Bolesława Prus scharakteryzował w powieści różne grupy społeczne. Przy czym szczególnie wiele uwagi poświęcił mieszczaństwu, pośród którego dostrzegł wyraźne rozwarstwienie i zróżnicowanie.
Najsilniejszą grupę stanowili arystokraci, którzy jednak nie dbali o swój wizerunek, a tym bardziej o przekazywanie jakichkolwiek wzorców czy kultywowanie wartości.
Mieszczaństwo w "Lalce" jest bardzo zróżnicowane pod względem narodowościowym, bowiem tworzą je Polacy, Niemcy i Żydzi. Jedni są zaradni i pełni inicjatywy, a inni boją się ryzyka i zagubieni w rzeczywistości nie potrafią się odnaleźć w odmiennej sytuacji ekonomicznej. Charakteryzując społeczeństwo Prus nie zapomniał także o jego najbiedniejszych przedstawicielach. Ich nędzę szczególnie unaocznił w opisie Powiśla. Ten naturalistyczny opis charakteryzuje to, że uwadze autora nie umknął żaden szczegół i doskonale oddał obraz człowieka walczącego o byt. W "Lalce" odnajdujemy też przedstawicieli młodych socjalistów, np. Klejna, mających swój własny plan naprawy rzeczywistości. Wśród zbuntowanych są studenci, którzy nie godzą się na niesprawiedliwe podziały społeczne.
