Władysław Zamoyski urodził się 18. listopada 1853 r. w Paryżu. Ojciec, również Władysław, zmarł niedługo po jego narodzeniu i wszystkie obowiązki wychowawcze przejęła matka, Jadwiga z Działyńskich. Chłopiec kształcił się w Paryżu. Ukończył tam szkołę średnią, a następnie Ecole Polytechnique. Również we Francji wstąpił do wojska, gdzie zdobył stopień podporucznika. Jako delegat rządowy wyruszył do Australii i Oceanii na tzw. wystawę powszechną w Sydney. Zebrał wówczas wiele eksponatów mineralogicznych i etnograficznych, które do dziś można oglądać w Muzeum w Kórniku.
W roku 1881 Władysław Zamoyski odziedziczył po swoim wuju, Janie Działyńskim dobra w Kórniku. Jego matka działała wówczas w tzw. "Szkole Domowej Pracy Kobiet", gdzie syn również jej pomagał. Szkoła ta powstała w Kórniku, a z czasem została przeniesiona do Kuźnic.
Władysław Zamoyski posiadał obywatelstwo francuskie, co było przyczyną wydalenia go z Wielkopolski w ramach tzw. ustaw bismarckowskich. Rozpoczęła się wówczas działalność Zamoyskiego na ziemiach Galicji. W roku 1887 zaangażował się on w akcję, mającą na celu rozwój poznańskiego Banku Ziemskiego. Następnie zakupił ziemie w okolicach Zakopanego. Starał się powiększyć polskie terytorium Tatr i prowadził w tym celu długotrwały spór z Węgrami. Ostatecznie udało mu się przyłączyć do Polski obszar Morskiego Oka, co zostało formalnie potwierdzone wyrokiem sądu w Grazu w roku 1902. Zasługi Zamoyskiego dla zakopiańszczyzny objęły też wybudowanie linii kolejowej łączącej Chabówkę z Zakopanem. Za swoją działalność propagującą polskie góry został odznaczony honorowym członkostwem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego.
Władysław Zamoyski angażował się również w działalność Polaków na emigracji. Związany był szczególnie z Polakami we Francji. Przekazywał im między innymi informacje o represjach pruskich na ziemiach Wielkopolski. Został członkiem licznych organizacji, do najważniejszych należały: Instytucja Czci i Chleba, Polskie Towarzystwo Literacko-Artystyczne czy Opieka Polska. To ostatnie stowarzyszenie miało na celu pomagać Polakom przebywającym przymusowo we Francji.
I wojnę światową spędził Zamoyski we Francji, do kraju powrócił dopiero w roku 1920. Osiadł w rodzinnym majątku w Kórniku, by pokierować wszystkimi formalnościami, ponieważ planował przekazać swoje dobra na użytek publiczny. Zamoyski nigdy nie założył swojej rodziny, dlatego oddanie ziemi i budynków na rzecz państwa było jedynym rozsądnym wyjściem. W roku 1924 utworzył fundację Zakłady Kórnickie, pod opiekę której oddał swój majątek wraz z Biblioteką w Kórniku, a całość przekazał narodowi.
Władysław Zamoyski zmarł 3. października 1924 r. w rodzinnym Kórniku. W krypcie tamtejszego kościoła złożono jego ciało, aby nawet po śmierci nie opuszczał swoich ojczystych ziem, które tak umiłował.
Hasła życiowe Władysława Zamoyskiego:
- "Służyć Bogu, służąc Ojczyźnie. Służyć Ojczyźnie, służąc Bogu."
- "Bóg i Polska"
Kalendarium:
- 18. 11. 1853 - narodziny Władysława Zamoyskiego w Paryżu
- 1879 - 1881 - podróż na wystawę powszechną w Sydney
- 1881 - otrzymanie majątku kórnickiego
- 1885 - eksmisja z Wielkopolski
- 1887 - działalność na rzecz Banku Ziemskiego w Poznaniu
- 1889 - kupno ziemi w okolicy Zakopanego
- 1902 - włączenie do Polski Morskiego Oka
- 17. 09. 1902 - otrzymanie honorowego członkostwa Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego
- 1901 - działalność w Instytucji Czci i Chleba
- 1910 - 1912 - działalność w Polskim Towarzystwie Literacko-Artystycznym
- 1920 - zamieszkanie w Kórniku
- 1924 - oddanie majątku na rzecz państwa
- 3. 10. 1924 - śmierć Władysława Zamoyskiego w Kórniku
