I.WSTĘP:

1. Zdanie, które wypowiedział Antoine de Saint Exupery, zawiera prawdziwy osąd na temat ludzkiego wnętrza.

2. Ważne jest to, co mamy w środku, ponieważ to pozwala stwierdzić, jakimi jesteśmy naprawdę, a życie zgodne z własnymi ideałami prowadzi nas do szczęścia.

3. Możliwe jest wybranie jednej drogi życiowej - albo chcemy żyć zgodnie z zasadami etycznymi, które wymagają od nas pewnych poświęceń, albo żyjemy dla samych siebie, nic nie dając innym.

4. Ludzie posiadają w swojej głębi zarówno pierwiastki dobra, jak i zła, ale też umysł i sumienie, dzięki którym potrafi wybrać, tym właśnie człowiek różni się od innych stworzeń - posiadamy zdolność do wyższych uczuć.

II. ROZWINIĘCIE:

1. Człowiek jest od zawsze niewyczerpanym tematem dla literatury. Twórcy interesują się jego zachowaniem i reakcjami na wszystko, co go w życiu spotyka. W wieku XX wydarzyło się wiele rzeczy, które były sprawdzeniem naszego człowieczeństwa. Ludzie przy dobrej woli potrafią zdobyć się naprawdę piękne myśli, które prowadzą do wzniosłych czynów. Przytoczone poniżej utwory dowodzą, że Antoine de Saint Exupery miał rację.

2. W utworach Stefana Żeromskiego, które zapisały się jako wielkie dzieła naszej literatury, wiele jest bohaterów, które zgodnie ze słowami Antoine'a de Saint Exupery'ego, pokazują, że człowiek jest zdolny do wielkich czynów i poświęceń. Jednym z nich jest z pewnością Doktor Tomasz Judym, który bez wahania pomaga potrzebującym, za cenę swojego prywatnego życia. Dla ubogich ludzi, którzy potrzebują wsparcia, zrezygnował on ze szczęścia i miłości. Pochodził on z biednej rodziny i wiedział, co to nędza. Dzięki wielkiemu uporowi udało się Judymowi zdobyć wykształcenie medyczne i wyrwać ze środowiska. Nigdy jednak nie uwolnił się od wewnętrznego obowiązku pomocy najuboższym.

Podobnym do niego bohaterem jest Paweł Obarecki, jedna z głównych postaci "Siłaczki", ponieważ Obareckiego również interesował los ubogich ludzi. Obarecki również przeżył nieszczęśliwą miłość. Kierował się on wzniosłymi ideami, które jednak zmienił się nieco po konfrontacji z okrutną rzeczywistością. Dopadło go zniechęcenie i rezygnacja, dlatego też szybko stał się obojętny, tak jak reszta otoczenia.

Stefan Żeromski wykreował jeszcze jednego bohatera o znamiennych cechach, a jest nim Cezary Baryka, główna postać "Przedwiośnia". Jest to bardzo złożona i interesująca postać. Jest to młody człowiek, ale mimo to posiada już określone zasady moralne, które zapowiadają go jako człowieka prawego. Jego młodość i dojrzewanie przepełnione są wieloma złudami, np. "szklane domy", które są dla niego inspirujące. Śledzimy jego dorastanie i zmiany, ulega on różnym ludziom. Na końcu powieści widzimy Cezarego w pochodzie zbuntowanego ludu. Jest już zwolennikiem rewolucji, nie może się pogodzić z panującą sytuacją, chce doprowadzić do zmian.

3. Albert Camus w swojej wspaniałej powieści pt. "Dżuma" prezentuje postać Doktora Bernarda Rieux. Jest on podobny do przedstawionych wyżej bohaterów, ponieważ hołduje wyższym wartością. Dla Bernarda Rieux jest nią uczciwość. Nie liczy się on z własnym szczęściem, dlatego zostawia żonę i sam pozostaje w Oranie. Sam właściwie skazuje siebie na zagładę, ponieważ zdaje on sobie, że nie można wygrać z rozprzestrzeniającą się zarazą. Mimo to jest bardzo odważny i wytrwały, dając przykład człowieka szlachetnego, zostaje do samego końca.

4. W szereg takich postaci można z pewnością wpisać Marka Edelmana, który jest bohaterem i jednocześnie rozmówcą Hanny Krall. W czasie wojny był on bardzo młodym chłopcem, ale bardzo odpowiedzialnym i dojrzałym, ponieważ podjął otwartą walką z okupantem. Pomagał on w organizowaniu powstania w gettcie, ocalił przy tym bardzo wielu ludzi, którzy na niego liczyli. Edellman jest postacią godną naśladowania.

5. Słowa Antoine'a de Saint Exupery'ego komentują także taką postawę człowieka, która prowadzi go do wszelkiej odpowiedzialności za swoje czyny, które nie zawsze są chwalebne. Człowiek, który jest tego świadomy jest wewnętrznie dobry. Bohater powieści Josepha Conrada "Lord Jim" nie uchyla się od poniesienia konsekwencji za to, co zrobił. W pełni świadomy stanął przed sądem i przyjął na siebie karę. Rozpoczął on życie od początku na wyspie Patusan, gdzie oddał się obronie jej wolności. Zdobywa się na szlachetny czyn - uwalnia Browna, który był najeźdźcą. Lord zaufał mu, ponieważ kierował się niczym nie zmąconą dobrocią i zasadami i moralnymi. To prowadzi do jego śmierci.

6. Leopold Staff w swoim wierszu pt. "Kowal" przedstawia nam człowieka, który jest świadomy swojej siły wewnętrznej, jest świadomy wielkości człowieczeństwa. Wyznacza sobie cel - przekształcić "bezkształtną masę kruszców drogocennych", które każdy nosi w sobie w świadomą wartość człowieczeństwa. Dzięki temu można wiele osiągnąć, cały czas nad sobą pracować, wydobywać to, co najlepsze.

7. Niewątpliwie wojna jest sytuacją, w której żołnierze muszą wykazać się wewnętrzną siłą, odwagą. Oni bronią ojczyzny i jej się poświęcają. O takich bohaterach napisał w swoim wierszu pt. "Bagnet na bron" Władysław Broniewski. Apeluje on do wszystkich Polaków, aby w sytuacji zagrożenia zdobyli się na czyn, który może uratować wielu ludzi, jesteśmy przecież od siebie zależni. Broniewski wierzy w człowieka, podobnie jak Antoine de Saint Exupery; według nich w człowieku drzemie dobro.

III.ZAKOŃCZENIE:

1. Sądzę, że przytoczone w temacie cytat jest dowodem wiary w człowieka. Saint Exupery uświadamia nam, że każdy jest w stanie przezwyciężyć w sobie zło, ponieważ przeznaczeniem człowieka jest coś bardziej wzniosłego.

2. Przytoczone wyżej utwory należą do wysokiej literatury światowej i polskiej. Można je rozumieć i interpretować w świetle pięknych słów "Człowiek nosi w sobie większego od siebie", ponieważ ich bohaterowie nie godzą się na obojętność, nie są konformistami. Podejmują ciężką pracę nad sobą, dając nam wzór.