglądy. W swoim artykule zatytułowanym, " Co to jest filozofia i czego jej trzeba?" Uważa, że filozofia to ciągle szukanie, jeśli chodzi o sens, dlaczego wszystko istnieje. Winnym artykule pod nazwą "Powołaniu filozofii i filozofa" przedstawiona zostaje jako forma kultury plus sztuka i nauka, mają one formę obronną. Przypisywana jest jej rola obrońcy, jeśli chodzi o anarchię i nieład w otaczającym życiu. Ma chronić wszystkiego wartościowego i zdecydowanie ludzkiego. Człowiek uznający siebie samego za filozofa to humanista, musi wykazać się cnotą humanitarną. Powinien kierować się dobrem, które po to jest stworzone, aby wszystkich zjednoczyć. Jeśli ktoś zupełnie odrzuca tę dziedzinę to zdaniem Legowicza przez zaprzeczenie jest jej reprezentantem. Każda postawa powinna kierować się dobrem nie tylko odnośnie do siebie, ale również do innych to jest właśnie postawa humanitarna.
Kończąc prace uważam za nie możliwe dojście do jakiś konkretnych wniosków, jeśli idzie o tę naukę. Jeśli chodzi o pytanie postawione w temacie, może zadowoli nas jakieś sformułowanie prosto ze słownika, ale jeśli chodzi o dokładne sprecyzowanie problemu to o tym nie ma mowy. Mogę się zgodzić, jeśli chodzi o zdanie Jerzego Perzanowskiego w tej kwestii, chodzi o to, aby na temat filozofii dużo się nie mówić. Uprawiajmy ją a nie mówmy. Napewno niejeden zajmował się już nie raz naszym tematem, ale każdy przyzna ze to trudna sprawa. Zresztą tak naprawdę każdy człowiek może mieć na ten problem zupełnie inne zdanie i własne przemyślenia. Jedno trzeba przyznać na pewno pobudza ona abstrakcyjne myślenie i rozwija intelektualnie. Otrzymuje się od niej pewien fundament, który można wykorzystać do budowania swojego własnego poglądu na życie, analizujemy również popełnione przez naszych poprzedników błędy i powinniśmy wyciągnąć z nich odpowiednie wnioski odnośnie naszego życia.
Bibliografia:
1.www.filozof.pl/
2.Stanisław Jedynak " U źródeł filozofii", Warszawa 1981, str.13-18
3.www.filozofia.pl/
4.Georges Politzer " Wykład filozofii"str.12-13
5.Leszek Kołakowski "Zakresowe i funkcjonalne rozumienie filozofii", w: tenże: "Kultura i fetysze"str.38-39
6.Bertrand Russel: "Zarys filozofii" Warszawa, str.351-352
7.Tadeusz Czeżowski "Główne zasady nauk filozoficznych" Toruń 1946, str.175-176
8.Krystyna Kurowska i Roman Rudziński: "Filozofia i wartości" Warszawa 1981, str.17-18
9.Jan Rozwadowski: "Co to jest filozofia i czego jej trzeba?" Kwartalnik Filozoficzny, Tom I, 1923r.
10.Tamże, str.97
11.Andrzej Książek: "Powołanie filozofii i filozofa" Edukacja Filozoficzna nr.1, 1986r.str.87-88
12.Tamże, str.88
