Leon Kruczkowski, dramatopisarz, prozaik, publicysta i działacz społeczny, znany jest przede wszystkim jako autor "Niemców". Stał się autorem, którego przekleństwem było czynne zaangażowanie w sprawy polityczne PRL-u, co skazało go w dzisiejszych czasach na zapomnienie.

 Leon Kruczkowski - biografia

Leon Kruczkowski urodził się 28 czerwca 1900 roku w Krakowie. Jako jedno z siedmiorga dzieci introligatora już w dzieciństwie poznał smak niedostatku. Dlatego niezależnie od własnych aspiracji i marzeń, kształcił się praktycznie. Ukończył wydział chemii w Wyższej Szkole Przemysłowej, po czym podjął pracę w przemyśle chemicznym w Trzebini. 

Po ślubie jednak, który miał miejsce w 1925 roku, objął posadę nauczyciela w Szkole Rzemiosł w Maczkach. Marzenia o pisaniu zaowocowały jednak współpracą z krakowską "Gazetą Literacką" oraz grupą pisarzy Litart. Na lata 1926-29 przypada okres ożywionej działalności publicystyczno-literackiej oraz społecznej Kruczkowskiego. W prasie śląskiej ukazywały jego nowele, opowiadania oraz powieść fantastyczno-naukowo-kryminalna.

Pisarz zaczął też wyraziście dawać wyraz swym poglądom socjalisty. Próbował je wyrażać w poezji, ale szybko uznał ją za zbyt mało wyrazisty środek. Jako wielki miłośnik prozy Żeromskiego zaczął podzielać jego zainteresowanie sprawami socjalnymi wsi. Wielki rozgłos przyniósł mu przetworzony literacko tekst starego pamiętnika nauczyciela wiejskiego z początków XIX wieku, Kazimierza Deki (Deczyńskiego), Kordian i cham.

Osiedliwszy się znów w Krakowie, Leon Kruczkowski zaczął działać w lewicowych organizacjach społeczno-kulturalnych oraz uprawiać publicystykę w pismach tejże frakcji. Dokonanie zaś adaptacji scenicznej "Kordiana i chama" decydująco wpłynęło na zmianę jego ambicji intelektualnych i artystycznych. Zajął go dramat oraz zaniepokoił żywo faszyzm. 

Podczas II wojny światowej jako oficer rezerwy brał udział w kampanii wrześniowej. Dostawszy się do niewoli, spędził okupację w obozach jenieckich: najpierw w Gross-Born, a następnie w Arnswaldzie. Nie popadł jednak w apatię i działał, nawet na terenie obozu: z jego inicjatywy powstał tu teatr. 

Po wyzwoleniu obozu przeniósł się na stałe do Warszawy. Objął stanowisko wiceministra w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Był też posłem do Krajowej Rady Narodowej, a następnie do Sejmu Ustawodawczego. Angażował się również w walkę o pokój działając czynnie w Światowym Ruchu Obrońców Pokoju oraz w Polskim Komitecie Obrońców Pokoju, by wreszcie stać się członkiem Światowej Rady Pokoju. 

Działalność społeczna i polityczna, a następnie choroba, ograniczyły jego możliwości zajmowania się pracą literacką. Najważniejszym dziełem powojennym był dramat Niemcy. Był wieloletnim wieloletni prezesem Związku Literatów. Zmarł 1 sierpnia 1962 roku.

Leon Kruczkowski - twórczość

Leon Kruczkowski napisał trzy powieści, wiele dramatów oraz esejów:

Powieści

Kordian i cham(1932)

Pawie pióra(1935)

Sidła(1937)

Zbiory opowiadań

Szkice z piekła uczciwych(1963)

Zbiory poetyckie

Młoty nad światem(1928, debiut literacki)

Dramaty

Kordian i cham(1935, adaptacja powieści)

Odwety(1948)

Niemcy(1949)

Juliusz i Ethel(1954)

Odwiedziny(1955)

Pierwszy dzień wolności(1959)

Śmierć gubernatora(1961)

Rodzina Sonnenbrucków(scenariusz filmowy)

Eseistyka

Człowiek i powszedniość

Dlaczego jestem socjalistą

W klimacie dyktatury

Spotkania i konfrontacje

Prawo do kultury

Literatura i polityka