Rozmaite uczucia są towarzyszami naszego życia. Najcudowniejszym ze wszystkich jest jednak miłość. To ona sprawia, że odczuwamy do kogoś innego olbrzymią sympatię, a także chęć spędzenia z tą osobą naszego dalszego życia. Jest to uczucie niezwykłe i bardzo często zaskakujące. Łączy w sobie mnóstwo innych doznań oraz odczuć, jest niczym "kropla wody spływająca po naszym ciele".

Jeśli w każdej chwili życia jesteśmy sobą, nie odczuwamy potrzeby krycia się ze swoimi uczuciami. Wówczas nie udajemy, jesteśmy autentyczni, nie przybieramy maski kogoś kim nie jesteśmy. Jest to niezwykle istotne, ponieważ inne osoby obdarzają nas za to swoim szacunkiem, ponadto my sami odczuwamy przez to wewnętrzny spokój.

Udając nawet najmniejsze uczucie, stajemy się dwulicowi. Nie mamy zdolności otworzenia się przed inną osobą, a przecież miłość opiera się na całkowitym zaufaniu do kogoś bliskiego.

Z utworu "Desiderata", autorstwa Maxymiliana Hermanna, postanowiłam wybrać cytat właśnie z nią związany: "Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia ani nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa". Trafia on do mnie w szczególny sposób, ponieważ jest łatwy do zrozumienia, a dzięki niemu można uzmysłowić sobie przesłanie adresowane do nas wszystkich. Oczywistym jest fakt, iż ludzie od zarania dziejów zakochiwali się. Doskonałym przykładem cudownej, lecz tragicznej miłości jest dramat "Romeo i Julia". Ci młodzi kochankowie poświęcili wszystko, by tylko być z ukochaną osobą. Niestety, współcześnie bardzo rzadko można zaobserwować takie pary zakochanych, które skoczyły by w ogień za bliską swemu sercu osobę. Wielu współczesnych ludzi po prostu nie wierzy w istnienie miłości i traktuję ją z cynizmem, a przecież jacy byśmy byli, gdyby nie było tej istotnej wartości w naszym życiu? Nieustannie odczuwalibyśmy pustkę w sercu.

W hierarchii, którą ja sobie ustaliłam, miłość jest wartością zajmującą czołowe miejsce w parze ze stosunkiem do swojej własnej osoby. Jest ona na świecie od samego jego początku i jestem przekonana, iż będzie trwać wiecznie. Pomimo rozmaitych nieszczęść oraz rozczarowań, myślę, iż jest ona pięknym stanem, którego każdy człowiek powinien zakosztować, by móc się przekonać co w rzeczywistości oznacza "naprawdę żyć"…