Przed analizą tego, co wyznaje nam święty Augustyn powinniśmy, poznać jakim był człowiekiem, czyli zapoznać się z jego życiorysem. Zanim zabierzemy się za opis wyznań należy zwrócić uwagę, kim był autor, aby to osiągnąć trzeba przestudiować jego życiorys. Trzynastego listopada 354 roku w Zagaście, która zajmowała północną Afrykę przyszedł na świat. Okres poprzedzający jego styczność z kościołem a w dalszym etapie uznanie go jako Ojca Kościoła był zupełnie odmienny nastawiony raczej przeciwko kościołowi, wzbogacony bujnymi przeżyciami.
Jako młody człowiek był studentem retoryki, Cyceron był tym(jego dzieła),który nakierował jego zainteresowania w stronę filozofii. Zaczął studia filozoficzne mając lat dziewiętnaście, wyznawał wtedy manicheizm, ponieważ wiara chrześcijańska była dla niego bardzo prostacka. Przez dziewięć lat religia którą wyznawał coraz bardziej nie potrafiła sprostać jego oczekiwaniom, nie znajdowała odpowiedzi na ważne pytania. Rzym jest miejscem gdzie się przenosi jako dwudziestodziewięciolatek, następnie Mediolan , tam pracuje już jako profesor nauki retorycznej, poznaje również neoplatonizm. Święty Ambroży ówczesny biskup mediolański ma ogromny wpływ na jego przyszłe życie. W młodości studiował retorykę, szczególnie dzieła Cycerona nakłoniły go do badań filozoficznych.. Zaczął studia filozoficzne mając lat dziewiętnaście, wyznawał wtedy manicheizm, ponieważ wiara chrześcijańska była dla niego bardzo prostacka.. Przez dziewięć lat religia, którą wyznawał coraz bardziej nie potrafiła sprostać jego oczekiwaniom, nie znajdowała odpowiedzi na ważne pytania. Rzym jest miejscem gdzie się przenosi jako dwudziestodziewięciolatek, następnie Mediolan, tam pracuje już jako profesor nauki retorycznej, poznaje również neoplatonizm. Święty Ambroży ówczesny biskup mediolański ma ogromny wpływ na jego przyszłe życie. Pod jego wpływem w trzysta osiemdziesiątym siódmym roku przyjmuje sakrament chrztu właśnie od niego. Ten moment jest momentem przełomowym w jego życiu staje się gorliwym wyznawcą wiary chrześcijańskiej. Wyznania jego, do których mamy przejść są bardzo osobiste oraz oryginalne.
Filozof ten w Wyznaniach poddaje analizie swoje własne doświadczenia życiowe Przez swoje wyznania prowadzi swoją własną osobistą spowiedź, jest to przegląd dotychczasowego życia, analiza i zrozumienie własnego postępowania prowadzącego zawiłymi drogami w kierunku prawdy ostatecznej, czyli Boga. Przez inny pryzmat patrzy na własną osobę z przeszłości. Staje się człowiekiem bardzo wierzącym a więc patrzy na przeszłość innymi oczyma odsłaniającymi mu prawdę oraz piękny świat. Poddaje analizie swoją egzystencję, zaczyna rozumieć, dlaczego myślał w ten a nie inny sposób, dlaczego odwracał się od Chrystusa nie widział w nim Zbawcy, chociaż matka od lat dzieciństwa starała się zapoznać go z synem bożym. Te wyznania są bardzo wartościowe, ponieważ jest to szczere świadectwo wiary i może być bliskie jednostkom żyjącym w różnych epokach. W ten sposób analizowano je przez wieki. Z psychologicznego punktu widzenia można zobaczyć tu walkę jednostki umiejscowionej pomiędzy dwoma bytami, jednostkę uwikłaną w konflikt pomiędzy tym co dobre a co złe, jednostkę która ma problem w dotarciu do celu ostatecznego.
Wyznania zdobyły ogromną popularność, stanowią najczęściej czytany podręcznik duchowieństwa. Przedstawiają one wewnętrzny konflikt człowieka, który w ostateczności dociera do Boga, taki konflikt dotknął na pewno niejednego człowieka świeckiego jak i duchowego.
