Czym jest dom? Jakie jest znaczenie tego słowa? Myślę, że można je rozumieć na kilka sposobów. Najbardziej podstawowym znaczeniem tego wyrazu jest dom rozumiany jako budynek mieszkalny.

Już od najdawniejszych czasów ludzie szukali dla siebie schronienia, miejsca, które ochroniło by ich przed zmianami pogody i dało bezpieczeństwo. Początkowo taką funkcję spełniały jaskinie, które ludzie pierwotni przystosowywali dla swoich potrzeb. Palili w nich ogień, robili sobie legowiska, czasem malowali różne rysunki na ścianach. W miarę, jak postępował rozwój cywilizacji ludzie zaczynali dostrzegać, że do budowania domów mogą służyć różne materiały. Postanowili więc używać gliny, drewna i kamieni. Zaczęły wtedy powstawać lepianki, drewniane chaty, a później warowne zamki i piękne pałace. W ten sposób powstawały coraz to lepsze i bardziej doskonałe domy. Z upływem czasu zaczęły zmieniać się nie tylko sposoby, ale też style budowania domów i zaczął znacznie poprawiać się komfort mieszkania. Dziś nasze domy nie przypominają tych z prehistorii. Rozwój cywilizacji poszedł bardzo do przodu. Dziś mieszkania są piękne i czyste, budowane z wykorzystaniem najbardziej nowoczesnej technologii. Ich wyposażenie i sposób urządzenia też bardzo się zmienił. Wystój domu zależy dziś od indywidualnych gustów i zasobów materialnych jego mieszkańców.

Jednak tak naprawdę to nie budynek mieszkalny stanowi podstawę domu. Są przecież ludzie bardzo bogaci, posiadający przepiękne wille, pałace czy apartamenty, którzy jednak nie są szczęśliwi. Dlaczego? Myślę, że przyczyna leży w tym, że tak naprawdę dom stanowią nie cztery ściany, a ludzie w nich mieszkający. To nasi rodzice, rodzeństwo, dziadkowie sprawiają, iż myśląc o domu, robi nam się cieplej na sercu. Dom bowiem to miejsce, w którym dorastamy i wychowujemy się. Tu spotykamy swoich pierwszych nauczycieli, którzy mówią nam, jak mamy żyć i postępować. To rodzice uczą nas, jak kochać innych ludzi, jak z nimi współżyć. Rodzina daje nam wsparcie i pomaga w ciężkich chwilach. Dom powinien dla każdego człowieka być jego azylem, w którym może się schronić, gdy jest mu źle i wypocząć, gdy tego potrzebuje. To jest takie nasze własne miejsce na Ziemi, do którego tęsknimy, gdy jesteśmy daleko. Sądzę, że głęboko prawdziwe jest przysłowie: " Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej." Wierzę w to, że choćbyśmy zwiedzili cały świat i spotkali tysiące życzliwych ludzi, nigdy nie znajdziemy takiego miejsce, którym bylibyśmy tak szczęśliwi jak w rodzinnym domu, w którym się wychowaliśmy.

Motyw domu jako wspólnoty ludzi, jako rodziny często pojawia się w sztuce. Różne dzieła literackie pokazują, jak może wyglądać rodzina i stosunki w niej panujące. Przykładami na to mogą być takie utwory, jak: " Moralność pani Dulskej ", " Chłopi" czy " Nad Niemnem". Również filmy poruszają ten problem. Przykładem na to może być bardzo popularny polski serial zatytułowany "Dom". Opowiada on historie różnych rodzin mieszkających razem w jednej z warszawskich kamienic. To właśnie wspólne miejsce zamieszkania sprawia, że ci ludzie tworzą pewną społeczność, wzajemnie się wspierają i pomagają sobie w różnych trudnych chwilach. Losy bohaterów serialu tak spodobały się widzom, że nakręcono nawet drugą część filmu.

Domem często nazywa się także kraj ojczysty. Szczególnie tak traktują ojczyznę ci, którzy z różnych względów musieli ją opuścić. Znamy wiele takich przypadków z życia. W dzisiejszych czasach ludzie wyjeżdżają z kraju w poszukiwaniu lepszych warunków życia oraz tak potrzebnej pracy. Gdy opowiadają o swoich doświadczeniach w obcych krajach, często mówią, że najgorsze dla nich było właśnie rozdzielenie z ojczystym krajem i najbliższymi.

Motyw tęsknoty za krajem często pojawia się w literaturze. Przykładem mogą być pisarze Wielkiej Emigracji tacy jak na przykład: Słowacki czy Mickiewicz. Zostali oni zmuszeni po upadku powstania listopadowego do opuszczenia Polski i już nigdy nie powrócili do kraju. Bardzo tęsknili oni za utraconą ojczyzną. Chcąc sobie poradzić z nostalgią pisali różne wiersze i inne utworzy, które pomagały im znosić tę trudną sytuację. Przykładem takiego utworu napisanego pod wpływem tęsknoty za krajem jest "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza.

Nostalgia za Litwą sprawiła, że pisząc o swojej ojczyźnie wyidealizował ją bardzo Przedstawił ją jako Arkadię, miejsce szczęśliwości. Soplicowski dwór jest ostoją polskości. Kultywowane są w nim obyczaje i tradycje. Młodzież wychowuje się na wielkich patriotów i ludzi, którzy w obronie swego kraju są gotowi na największe poświęcenia.

Ojczyzna rozumiana jako dom jest wielką wartością. Powinniśmy zawsze pamiętać o tym, że Polska jest naszym domem. To ona daje nam poczucie bezpieczeństwa i wspólnoty z innymi Polakami. Naszym obowiązkiem jest dbanie o naszą ojczyznę i kształtowanie w sobie postawy patriotycznej. Myślę, że mamy wielkie szczęście, że mamy nasz kraj wolny i bezpieczny. Przecież w naszej historii były momenty, że Polski nie było na mapach świata i Europy przez przeszło dwieście lat. Żyjący w tamtym czasie Polacy z pewnością czuli się zagubieni, pozbawieni swego miejsca na Ziemi i domu. Pamiętając o tym, powinniśmy cieszyć się z tego, że dziś możemy bez obaw przyznawać się do tego, że jesteśmy Polakami i używać bez przeszkód języka polskiego.

Moim zdaniem słowo dom ma jeszcze jedno znaczenie. Może być rozumiane jako " dom Boży". Czasem też tym słowem określamy Raj. Często słyszymy przecież, że mówi się o zmarłym: "odszedł do domu Ojca". Dla Adama i Ewy raj z pewnością był domem. Niestety przez grzech pierworodny ludzie utracili go i skazani zostali na wieczną tułaczkę po ziemi. Dzięki jednak śmieci i zmartwychwstaniu Chrystusa niebo znów nam się otworzyło. Dom niebieski to jest to miejsce, do którego człowiek wierzący dąży przez całe swe życie. Chrześcijanie uważają, że ziemska egzystencja to ciągłe wędrowanie do domu Bożego, gdzie człowiek znajdzie wytchnienie i spokój po trudach pielgrzymowania.

Okazuje się, że to krótkie słowo dom może mieć wiele różnych znaczeń. Może to być jedynie miejsce schronienia, zapewniające bezpieczeństwo i ochronę przed zmianami pogody. Jednak chyba znacznie częściej dom rozumiany jest jako rodzina. Można też traktować to słowo jako synonim ojczyzny. Wreszcie wyraz dom używa się także w znaczeniu królestwa niebieskiego.

Dom nie zawsze musi być pozytywna wartością. Bardzo często zdarza się przecież, że rodzinny dom dla wielu ludzi nie kojarzy się z azyle, a raczej z piekłem. Jakże często bywa tak, że w domu dzieci są bite, znieważane, traktowane z pogardą i nienawiścią. Często zdarzają się rodziny patologiczne, w których nie ma mowy o właściwych relacjach między żyjącymi pod jednym dachem ludźmi.

Myślę jednak, że mimo wszystko słowo dom znacznie częściej kojarzy nam się z pozytywnymi wartościami i wywołuje w nas miłe uczucia, bo przecież jest ono synonimem czegoś najbardziej dla nas cennego i bliskiego sercu.