Teza:
Ukazanie w oparciu o "Pana Tadeusza", autorstwa Adama Mickiewicza oraz "Ludzi bezdomnych", pióra Stefana Żeromskiego, iż bardzo istotny element życia wszystkich ludzi, stanowi dom, zobrazowanie, jak różne mogą być jego wyobrażenia oraz jakie są przyczyny jego braku.
Założenia:
Udowodnienie, w oparciu o "Pana Tadeusza" oraz "Ludzi bezdomnych", że:
- dom bywa ukazywany w dziełach literackich, wieloma sposobami
- dom zajmuje nadrzędne miejsce w życiu wszystkich ludzi
- brak domu, doprowadza do wyobcowania społecznego, materialnego oraz ideologicznego człowieka
WSTĘP:
Wypowiedź w formie pracy pisemnej. Wskazanie na dużą liczbę dzieł literackich, gdzie pojawia się motyw domu, a także sposobów jego przedstawiania, co dowodzi jego najistotniejszego znaczenia. Zaprezentowanie słownikowego terminu słowa "dom". Zwrócenie uwagi czytającego, na wizerunek domu we wspomnianych dziełach.
Argumenty:
- dzieło Mickiewicza, pt. "Pan Tadeusz" - przykładem traktowania domu w pojęciu ostoi bezpieczeństwa, tradycji oraz honoru narodowego (Soplicowo), a także w metaforycznym ujęciu - jako symbol upadającej ojczyzny (zamek);
-dzieło Żeromskiego, pt. "Ludzie bezdomni" - dziełem ukazującym negatywne rezultaty braku domu, więc bezdomność społeczną, a także ideologiczną oraz materialną ludzi:
- bezdomność głównego bohatera - Tomasza Judyma, który nie posiada domu, rodziny, odrzucenie szczęścia osobistego w imię służenia pomocą innym ludziom - to bezdomność ideowa
- stan bezdomności Joanny Podborskiej, która zostawia rodzinę dobrowolnie - to bezdomność społeczna
- stan bezdomności bohatera - Wiktora Judyma, który opuszcza dom rodzinny, wyjeżdża w poszukiwaniu godniejszego życia - jego bezdomność można nazwać społeczno - ekonomiczną
Struktura utworu:
Argumenty w takiej kolejności, jak wcześniej.
Podsumowanie oraz Zakończenie:
Na zakończenie podsumowanie wizerunków domu w obydwu dziełach, a także wysnucie poglądu, że ich synteza stanowi w rzeczywistości wyznacznik udanego i szczęśliwego życia wszystkich ludzi.
