Biblia - z języka greckiego biblos oznacza zwój papirusowy, księgę, biblia czyli księgi. Terminem Biblia nazywa się cały zbiór ksiąg, które uznawane są przez wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa za święte.
Testament - z łaciny testamentum oznacza przymierze. Tak nazwaną są dwie części Pisma Świętego - Stary Testament i Nowy Testament. Stanowią one symbol przymierza Boga z Narodem wybranym (Stary Testament ) oraz ogólnie z człowiekiem ( Nowy Testament ).
Dekalog - z greki dekalogos, deka, czyli dziesięć i logos, czyli słowo. Jest zbiorem dziesięciorga przykazań, które na górze Synaj otrzymał Mojżesz; zostały one wyryte na kamiennych tablicach; stanowił on prawa dla Narodu Wybranego; dziś również są przykazania wyznacznikiem moralnym i religijnym, którym kierują się żydzi i chrześcijanie.
Kazanie - jest tekstem, który zawiera napomnienie lub do czegoś namawia. Kazanie może być wygłoszone przez kapłana na jakąś okoliczność lub też komentuje ono wybrany fragment Biblii. W Ewangelii jest zapisane np. "Kazanie na Górze", które wygłosił Chrystus. Kazanie skomponowane jest według ścisłych reguł. Literatura polska zawiera kazania artystyczne: "Kazania świętokrzyskie", "Kazania gnieźnieńskie", "Kazania sejmowe" Piotra Skargi.
Patriarcha - z greki patriarches, od patria - ród, klan, rodzina, archein - panować, przewodzić. Tym określeniem nazywano w Starym Testamencie głowy rodzin. Patriarchą był Abraham, Izaak, Jakub. Patriarchami byli również ludzie, którzy bardzo długo żyli; znamy ich z Księgi Rodzaju - Adam, Set, Enosz, Kajnan, Manaeel, Jared, Henoch, Matuzalem, Lamech, Noe. Nowy Testament przedstawia nam jako patriarchów dwunastu synów Jakuba, od których zaczęły się pokolenia Izraelskie.
Prorok - z greki prophetes, od pro - przed, phemi - ja mówię, czyli prorok to ten który przemawia w imieniu Boga. W Starym Testamencie prorokami, mówiącymi głosem Boga byli Abraham oraz Mojżesz. Nowy Testament pokazuje proroków, którzy mieli wypełnić określoną przez Boga misję; Jan Chrzciciel zapowiadał przyjście Mesjasza. Jezus tez był prorokiem, choć mówił: "Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie" ( Łk. 4, 24 ).
Ewangelia - z greki euangelion - dobra, radosna, pomyślna nowina. Księgi Ewangelii tworzą Nowy Testament. Są w Ewangeliach zapisane czyny i życie Jezusa oraz jego nauki. Ewangelii kanoniczych, czyli pisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, jest w Biblii cztery. Ich autorami są św. Mateusz, św. Marek, św. Łukasz oraz św. Jan, którzy byli uczniami Jezusa Chrystusa.
Apokalipsa - z greki apokalypsis - odsłonięcie, objawienie, apokalyptato - ujawnić, objawić sprawy skryte, nieznane. Jest ona dla Żydów i chrześcijan księgą proroczą, która ukazuje ostateczny triumf Boga nad szatanem i złem; dotyczy ona zarówno czasu historycznego ( czyli dotyczy akurat Narodu Wybranego ) jak i pozahistorycznego, uniwersalnego ( czyli dotyczy całego świata i wszystkich ludzi ). Najpopularniejsza jest Apokalipsa według św. Jana, która jest ostatnią księgą Nowego Testamentu. Jest ona nie tylko przedstawieniem końca świat i Sądu Ostatecznego, ale również próbą znalezienia sensu dziejów. Jest ona pełna tajemniczych znaków, symboli i wizji, nie jest łatwą ją odczytać.
Mesjasz - z hebrajskiego Maszijah, czyli pomazaniec, naznaczony; z greki christos - naznaczony, pomazaniec, namaszczony. Tak w starożytnym Izraelu nazywano ludzi, którzy zostali poświęceni Bogu; znakiem tego było namaszczenie, np. króla, arcykapłana albo kapłana. Nowy Testament Mesjaszem nazywa Jezusa Chrystusa, który sam nakazał tak do siebie mówić.
