Wiersz Młodożeńca pt. "Lato" jest formą wyzwania rzuconego tradycyjnej poezji. Poeta udowadnia w nim, że możliwe jest inne niż semantyczne wykorzystanie słowa - a mianowicie fonetyczne, dźwiękowe. Walory te tracimy w momencie zapisu słowa, zatem poezja powinna być formą mówioną, nie pisaną. Tylko tak zachowa zdolność do zaskakiwania swoich odbiorców.
"Wiek XX" zaś jest typową dla futurystów pochwałą osiągnięć cywilizacyjnych współczesności, opartą na kulcie maszyn: wymienione tu to- gramopathefon, kinematograf, telegraf. Idzie za tym również pochwała sztuczności - w aspekcie lingwistycznym będzie to odkrycie możliwości stojących przed esperanto. Rewolucja poetycka dotyczy bowiem głównie sfery języka - odbywa się tu demontaż zdania pozbawionego podmiotu, ignorancja zasad ortograficznych, postawienie na wyraz nie zdanie, stosowanie częste elipsy, inwazja neologizmów. W celu wytworzenia mechanicznej rytmiki poezji stosuje poeta powtórzenia rzeczownikowe.
Wiersz "Moskwa" natomiast jest autotematycznym utworem na temat miejsca sztuki i artysty w świecie. Futuryści najsilniej chyba spośród wszystkich ruchów awangardowych związani byli z zagranicą - Włochami i Rosją (zob. tytuł). Tu również główną rolę odgrywa gra dźwięków, możliwa po zrezygnowaniu ze struktury zdania jako formy przekazu.
Futuryści zainteresowani byli jednocześnie prymitywizmem. Zwolennikami tego przedziwnego połączenia był m.in. Tytus Czyżewski, np.:
KOLENDA (fragment)
"Ho la o la
pastrzyce łode pola
dud y u dy
pastrzyce łode budy
idźcie do stajenki
do świentej Panienki
i Grzegorz karbowy
pisarz procentowy"
W tym spontanicznym, wyzwolonym spod reguł ortograficznych i składniowych wierszu widać wpływ folkloru góralskiego. Wykorzystał poeta również elementy gwarowe, opierając się na prostocie emocjonalnej przekazu.
