MIŁOSZ

J. I. Kraszewski Stara baśń, bohater trzecioplanowy, tragiczny; stryj Chwostka.

Wygląd: "W głębi, na skórach leżał olbrzymiego wzrostu starzec, z brodą wyrosłą długo, której włosy jak trawa, nie kręcące się, proste, spadały mu niemal do kolan. Brwi nawieszone zakrywały mu oczy, głowę miał zupełnie łysą. Trzymał ją właśnie spartą na kościstej dłoni".

Życiorys: Pochodzi z rodu knieziów - książąt, mówi o sobie: "jam Lech!". Nie chce się przyłączyć do kmieciów planujących ostateczną rozprawę z Chwostkiem, bo ma się za lepszego od nich: "nie on (Chwostek)to ja bym was uczył, co kmieć, a co kneź!". Miłosz stracił synów, jednego Chwostek zamordował, drugiego oślepił. Nie opuszcza domu, pogrążony w bólu. Wraz z żoną i ślepym synem ginie, kiedy na jego dom napadają synowie Chwostka.

Charakterystyka: Skamieniały z żalu, nie chce ani przewodzić kmieciom, ani walczyć przeciwko Chwostkowi. Wyrzekł się świata, pragnie już tylko spokoju.

Rola w utworze: tragiczny ojciec.