1) Powiązania dziejów miłości oraz życiorysu z Adamem Mickiewiczem

- imię ukochanej - Maryla

- bierze ślub z innym mężczyzną, który jest zamożny

- ma poczucie odrzucenia

2) Uczucie miłości, zostaje tutaj wyidealizowane, widać tu nawiązania do utworu "Cierpienia młodego Wertera".

wyznaczniki przypominające ten utwór:

- odebranie sobie życia

- poczucie odtrącenia

- postradanie zmysłów

- wyobcowanie

- sprzeciw wobec świata

- tragiczna miłość

- tak, jak Werter, mickiewiczowski bohater - Gustaw - rozczytywał się w dziełach Homera

3) Cechy charakteryzujące Gustawa:

- Mizoginizm - (pojęcie wzięte z "Hamleta" W. Szekspira - to niechęć wobec kobiet). Gustaw mówi o Maryli: "Kobieto, puchu marny"

- postradanie zmysłów

- wyobcowanie itd. Wspomniane wcześniej

- Miłość szczera, lecz tragiczna

4) W trakcie spowiedzi, bohater mówi na temat swego rozstania z kobietą swego życia. Zachował po niej osobistą pamiątkę, to kosmyk jej włosów. Ten zwyczaj, ofiarowywanie kochankowi kosmyka włosów, to zjawisko charakterystyczne dla czasów romantyzmu (ten zwyczaj wywodzi się z epoki średniowiecza). Oznacza przynależność oblubienicy do oblubieńca. Ukochany otrzymuje niejako cząstkę swojej ukochanej, pamiątkę tą nosi blisko serca. Jest to symbol niezwykłej więzi, zaczerpnięty ze zwyczajów rycerskich.

5) Maryla to zwyczajna dziewczyna, nie posiadająca ogromnej urody. Lecz Gustaw darzy ją wielką miłością, ponieważ patrzy na nią oczyma duszy, dostrzega w Maryli ideał kobiety.

- kochankowie są połączenie łańcuchem, który spaja ich serca i doprowadzi do ich połączenia w niebiosach

- widzi w niej zarówno piękno wewnętrzne, jak i fizyczne

6) Miłość Gustawa jest czysta, szczera, głęboka, nieskalana rządzami

7) Jak przedstawiały się spotkania Maryli z Gustawem?

- rozczytywali się w literaturze

- spoglądali sobie nawzajem w oczy z czułością

- Gustaw nie zdawał sobie sprawy z poglądów Maryli

- nie zastanawiał się, ani nie pytał ukochanej czy odwzajemnia jego uczucie, gdyż dla kochanka nie jest to ważne - najistotniejsze jest sama możliwość przeżywania miłości.

Gustaw ukształtował, niejako stworzył swoją ukochaną. Jego uczucie istnieje w świecie wyobraźni. On już wcześniej ją stworzył - ukochana jest dla niego doskonałością. Dla bohatera, miłość stanowi podobieństwo dusz. Maryla doprowadziła do zniweczenia uczucia, dopuściła się zdrady. Niegdyś była dla Gustawa najważniejsza, idealna, lecz w tym momencie…"Puchu marny! Ty wietrzna istoto!". Wielka miłość i równocześnie nienawiść, uwielbienie, a zarazem wzgarda, tyle sprzecznych uczuć w jednej wypowiedzi bohatera.

8) Gustaw - przeżywający głęboką rozpacz, wyolbrzymia niektóre sytuacje.

9) Ślub Maryli

- Gustaw odczuwa niewyobrażalne męki, udaje się w pobliże pałacu, gdzie odbywa się wesele jego kobiety, jednak podejmuje się tego kroku, gdyż: Nie myśli racjonalnie, poszukuje ogromnych cierpień, ponieważ pragnie w pełni odczuwać zarówno dobro, jak i zło.

- Odbiera sobie życie - w akcie rozpaczy

- Gustaw, pod postacią ducha, patrzy na wszystko z dystansu. Wie, iż przegrał swoje życie (egzystowanie w świecie marzeń jest złe), wie, iż sam wykreował swoją miłość.