Dzieło "Konrad Wallenrod" autorstwa Adama Mickiewicza zostało napisane w 1827 roku, wówczas pisarz przebywał na zesłaniu na terenie Rosji.
Wspomniany pisarz romantyczny był znany z działalności patriotycznej, niezwykle trudno było mu się pogodzić z utratą ojczyzny.
Mottem utworu :Konrad Wallenrod" były słowa: "Są dwa sposoby walczenia: Trzeba być lisem i lwem".
Jakie cechy można przypisać bohaterowi romantycznemu?
Z pewnością bohater romantyczny był niezrozumiany przez społeczeństwo, wyizolowany, także przeżywający nieszczęśliwą miłość, jego stan doprowadzał go do tragedii osobistej, był również bojownikiem o sprawy ojczyzny.
Główna postać dzieła Mickiewicza to człowiek, który czuje wewnętrzny konflikt, bowiem ma do wyboru dobro ojczyzny lub rodziny. Ostatecznie wybiera dobro ojczyzny, dla której poświęca swój honor. Podobny jest do Prometeusza, nie straszne mu przeciwności, jeżeli celem jest dobro ogółu. Konrad posiada cechy postaci o złożonej osobowości, charakteryzuje go dwoistość charakteru. W młodości dostał się na dwór Kiejstuta, bierze za żonę Aldonę. Jednak w momencie gdy położenie Litwy wydaje się być rozpaczliwie decyduje się porzucić wszystko. Obejmując stanowisko Wielkiego Mistrza ma możliwość realizacji zamierzonych planów. Działa jako Konrad, w ten sposób budzi zaufanie wśród narodu krzyżackiego. Ostatecznie sprowadza na nich klęskę. Jednak jego wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju, decyduje się na samobójstwo. W rozdarciu wewnętrznym nie ma już sprzymierzeńców. Jego skomplikowana natura sprowadza na niego klęskę osobistą. Nie zważa na miłość do kochanej Aldony, wybiera podstęp oraz zdradę w dążeniu do celu.
Konrad jest reprezentantem postaci bezkompromisowych. Jednak mógłby zostać wrażliwym mężem i ojcem. Pamięta o słowach dotyczących walki z wrogiem: "Są dwa sposoby walczenia: trzeba być lisem i lwem".
Bohaterem kolejnego dramatu jest Gustaw-Konrad. Inspiracją powstania utworu autorstwa Adama Mickiewicza były wydarzenia polityczne. W dziele tym pisarz chciał pokazać walkę o wolność. Główny bohater "III części Dziadów" ma na imię Konrad. Z nieszczęśliwego zakochanego człowieka stał się orędownikiem sprawy narodowej. W celi zapisane zostają słowa: "Umarł Gustaw - narodził się Konrad".
Jako młody człowiek Gustaw był człowiekiem wrażliwym, z usposobienia samotnikiem, niezrozumiałym przez innych ludzi, czuł się wyobcowany oraz nieszczęśliwie zakochany. W tej postaci jest bliski Konradowi Wallenrodowi. Gustaw przeżywa tragedię miłosną. Jego ukochana poślubiła innego człowieka. Czuje się skrzywdzony i zraniony. Przeistacza się w orędownika o wolność narodu(Konrad). Nie szczędzi sił i zapału dla dobra innych, pragnie realizować swoją misję, którą jest mesjanizm. Sięga po bluźnierstwa w rozmowie z samym Bogiem. Pragnie posiąść rząd dusz oraz władzę nad ludźmi. Chce dorównać Stwórcy, wyraża się to w słowach: "Ja i ojczyzna to jedno Nazywam się Miljon - bo za miljony kocham i cierpię katusze". Następuje także bezpośredni zwrot do Boga: "Nie jesteś Ojcem Świata(…)".
Bohater romantyczny nie osiąga zamierzonego celu, jednak ostatecznie nie przegrywa, bowiem jego idea jest niezwykle istotna.
