Czesław Miłosz urodził się w 1911 r., w Szetejniach na Litwie. Młodość spędził w Wilnie, gdzie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Stefana Batorego. Debiutował na łamach prasy uniwersyteckiej. Pierwszy tom poetycki pt. "Poemat o czasie zastygłym" wydał w 1933 roku a w 1934 został uhonorowany nagrodą wileńskiego Związku Literatów. Miłosz pracował w Polskim Radiu w Wilnie a później w Warszawie. Podczas II wojny światowej wyjeżdża do Rumunii, jednak po pewnym czasie wraca do Ojczyzny i tworzy pod pseudonimem Jan Syruć. W latach 1945 - 1951 pracował jako radca kulturalny w ambasadach polskich w Stanach Zjednoczonych i Francji, gdzie pisze kolejne utwory. W 1961 r. obejmuje stanowisko profesora języków i literatur słowiańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i osiada tam na stałe. W 1980 r. Miłosz otrzymuje Nagrodę Nobla. W latach dziewięćdziesiątych zamieszkał w Krakowie, otrzymuje też honorowe obywatelstwo tego miasta. Umiera 14 sierpnia 2004 r. w wieku 93 lat.
